Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 160

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  warunki zycia
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Opracowanie stanowi próbę określenia warunków życia ludności zamieszkującej obszary wiejskie województwa świętokrzyskiego przy użyciu wskaźnika syntetycznego. Konstrukcji wskaźnika syntetycznego dokonano przy użyciu mierników cząstkowych, opisujących różnorakie potrzeby ludzkie. Dobór mierników uwarunkowany został ograniczonym zbiorem dostępnych danych statystycznych. Jednak już wstępna charakterystyka (przy doborze tylko kilku elementów) wskazała na zróżnicowanie warunków życia. Przedmiotem uwagi w opracowaniu były warunki wewnętrzne czyli między innymi: warunki mieszkaniowe, infrastruktura komunalna, społeczna, zagadnienia związane z problemami ludnościowymi. Wielkości obliczonego wskaźnika warunków życia dla województwa świętokrzyskiego mieściły się w przedziale od 0,62 do 1,90. Przeprowadzona analiza pozwoliła wyodrębnić pięć klas gmin o zróżnicowanych warunkach życia. W klasach: pierwszej i drugiej cechujących się najniższymi wielkościami miernika syntetycznego znalazło się kolejno: 23 i 46 gmin. Z kolei w klasie piątej (charakteryzującej się najkorzystniejszymi warunkami życia) odnotowano jedną gminę. Zdecydowanie korzystniejsze warunki życia odnotowywano w gminach położonych w bliskim sąsiedztwie stolicy województwa i siedzib powiatów. Najniższą pozycję w hierarchii ośrodków wiejskich w świetle badanych cech zajmują gminy typowo rolnicze, ze słabo rozwiniętymi funkcjami usługowymi. Pośredni wpływ może mieć również położenie, np. peryferyjne w stosunku do miast, poza znaczącymi szlakami komunikacyjnymi.
W 1996 roku IERiGŻ przeprowadził wielowątkowe badania ankietowe w 73 celowo wybranych wsiach rożnych regionów Polski (próba reprezentatywna), w których ważne miejsce zajmowały wybrane elementy warunków bytu ludności oraz działania samorządowe sołtysa i rady sołeckiej. Łączenie tych dwóch grup problemów ma uzasadnienie merytoryczne, gdyż samorząd mieszkańców ma coraz większy wpływ na warunki pracy i życia ludności mieszkającej na obszarach wiejskich. Opinie zebrane na temat warunków życia na wsi wykazały, że tylko w 10% badanych rodzin w 1996 roku żyło się lepiej niż w 1992 roku. Dla 59% badanych okres objęty obserwacją oznaczał pogorszenie warunków bytu, 9% stwierdziło, że w ,jednych sprawach jest lepiej w innych gorzej", 10% uznało, że nic się nie zmieniło i 12% nie miało zdania w tej sprawie. Najtrudniejsza sytuacja według subiektywnych ocen dotyczyła rodzin bezrobotnych (85% żyje obecnie gorzej) i ogólnie rodzin chłopskich (62%). Zaskakujące było to, że rolnicze rodziny dwuzawodowe także miały identyczny odsetek (59%) rodzin - podobnie jak w całej próbie - którym żyło się w 1996 roku gorzej niż w 1992 roku. Najlepiej swoje warunki życia ocenili pracujący na rachunek własny (33% żyjących w 1996 roku lepiej niż w 1992 roku), ale była to mała grupa obejmująca 2,9% ogółu badanych. Zwykła wiejska bieda wiązała się z niskimi dochodami i brakiem pracy, co podkreślano zarówno w rodzinach nierolniczych jak i w rodzinach chłopskich.. W latach 1992-1996 rady sołeckie umocniły swoją pozycję w środowiskach wioskowych, chociaż nadal krytycznie są oceniane skromne uprawnienia tego ogniwa samorządności, które w powiązaniu z sołtysem może załatwić dla wsi tylko niektóre ważne problemy. Wiąże się to z brakiem wydzielonych w budżecie gminy konkretnych środków finansowych dla poszczególnych wsi na rozwój infrastruktury społecznej i technicznej, czy nawet na prace porządkowe i bieżącą działalność przedszkola, świetlicy itp. Mimo zastrzeżeń, aż 80% badanych uznało potrzebę działalności rad sołeckich we wsi i był to wskaźnik wyższy o 10% niż analogiczny obliczony z ankiety 1992 roku. W 1/4 badanych wsi rola rad sołeckich w latach 1992-1996 wzrosła, ale także w ponad 1/4 zmalała (27%) i rada pracuje gorzej. Przyczyny takiej sytuacji to marazm, zniechęcenie ludzi i brak czasu na pracę społeczną. W strukturze uzasadnień słaba aktywność rady sołeckiej była w 1/3 takich odpowiedzi wiązana z tym, że nie ma funduszów na zadania, które rada chciała podjąć w swojej działalności i dlatego zaprzestała pracy.
Odpowiednio rozwinięta infrastruktura gospodarcza jest czynnikiem wyjściowym, warunkującym rozwój obszarów wiejskich i kształtującym warunki życia ludności tam zamieszkałej. Należy jednak podkreślić, że chociaż infrastruktura jest warunkiem koniecznym rozwoju terenów wiejskich, to nie jest jednak warunkiem wystarczającym dla wywołania istotnych i trwałych zmian.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.