Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  water hysteresis
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Właściwości sorpcyjne wybranych gatunków ryżu

100%
W pracy wyznaczono izotermy adsorpcji i desorpcji wody dla wybranych gatunków ryżu metodą statyczno-eksykatorową w temperaturze 25°C, w zakresie aktywności wody od 0,113 do 0,932 (adsorpcja) i od 0,810 do 0,113 (desorpcja). Do badań użyto ryż długoziarnisty biały, brązowy, czerwony, czarny i biały parzony. Stwierdzono, że izotermy adsorpcji i desorpcji wody badanych gatunków ryżu miały kształt sigmoidalny i zgodnie z klasyfikacją Brunauera i in. odpowiadały II typowi izoterm. Do opisu izoterm adsorpcji i desorpcji wody zastosowano modele Oswina, GAB, Lewickiego i Pelega. Modele GAB, Lewickiego i Pelega bardzo dobrze opisywały otrzymane izotermy adsorpcji i desorpcji wody. Obliczony średni błąd kwadratowy (RMS) nie przekroczył 6,5 %. Wszystkie izotermy wykazały pętlę histerezy, przy czym największą pętlą histerezy charakteryzował się ryż biały parzony, a najmniejszą ryż czarny. Zawartość wody w monowarstwie wyznaczona w modelu GAB była większa w procesie desorpcji niż w procesie adsorpcji wody dla wszystkich badanych gatunków ryżu. Ryż biały posiadał największą zawartość wody w monowarstwie w obu procesach (7,182 g wody·100 gˉ¹ s.m. – adsorpcja; 11,162 g wody·100 gˉ¹ s.m. – desorpcja). Największą powierzchnię właściwą posiadał ryż biały (254,7 m²·gˉ¹ s.m.), a najmniejszą ryż biały parzony – 158,0 m²·gˉ¹ s.m.
Przedstawiono wielkość efektu histerezy charakterystyk potencjał wody glebowej- wilgotność dla różnych frakcji agregatow gleby brunatnej i czarnej ziemii. Stwierdzono, ze nieuwzglednianie tego efektu może prowadzić do błędów względnych dochodzących do 40% przy ocenie ilości wody retencjonowanej w glebie.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.