Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  wlasciwosci filtracyjne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Zapora ziemna w Białobrzegach jest jedną z ośmiu zapór bocznych Zalewu Zegrzyńskiego. Początkowo była ona odwadniana drenażem rurowym ze studzienkami kontrolnymi i odprowadzeniami do rowu przyzaporowego. Trudne warunki hydrogeologiczne posadowienia budowli (pod warstwą piasków drobnych z domieszką gruntów organicznych występują żwiry) spowodowały jednak rozwinięcie procesu sufozji i przebić hydraulicznych w warstwie piasków. Po remoncie zapory, wykonanym w połowie lat 90. XX wieku, zabezpieczenie dna rowu połączono z drenażem kamiennym wykonanym w otulinie igłowanej geowłókniny z włókien polipropylenowych (PP) i poliestrowych (PET), zlokalizowanym w podstawie skarpy odpowietrznej. Geowłóknina zastosowana jako filtr ochraniający drenaż jest szczególnie narażona na zjawisko kolmatacji mechanicznej oraz chemicznej. Proces kolmatacji, zmniejszając wodoprzepuszczalność materiałów, znacznie ogranicza skuteczność działania filtrów syntetycznych i w konsekwencji również drenażu. W artykule przedstawiono wyniki badań wodoprzepuszczalności geowłókniny wbudowanej w drenaż zapory ziemnej Białobrzegi po 22 latach eksploatacji. W celu określenia zmian właściwości filtracyjnych badanych materiałów otrzymane wyniki porównano z uzyskanymi wcześniej parametrami geowłókniny czystej (fabrycznie nowej) oraz dla próbek po okresie siedmioletniej eksploatacji.
Przeprowadzono badania stanu fizycznego 14 podłoży ogrodniczych, biorąc pod uwagę możliwość ich zastosowania do melioracji i rekultywacji gleb. Scharakteryzowano szczegółowo te właściwości wodno-powietrzne, które są szczególnie ważne w środowisku glebowym: polową pojemność wodną przy -15,5 kPa, wilgotność punktu całkowitego zahamowania wzrostu roślin przy -490,3 kPa, wilgotność punktu trwałego więdnięcia roślin przy -1554 kPa, retencję wody produkcyjnej (od -15,5 do -490,3 kPa), retencję wody użytecznej (od -15,5 do -1554 kPa), polową pojemność powietrzną, polową przepuszczalność powietrzną i przepuszczalność wodną. Stwierdzono, że podłoża ogrodnicze mogą być z powodzeniem stosowane do polepszenia stanu fizycznego gleb. Należy jednak pamiętać o ich bardzo dużym zróżnicowaniu i prawidłowo dostosować rodzaj podłoża do warunków środowiska glebowego. Do poprawy właściwości wodnych gleb nadają się przede wszystkim: hydrożel, podłoża torfowe i włókno kokosowe, zaś do poprawy właściwości powietrznych - wełna mineralna.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.