Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  wlasciwosci powierzchniowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Opakowanie
|
2001
|
tom 46
|
nr 10
8-11
Celem opisanej pracy była ocena wartości materiatów opakowaniowych z tworzyw sztucznych pod kątem stosowania ich do pakowania wyrobów cukierniczych w modyfikowanej atmosferze. Najpierw ustalono charakterystykę techniczną i użytkową folii opakowaniowych, a następnie analizowano zmiany zawartości tlenu w opakowaniach w zależności od okresu przechowywania i rodzaju opakowań.
Polipropylen należy do grupy tworzyw polimerowych wytwarzanych w dużych Ilościach. W ostatnich latach nastąpiła też duża dynamika wzrostu jego produkcji, a ok. 34% wytwarzanego polipropylenu zużywa się do produkcji folii i opakowań. Stosowane są różne nowoczesne metody modyfikacji folii polipropylenowej, wpływające na jakość i własności użytkowe tego materiału.
Określono właściwości hemaglutacyjne, ładunek powierzchniowy i zdolność do wytwarzania substancji pozakomórkowych przez bakterie z rodzaju Lactobacillus. Tylko nieliczne z badanych szczepów aglutynowały ludzkie erytrocyty grupy O z receptorami P, natomiast większość wykazywała silną hydrofobowość powierzchni bakterii, którą można było w niektórych szczepach powiązać z obecnością substancji pozakomórkowej o charakterze śluzu lub otoczki.
Szczepy Lactobacillus wyizolowane z przewodu pokarmowego lub pochwy, wykazujące wybitne właściwości antagonistyczne zostały przebadane pod względem adherencji do linii komórkowych: Caco-2 reprezentującej enterocyty ludzkie i A431 o właściwościach ludzkiego nabłonka pochwowego. Wykazano zróżnicowanie pod względem stopnia adherencji do obu linii. Szczepy o wybitnych właściwościach adherencyjnych jednocześnie wykazały w mikroskopie elektronowym obecność substancji pozakomórkowej o charakterze śluzu.
11
59%
Celem pracy było określenie właściwości powierzchniowych maltodekstryn o różnym stopniu scukrzenia i zróżnicowanej technologii otrzymywania oraz weryfikacja ich funkcjonalności w układach emulsyjnych. Weryfikacji dokonano poprzez ocenę tekstury i właściwości reologicznych majonezów niskotłuszczowych, otrzymanych na bazie maltodekstryn. Stwierdzono, że maltodekstryny wykazują aktywność powierzchniową zarówno w układzie woda/powietrze, jak i woda/olej, przy czym obserwuje się zwiększenie aktywności powierzchniowej w miarę wzrostu stopnia hydrolizy. Na właściwości powierzchniowe maltodekstryn pozytywnie wpływa zastąpienie tradycyjnego procesu produkcyjnego hydrolizą prowadzoną w ekstruderze. Pomimo stwierdzonej aktywności powierzchniowej, maltodekstryny nie wykazują zdolności emulgującej, niezalenie od stopnia scukrzenia oraz metody otrzymywania. Natomiast w układach złożonych, jakimi są majonezy niskotłuszczowe, wykazują zróżnicowane oddziaływanie w stosunku do badanych białek. W konsekwencji majonezy wykonane na bazie różnych białek i różnych maltodekstryn wykazują znaczne zróżnicowanie parametrów uniwersalnego profilu tekstury oraz właściwości reologicznych, w zależności od surowców użytych do ich przyrządzenia. Pomimo obserwowanego zróżnicowania właściwości, badane majonezy pod względem reologicznym stanowią płyny rozrzedzane ścinaniem i ich lepkość może by opisana za pomocą empirycznego równania Ostwalda de Waele’a.
Zbadano właściwości powierzchniowe próbek pobranych ze stanowiska archeologicznego nr 4 w Biskupinie, z dwóch wykopów wykonanych w pobliżu stacji pomiarowych SP1 i SP6. Dla wszystkich badanych próbek gleb ilość zasorbowanej pary wodnej była wyraźnie zróżnicowana oraz zdecydowanie większa w próbkach gleby pochodzących ze stanowiska SP6. Wielkość sorpcji pary wodnej wzrastała wraz z głębokością ich pobrania. Dla wszystkich analizowanych próbek glebowych izotermy miały podobny przebieg i kształt i można zaliczyć je do izoterm typu II według klasyfikacji BET. Dla gleb z obu stanowisk pomiarowych powierzchniowe wymiary fraktalne (Ds.)próbek z warstw o wyższej zawartości związków organicznych były nieznacznie wyższe od Ds próbek pobranych z poziomów o charakterze bardziej mineralnym. Wartości Ds dla badanych gleb wskazywały na raczej jednorodną ich strukturę i niską porowatość. Największą grubość warstwy adsorpcyjnej stwierdzono dla próbek glebowych o wyższej zawartości związków organicznych, tj. próbek z poziomów 50-90 cm ze stanowiska SP1 oraz próbek ze stacji pomiarowej SP6. Wyniki Mh sugerowały wyraźnie mineralny charakter gleby ze stacji pomiarowej SP1, a Mh dla gleby z SP6 były podobne do wartości przypisywanej gytiom i glebom organicznym. Analiza zachowania się badanych gleb w odniesieniu do pary wodnej sugerowała, że tylko glebę z odkrywki SP6 można zakwalifikować jako glebę torfową. Natomiast gleba z odkrywki SP1 była bardziej zbliżona charakterem do gleb mineralnych.
Acidification has become recently an important environmental problem in many countries. Despite huge amount of papers published in this topic, there exist many knowledge gaps, particularly in the area of surface properties of soils and minerals and their alteration after acidic degradation of soils. Alkalization of soils, being a problem of arid zone countries, has been studied mainly from the point of view of soil amelioration and no results of the detailed studies on surface reaction with alkali are available as well. The aim of the studies performed in the present paper was to observe the changes of the surface properties of soils and clay minerals under acid and alkaline conditions in more details. Particular attention was directed upon surface inhomogeneity. Samples of most abundant clay minerals and soiJs of various mineralógica) composition were acidified and alkalized with extreme concentrations of HCL and NaOH, and studied via water vapor adsorption-desorption, mercury intrusion porosimetry and back-titration experiments. Adsorption, porous and variable surface charge properties were studied by estimations of surface areas, average adsorption energies, adsorption energy distribution functions, micro and mesopores radii and volumes, pore size distributions, fractal dimensions, amount of variable charge and apparent surface dissociation constants distributions. The general changes of the selected materials were registered also, using XRD patterns, solubility, CEC, Mossbauer spectra, magnetic susceptibility, clay and organic matter content measurements. Marked changes of the studied surface characteristics were observed in most of the materials investigated. The general tendencies of these changes for all of the samples were difficult to establish due to the great variability of natural materials, however, a few of the surface characteristics (e.g. surface areas, fractal dimension of micropores, amount of variable charge, average value of apparent surface dissociation constant) changed in a given direction with pH of acidification and/or alkalization. These characteristics may possibly be used for monitoring of environmental processes accompanied with changes of soil reaction.
Analizowano izotermy adsorpcji pary wodnej oraz wyznaczono wielkości powierzchni właściwej kwasów hu mi nowych i frakcji fu twok wąsów ¡3-humusu. Kwasy humusowe wydzielono z gleby brunatnej kwaśnej, wytworzonej z piasku słabo gliniastego w 4 lata po zastosowaniu osadu ściekowego i wermikompostu w dawkach 30, 150, 600 Mg ha1. Kontrolę stanowiła gleba nienawożona i nawożona obornikiem w dawce 30 Mg ha"1. Kwasy huminowe wysc- parowano metodą Schnitzera, a w nadsączu po ich wydzieleniu, metoda Stevensona strącono frakcje fulwokwasów P-humus. Uzyskane wyniki wskazują, że zastosowane substancje odpadowe wpłynęły modyfikująco na wielkość adsorpcji pary wodnej przez kwasy humusowe. W przypadku kwasów huminowych było to zwiększenie adsorpcji, a dla frakcji fulwokwasów ¡3-humusu zmniejszenie. Powierzchnia właściwa frakcji p-humusu jest znacznie większa niż kwasów huminowych. Na obniżenie wielkości powierzchni właściwej analizowanych kwasów humusowych wpłynęła najwyraźniej dawka 600 Mg ha"1 osadu ściekowego.
Białka odgrywają podstawową rolę w kształtowaniu zdolności zatrzymywania pęcherzyków gazu w cieście. Zjawisko to polega na ustabilizowaniu powierzchni granicznej fazy ciekłej (ciasto) i gazowej wnętrze pęcherzyka gazu) wskutek adsorpcji i reorganizacji przestrzennej cząsteczek białkowych na granicy faz, czemu towarzyszy obniżenie napięcia powierzchniowego na granicy faz oraz zmiana właściwości reologicznych warstwy granicznej. W artykule tym dokonano przeglądu aktualnego stanu wiedzy na temat właściwości powierzchniowo czynnych mąki, ciasta, glutenu oraz albumin, globulin, gliadyn i glutenin pszenicy.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.