Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  water conductivity
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The paper presents the results of a study on the effect of the size of mineral-moorsh soil aggregates on water conductivity in the saturated and unsaturated zone. It was found that water conductivity coefficients in the saturated zone of mineral-moorsh soil increase with the size of aggregates. The water conductivity coefficients in the unsaturated zone decrease with the size of aggregates from 0.9 10² cm day⁻¹ at pF 0.4 to 0.3 10⁻⁵ cm day⁻¹ for pF 4.2 for aggregates less than 0.25 mm, and for aggregates of 5-10 mm – from 4 cm day⁻¹ at pF 0.4 to 0.8 10⁻⁹ at pF 4.2. Water conductivity coefficients in the unsaturated zone increase with increasing water content and this increase is especially notable between 8 and 22% vol. and above 40% vol. of moisture for all investigated aggregates.
2
100%
The water conductivity of arctic zone soils derived in different micro-relief forms was determined. The greatest water conductivity at the 0-5 cm depth for the higher values of water potentials (> -7 kJ m-3) was shown by tundra polygons (Brunic-Turbic Cryosol, Arenic) – 904-0.09 cm day-1, whereas the lowest were exhibited by Turbic Cryosols – 95-0.05 cm day-1. Between -16 and -100 kJ m-3, the water conductivity for tundra polygons rapidly decreased to 0.0001 cm day-1, whereas their decrease for the other forms was much lower and in consequence the values were 0.007, 0.04, and 0.01 cm day-1 for the mud boils (Turbic Cryosol (Siltic, Skeletic)), cell forms (Turbic Cryosol (Siltic, Skeletic)), and sorted circles (Turbic Cryosol (Skeletic)), respectively. In the 10-15 cm layer, the shape of water conducti-vity curves for the higher values of water potentials is nearly the same as for the upper layer. Similarly, the water conductivity is the highest – 0.2 cm day-1 for tundra polygons. For the lower water potentials, the differences in water conductivity increase to the decrease of soil water potential. At the lowest potential the water conductivity is the highest for sorted circles – 0.02 cm day-1 and the lowest in tundra polygons – 0.00002 cm day-1.
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Przewodnictwo wodne mad Polski

84%
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczących opisu zmienności współczynnika przewodnictwa wodnego mad Polski. Stwierdzono, że najwyższymi wartościami współczynnika przewodnictwa wodnego charakteryzowały się warstwy powierzchniowa i podpowierzchniowa mad lekkich i bardzo lekkich w zakresie pF 0-pF 1,5, a najniższe wartości współczynnika odnotowano dla nich w zakresie pF 3-pF 4,2. Mady średnie i ciężkie oraz mady lekkie i średnie we wszystkich warstwach wykazały zbliżony charakter przebiegu wartości współczynnika przewodnictwa wodnego.
This paper presents the results of a study on the effect of the soil aggregate sizes of Orthic Podzol and Haplic Phaeozem on the values of coefficients of unsaturated water conductivity and diffusivity. It was found that extreme values of the coefficient of unsaturated water conductivity in Orthic Podzol varied from 0.2 10³ cm day⁻¹ for aggregates of 0.25-0.5 mm to 0.8 10⁻⁹ cm day⁻¹ for aggregates of 5-10 mm, and in Haplic Phaeozem - from 0.2 10³ cm day⁻¹ for aggregates of 0.25-0.5 mm to 0.6 10⁻⁹ cm day⁻¹ for aggregate fractions of 3-5 and 5-10 mm. Extreme values of the water diffusivity coefficient in Orthic Podzol were 0.13 10⁶ cm² day⁻¹ for aggregates smaller than 0.25 mm and 0.96 10⁻³ cm² day⁻¹ for aggregate fraction of 5-10 mm, and in Haplic Phaeozem 0.97 10⁵ cm² day⁻¹ for aggregate fractions of 0.25-0.5 mm and 0.6 10⁻³ cm² day⁻¹ for aggregates larger than 3 mm. The study showed that the character of the relation of the dynamic water characteristics, i.e. the coefficients of water conductivity and diffusivity, to soil water content and its potential is directly affected by static water characteristics, i.e. the form of the water retention curves of the soils. The study also showed that water movement in the unsaturated zone of the soils is reflected, with good approximation, by both the water conductivity coefficient and the water diffusivity coefficient.
7
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Przewodnictwo wodne redzin Polski

84%
W pracy przedstawiono wyniki badań przewodnictwa wodnego rędzin Polski. Stwierdzono, że najwyższymi współczynnikami przewodnictwa wodnego charakteryzowała się warstwa podpowierzchniowa zarówno rędzin czystych jak i mieszanych. Najniższe wartości współczynnika przewodnictwa wodnego odnotowano w warstwie powierzchniowej rędzin czystych i podglebiu rędzin mieszanych.
W pracy przedstawiono porównanie wartości współczynnika przewodnictwa hydraulicznego w strefie nienasyconej, wyznaczonych metodą profili chwilowych i estymowanych, na bazie krzywych retencji wodnej, przy pomocy modelu Mnalema-Van Genuchtena. Estymowane na podstawie krzywych retencji wodnej wartości współczynnika przewodnictwa wodnego w strefie nienasyconej, dla gleb murszowych, wykazują dobrą zgodność z wartościami wyznaczonymi doświadczalnie, szczególnie w zakresie potencjałów wody glebowej od 10 do 500hPa(pFod 1 do 2,7).
Scharakteryzowano przewodnictwo wodne wszystkich poziomów genetycznych leśnej gleby bielicowej właściwej wytworzonej z piasku. Odpowiednie próbki glebowe pobrano ze środka każdego poziomu genetycznego. Określono całkowitą zawartość węgla organicznego, wyznaczono krzywą desorpcji wody i przewodnictwo wodne gleby w strefie nasyconej. Na podstawie teorii van Genuchtena-Mualema modelowano krzywą retencji wodnej i przewodnictwo wodne gleby w pełnym zakresie wilgotności i potencjału wody glebowej. Stwierdzono, że estymowana przez model van Genuchtena krzywa retencji wodnej bardzo dobrze opisywała przebieg rzeczywistej zależności potencjału wody glebowej i zawartości wody. Umożliwiło to prawidłową ocenę przewodnictwa wodnego omawianej gleby na bazie modelu Mualema. Przewodnictwo wodne w strefie nasycenia poziomu organicznego było znacznie wyższe niż dla poziomów mineralnych. Jednocześnie poziom organiczny charakteryzował się najniższymi wartościami przewodnictwa wodnego w strefie nienasycenia. Przewodnictwo wodne, zarówno w strefie nasyconej, jak i nienasyconej, mineralnych poziomów genetycznych wzrastało wraz ze spadkiem całkowitej zawartości węgla organicznego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.