Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 42

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  uzytkowanie lakowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badano właściwości sorpcyjne gleb dużego obiektu torfowego - Siódmak, w którym odwodnienie i ekstensywne użytkowanie łąkowe spowodowało rozpylenie powierzchniowych poziomów murszowych. Analizowano trzy profile gleb torfowo-murszowych różniących się stopniem zaawansowania procesu murszenia - słabym (MtI), średnim (MtII) i silnym (MtIII) oraz trzy profile gleb murszowatych, tj. mineralno-murszowej, murszowatej właściwej i murszastej. Stwierdzono, że mursze posiadają większą pojemność wymienną kationów od podścielających je torfów niskopopielnych. Jednak zdolności sorpcyjne rozpylonych murszy poziomu powierzchniowego uległy znacznemu pogorszeniu w stosunku do zalegających głębiej poziomów poddarniowych. Obniżyła się ich pojemność kompleksu sorpcyjnego oraz stopień wysycenia zasadami.
Prowadzono badania na umiarkowanie odwodnionych torfowiskach Pojezierza Mazurskiego, tj. na obiekcie w Stąplawkach oraz w dolinie rzeki Łyny w okolicach Olsztyna. W sąsiadujących z sobą ekosystemach łąka-las oraz łąka-pole orne a rozgraniczonych rowem melioracyjnym, wykonano profile glebowe, w których po określeniu budowy morfologicznej i podstawowych właściwości fizycznych oznaczono zawartość azotu ogólnego i mineralnych jego form (N-NH₄ i N-NO₃). Stwierdzono, że w warunkach podobnego odwodnienia, sposób użytkowania gleb torfowo-murszowych ma wpływ na stan zaawansowania w nich procesu murszenia. W siedliskach leśnych jest on słaby (MtI), pod użytkami zielonymi średni (MtII), a w gruntach ornych silny (MtIII). Mineralizacja masy organicznej mierzona ilością azotu mineralnego jest niska w siedliskach leśnych, a średnia pod użytkami zielonymi. Najintensywniej zachodzi w gruntach ornych pod uprawą warzyw, gdzie zapasy azotu mineralnego dwukrotnie przekraczają ilości wystarczające do rozwoju roślin uprawnych.
Pogórze Wielickie, leżące między Rabą i Wieprzówką, od południa gra- niczy z Beskidem Małym, Beskidem Makowskim i Pogórzem Wiśnickim, a od północy z Pogórzem Wilamowskim, Rowem Skawińskim i Nizi- ną Nadwiślańską. Wzniesienia Pogórza Wielickiego usytuowane są równoleżnikowo. Ich wysokość dochodzi od 350 do 500 m n.p.m. Są o szerokich grzbietach i łagodnych, na ogół nachyleniach stoków oraz głębokich żyznych glebach. Przyjazny dla rolnictwa klimat, ze średnią roczną temperaturą 8°C i sumą rocznych opadów około 750 mm, sprzyjał rolnictwu uprawowemu, które pod koniec XX wieku upadło z powodów ekonomicznych. Odłogowane grunty orne w procesie samozadarnienia przekształciły się w użytki zielone, które są przedmiotem niniejszej charakterystyki.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.