W pracy badano w warunkach doświadczenia wazonowego oddziaływanie kompostów otrzymanych z produktów ubocznych pochodzących z gospodarki rybackiej z różnymi substancjami na wybrane właściwości chemiczne gleby. W doświadczeniu stosowano kompost w dawce 1 g N kompostu na wazon i dodatkowo 0,5 g N w moczniku. Komposty użyte w doświadczeniu w swoim składzie zawierały: kompost C1: 80% odpady rybne + 20% trociny; kompost C2: 80% odpady rybne + 20% słoma; kompost C3: 80% odpady rybne + 20% kora; kompost C4: 79,3% odpady rybne + 19,7% trociny + 1% węgiel brunatny; kompost C5: 79,3% odpady rybne + 19,7% słoma + 1% węgiel brunatny; kompost C6: 79,3% odpady rybne + 19,7% kora + 1% węgiel brunatny. Największą zawartość węgla organicznego w glebie zanotowano w obiektach z kompostem z odpadami rybnymi, trocinami, słomą i węglem brunatnym. W obiektach z dodatkowym nawożeniem mocznikiem stwierdzono wzrost zawartości magnezu. Dodatek węgla brunatnego wpłynął na zwiększenie sumy wymiennych kationów zasadowych i zmniejszenie zawartości jonów wodorowych.
W pracy badano przydatność czterech roztworów ekstrakcyjnych do oceny stanu zaopatrzenia kupkówki w mangan. W tym celu posłużono się rachunkiem korelacji prostej oraz równaniami regresji wielokrotnej, która umożliwia syntetyczne ujęcie wpływu kilku cech gleb na zawartość tego składnika w roślinie. Stwierdzono, że na podstawie równań regresji wielokrotnej, w stopniu wystarczającym stan zaopatrzenia kupkówki w mangan opisywany jest przez wartość pH gleb oraz zawartość części spławialnych. Zastosowane roztwory ekstrakcyjne, za wyjątkiem 0,01 mol CaCl₂·dm⁻³, nie opisują w sposób dostateczny stanu zaopatrzenia roślin w ten składnik. Pomiar odczynu oraz powszechna dostępność danych dotyczących składu granulometrycznego gleb przeważa nad testem chlorku wapnia, który wymaga specjalistycznej i kosztownej aparatury.