Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  very light soil
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Gleby bardzo lekkie w naszym kraju zajmują powierzchnię ok. 30% wśród gruntów ornych, a w niektórych województwach ich udział przekracza 70%. Stosowanie większych dawek nawozów mineralnych staje się mało celowe i prowadzi do eutrofizacji wód. Fakt ten jest powodem poszukiwań metod prowadzących do podnoszenia żyzności i urodzajności tych gleb. Jedną z takich możliwości jest wykorzystanie nawozu organiczno-wapniowo-mineralnego typu Komplet R do trwałego ulepszania gleb bardzo lekkich. W przedstawionej pracy podjęto próbę oceny wpływu nawozu organiczno-wapniowo-mineralnego na właściwości fizykochemiczne i chemiczne gleb bardzo lekkich. Z przeprowadzonych badań wynika, że zastosowany nawóz korzystnie wpłynął na zmiany właściwości fizykochemicznych gleb bardzo lekkich.
During the years 1998–2000 the field experiments on microirrigation of squash on the very light soil were carried out in Kruszyn Krajeński near Bydgoszcz. The objective of this study was to recognize the effects of microirrigation in cultivation of winter squash in a very light soil conditions. Both systems of irrigation used, significantly increased mean marketable yields of squash as compared to non-irrigated plots. They amounted 59.4 and 55.4 t·ha⁻¹ for drip and microsprinkler irrigation, respectively. Among three cultivars tested the highest yields were obtained for ‘Melonowa Żółta’, lower for ‘Bambino’ and the lowest for ‘Ambar’. The calculated water use efficiency (WUE) index for both systems of irrigation was higher for drip irrigation.
Doświadczenie przeprowadzono w latach 2005-2007 na glebie bardzo lekkiej w Kruszynie Krajeńskim koło Bydgoszczy. Badano w nim wpływ deszczowania i zróżnicowanego nawożenia azotowego na plonowanie ziemniaka wczesnego odmiany Orlik. Założono je jako dwuczynnikowe. Czynnikiem pierwszego rzędu było deszczowanie w wariantach: W0 - bez nawadniania (kontrola), W1 - deszczowanie, a drugiego rzędu zróżnicowane nawożenie azotem: N0 = 0 kg N·ha-1, N, = 40 kg N·ha-1, N2 = 80 kg N·ha-1, N3 = 120 kg N·ha-1. Ziemniaki uprawiano na pełnej dawce obornika, nawożenie fosforowo-potasowe było stosowane zależnie od zasobności gleby, jednakowo na wszystkich poletkach. Średni plon zebrany na poletkach kontrolnych (bez nawadniania) wyniósł średnio 14,4 t·ha-1. Mniejsze plony, w zakresie 10,5-12,4 t·ha-1, zanotowano w harakteryzujących się niższymi opadami (161-230 mm) pierwszych dwóch latach badań, wyższe natomiast (20,3 t·ha-1) - w cechującym się największymi w okresie wegetacji ziemniaka opadami (323 mm) roku 2007. Zastosowanie deszczowania wpłynęło na istotny wzrost plonów, średnio do poziomu 28 t·ha-1. Uzyskany dzięki nawadnianiu przyrost wynosił 13,6 t·ha-1, co stanowiło 94%. Wyższe przyrosty plonów (rzędu 16,3-19,3 t·ha-1 - tj. 155-156%) zanotowano w pierwszych dwóch latach badań o niższych opadach w okresie wegetacji, a najniższe efekty produkcyjne (5,2 t·ha-1, tj. 25%) deszczowanie przyniosło w roku o największych opadach. Nawożenie azotowe na poletkach kontrolnych było efektywne jedynie w ostatnim, wilgotnym roku badań. Wystąpiło natomiast istotne współdziałanie pomiędzy deszczowaniem i nawożeniem azotem w kształtowaniu plonów ziemniaka. Wzrastające dawki azotu powodowały w warunkach deszczowania istotny wzrost plonu, który średnio dla trzech lat wyniósł 34,6 t·ha-1. Najwyższy plon zanotowano przy nawożeniu 120 kg N·ha-1 (N3). Średni z trzech lat przyrost plonu uzyskany dzięki deszczowaniu wyniósł 12,1 t·ha-1 przy dawce 40 kg N·ha-1, 15 t·ha-1 przy 80 kg N·ha-1 i 18,4 t-ha-1 przy 120 kg N·ha-1. Produktywność 1 mm wody z deszczowni zwiększała się wraz ze wzrastającym nawożeniem azotowym i średnio dla trzech lat oraz odpowiednio dla dawki 40, 80 i 120 kg N·ha-1 wynosiła: 100, 125 i 153 kg·ha-1·mm-1.
W doświadczeniu polowym, przeprowadzonym w latach 2005-2007 na glebie bardzo lekkiej w Kruszynie Krajeńskim koło Bydgoszczy, badano wpływ deszczowania na wielkość plonu trzech odmian uprawnych ziemniaka wczesnego: Dorota, Gracja i Orlik. Stwierdzono, że deszczowanie zwiększyło plony bulw o 13,4-13,8 t·ha⁻¹ (85-94%). Efektywność produkcyjna deszczowania zależała od opadów atmosferycznych w okresie wegetacji. Największe przyrosty plonów (17,9-18,9 t·ha⁻¹) uzyskano w roku o najniższych opadach, najniższe natomiast (5,2-8,9 t·ha⁻¹) - w roku o opadach najwyższych. Spośród trzech badanych odmian, Gracja cechowała się w badanym trzyleciu najwyższymi plonami (średnio 30 t·ha⁻¹) oraz najwyższą jednostkową efektywnością wody z nawodnień (średnio 141 kg·ha⁻¹·mm⁻¹).
W doświadczeniu polowym, przeprowadzonym w latach 2005-2006 na glebie bardzo lekkiej w Kruszynie Krajeńskim koło Bydgoszczy, badano wpływ deszczowania i czterech poziomów nawożenia azotowego na wielkość i jakość plonu gryki odmiany ‘Panda’. Plonowanie gryki było niskie. Stwierdzono, że zarówno deszczowanie, jak i zwiększone nawożenie azotowe istotnie zwiększało plony. Deszczowanie wpłynęło na obniżenie zawartości białka ogólnego i włókna surowego. Wzrastające nawożenie azotem wpłynęło na zwiększenie zawartości białka ogólnego.
Gleby bardzo lekkie są zbyt przepuszczalne i trwale suche. Wynika to z ubogiego składu granulometrycznego, w którym dominującą frakcją jest piasek, natomiast zawartość części spławialnych i koloidalnych wynosi nie więcej niż 10%. Znaczny udział gleb bardzo lekkich wśród gruntów ornych występujących w Polsce skłania do poszukiwań metod prowadzących do wzrostu urodzajności tych gleb. Jedną z tych metod jest agromelioracja Kompletem R, w wyniku której właściwości fizyczne i wodne gleb bardzo lekkich legły korzystnym zmianom. W wyniku agromelioracji nastąpiło obniżenie gęstości stałej fazy gleby i pojemności powietrznej oraz zwiększenie zdolności gleb do zatrzymywania wody.
The influence of microirrigation system of three European asparagus cultivars: Gijnlim, Ramos and Vulkan cultivated on the very light soil on the occurrence of adults and larvae twelvespotted asparagus beetle and common asparagus beetle were evaluated in the field trials. Both adult and larvae of common asparagus beetle were significantly less numerous on Ramos cultivar. In case of adults a kind of microirrigation system did not affect the occurrence of insect species. Both beetles and larvae of the twelve-spotted asparagus were the most numerous on Ramos cultivar however, no significant effect of microirrigation system on the number of insect in population was stated.
Pracę oparto na wynikach ścisłych eksperymentów polowych, których głównym celem była ocena efektów produkcyjnych zastosowania nawadniania kroplowego w uprawie kukurydzy na ziarno. Doświadczenia prowadzono w latach 2003-2005 w dwóch obiektach położonych koło Bydgoszczy, różniących się warunkami glebowymi. W porównywalnych warunkach meteorologicznych, uzyskano bardzo duże różnice efektów zastosowania nawadniania kroplowego, spowodowane odmiennymi warunkami glebowymi. Na glebie bardzo lekkiej posiadającej przepuszczalne podłoże, nawadnianie kroplowe stanowiło niezbędny, umożliwiający uprawę kukurydzy, czynnik plonotwórczy, przyczyniając się do wielokrotnych zwyżek wysokości plonu i poprawy jego struktury oraz jakości. Na glebie średniej o podłożu zwięzłym, nawadnianie kroplowe pełniło typową dla strefy klimatycznej Polski rolę uzupełniającą okresowe braki opadów atmosferycznych, stanowiąc czynnik intensyfikujący i stabilizujący plonowanie.
Celem badań przeprowadzonych w latach 2005-2006 w Kruszynie Krajeńskim koło Bydgoszczy było określenie masy korzeni prosa zwyczajnego (Panicum miliaceum L.) odmian: Gierczyckie i Jagna oraz ich rozmieszczenia w glebie bardzo lekkiej w warunkach deszczowania i nawożenia azotem. Stwierdzono, że masa i rozmieszczenie korzeni w glebie zależą od nawadniania i nawożenia azotowego. Deszczowanie przyczyniło się do zwiększenia masy korzeni u odmiany Gierczyckie o 11%, a u odmiany Jagna o 53%, przy jednoczesnym ich rozroście w warstwie przypowierzchniowej. Nawożenie azotowe istotnie zwiększyło masę korzeni prosa, przy czym największy wzrost u odmiany Gierczyckie stwierdzono po zastosowaniu azotu w dawce 80 i 120 kg·ha⁻¹ (wzrost o 82 i 52%), a u odmiany Jagna – w dawce 40 i 80 kg·ha-¹ (wzrost o 43 i 51%). Deszczowanie rozszerza wartość stosunku współczynnika P : K (plonu ziarna – P – do masy korzeni – K), natomiast nawożenie azotem ten stosunek zawęża.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.