Wyniki wyszukiwania - AGRO

1

Krajowe standardy urbanistyczne - podstawy, propozycje

100%

Dylewski R.

Człowiek i Środowisko

|

1998

|

tom 22

|

nr 1-2

25-45

Artykuł uzasadnia potrzebę wprowadzenia w Polsce krajowych standardów urbanistycznych - obowiązujących (niezależnie od standardów - zaleceń, również pożądanych), jako jednego z narzędzi ochrony wartości publicznych - w tym praw obywatela do odpowiedniej jakości środowiska - przed ich drastycznym naruszaniem, zarazem naruszaniem zasad rozwoju zrównoważonego. Proponowane standardy są efektem prac nad tym tematem, prowadzonych w IGPiK w latach 1996-1997 (w ramach PB-4).

2

Idea zrownowazonego rozwoju w nowym systemie standardow urbanistycznych

100%

Sumien T.

Człowiek i Środowisko

|

1998

|

tom 22

|

nr 1-2

7-24

Zrównoważony rozwój - równoważenie zasobów przyrodniczych i przestrzeni osadniczej, organizacji społecznej i wymiarów ekonomicznych - jako podstawa kreowania nowych polskich standardów urbanistycznych.

3

Standard urbanistyczny zabudowy mieszkaniowej

80%

Grudzinski A.

Człowiek i Środowisko

|

1998

|

tom 22

|

nr 1-2

95-110

Brak wymagań w zakresie standardów urbanistycznych, uchylonych z początkiem lat osiemdziesiątych, spowodował drastyczne obniżenie wartości użytkowej powstającej zabudowy - szczególnie zabudowy mieszkaniowej. Przywrócenie niezbędnych rygorów musi respektować aktualne uwarunkowania procesów inwestycyjnych. Należy wprowadzić ściśle obowiązujące wymagania sprowadzone do zakresu wyznaczającego warunki życia i biologiczne cechy środowiska przestrzennego. Problematykę programowania zabudowy i organizacji przestrzenno-funkcjonalnej wypada objąć wytycznymi dla planowania miejscowego (w tym szczególnie dla sporządzania Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego).

4

Ksztalcenie zawodowe w zakresie urbanistyki i planowania przestrzennego

80%

Chmielewski J. M.

Biuletyn PAN. Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju

|

1996

|

nr 172

19-35

5

Kazimierz Dziewonski 1910-1994

80%

Kostrowicki J., Korcelli P.

Przegląd Geograficzny. Polska Akademia Nauk

|

1995

|

tom 67

|

nr 3-4

411-412

6

Standardy urbanistyczne jako instrument ksztaltowania struktury funkcjonalno-przestrzennej gmin

80%

Dembowska Z.

Człowiek i Środowisko

|

1998

|

tom 22

|

nr 1-2

47-70

Koncepcja stosowania standardów urbanistycznych w pracach planistycznych. Określenie ich zadań, treści i formy. Propozycja wartości liczbowych wskaźników.

7

Odnowa miast w Belgii

80%

Makowska K., Rezmer Z.

Człowiek i Środowisko

|

1994

|

tom 18

|

nr 4

631-643

Podstawy organizacyjne i prawne oraz zasady odnowy miast; wybrane przykłady - finansowanie inwestycji, uczestnicy, szczególne problemy merytoryczne odnowy miast historycznych - strategia odnowy; tendencje społeczne i problemy współdziałania różnych partnerów.

8

Przestrzenne odzwierciedlenie zycia spolecznego - w oparciu o doswiadczenia ukrainskie

80%

Bilokon J. M.

Człowiek i Środowisko

|

2002

|

tom 26

|

nr 3-4

139-144

9

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Architektura oparta na wzorze plastra miodu

70%

Kimic K.

Acta Scientiarum Polonorum. Architectura

|

2019

|

tom 18

|

nr 3

Wzór plastra miodu, wywodzący się z natury, stanowi jedną z inspiracji w kształtowaniu architektury. Charakterystyczna forma sześciokąta, dająca możliwość powielania jako modułu zarówno w „czystej”, jak i zmodyfikowanej formie, sprzyja wdrażaniu coraz bardziej spektakularnych rozwiązań. Celem artykułu jest przegląd wybranych przykładów zastosowania wzoru plastra miodu w architekturze w odniesieniu do kształtowania jej podstawowej formy (obiektów samodzielnych i ich złożonych układów), a także detalu w różnej skali (elementach fasad budynków). Różnorodność pomysłów wynika z inwencji planistów i architektów, rozwoju innowacyjnych narzędzi projektowania, a także dostępności różnorodnych materiałów wykorzystywanych w budownictwie.

10

Nowe uwarunkowania i kierunki ksztalcenia urbanistow w Polsce [tezy]

70%

Kochanowski M.

Biuletyn PAN. Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju

|

1996

|

nr 172

55-59

11

Plany urbanistyczne a rewitalizacja srodmiesc

70%

Zuziak Z. K.

Człowiek i Środowisko

|

1994

|

tom 18

|

nr 4

581-602

W warunkach gospodarki rynkowej oraz demokratyzacji życia publicznego sterowanie zmianami, jakie dokonują się w przestrzeni śródmiejskiej, wymaga nowych narzędzi planowania i zarządzania. Autor omawia różne formuły planów urbanistycznych: plany struktury, plany zagospodarowania przestrzennego, klasyczne i nowatorskie techniki strefowania oraz tzw. plany działań, zastanawiając się w jakim stopniu mogę one być wykorzystane jako instrumenty rewitalizacji śródmieść. Przedmiotem analizy są funkcje regulacyjne planów - zwłaszcza w ochronie wartości kulturowych - oraz inspirujące proces odnowy przez promowanie nowych aktywności gospodarczych w sposób nie zagrażający tożsamości kulturowej przestrzeni naszych śródmieść. Szczególną rolę odgrywają tutaj tzw. plany działań, czyli nieobligatoryjne instrumenty polityki przestrzennej władzy lokalnej, kojarzące strategię rewitalizacji z decyzjami operacyjnymi związanymi z jej realizacją. Jako przykładami autor posłużył się planami działań opracowanymi w związku z odnową Starego Miasta w Edynburgu oraz opracowaniem przygotowywanym obecnie dla krakowskiego Kazimierza.

12

Uklad urbanistyczny Krakowa z okresu Wielkiej Lokacji

70%

Kusnierz K.

Aura

|

2007

|

nr 06

7-10

A royal privilege in which a charter was granted to a city was an act of great importance, as it provided regulations for social and economic relationships as well as the urban layout of mediaeval urban centres. In the case of Kraków it was accompanied by putting the part of town which had already been developed in order and preparing a new plan. The new, convenient location was selected for the town which already performed the functions of a central capital city. Kraków received an orthogonal urban layout on a scale unknown in Europe at that time, covering an area of over 25 ha. The modernity of that plan lay in its regularity and the fact that it incorporated important preexisting elements of urban development.

13

Przeciwdzialanie nadmiernemu rozpraszaniu zabudowy duzych miast. Wnioski

70%

Nowakowski M.

Człowiek i Środowisko

|

2002

|

tom 26

|

nr 1-2

87-102

Rozpraszanie zabudowy i narastający chaos przestrzenny na podmiejskich obszarach dużych miast polskich jest efektem wielu niewłaściwości w przepisach prawa i w organizacji zarządzania przestrzenią. Ten negatywny proces jest zjawiskiem splecionym z wielu wzajemnie zależnych wątków. Artykuł stanowi zwięzłe podsumowanie i wnioski z badań prowadzonych pod kierunkiem autora w Instytucie Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej w latach 2000-2001.Realizacja większości sformułowanych wniosków wymaga odpowiednich uregulowań prawnych. Wnioski organizacyjne Nieracjonalna rozbudowa aglomeracji miejskich wynika tak z braku odpowiedniego systemu władzy odpowiedzialnej za gospodarowanie na tych obszarach, jak i z braku stosowania właściwych narzędzi, a nawet braku wiedzy o narzędziach służących do sterowania przestrzennym rozwojem w pożądanych kierunkach. Polityka przestrzenna powinna być prowadzona na całym obszarze aglomeracji przez jedną instytucję, dbającą o dobro całości, a nie tylko o partykularne interesy poszczególnych gmin. Wnioski planistyczne Dla obszarów miejskich aglomeracji powinny być sporządzane cztery rodzaje dokumentów planistycznych. 1. Studium struktury przestrzennej całej aglomeracji, składające się z tekstu i rysunku w skali 1:50 000, uchwalone przez wojewódzki sejmik samorządowy, a w przypadku powołania właściwej władzy - przez radę aglomeracji, po uzgodnieniu z sejmikiem województwa. 2. Polityka przestrzenna gminy, składająca się z tekstu i rysunku w skali 1:25 000, w pełni zgodna ze studium struktury przestrzennej aglomeracji. 3. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego, sporządzane zawsze dla całych jednostek strukturalnych, wyodrębnionych w dokumencie „polityka przestrzenna gminy". 4.Plany operacyjne, sporządzane dla obszarów działań inwestycyjnych w czasie najbliższych kilku lat, uchwalane tak jak plany miejscowe przez rady gmin, jako obowiązujący przepis gminy. Wnioski ekonomiczno-finansowe Ograniczenie społecznie nieuzasadnionych i niepotrzebnie wysokich kosztów budowy i eksploatacji aglomeracji miejskich wymaga powstrzymania rozpraszania ich zabudowy (urban sprawl) i kształtowania racjonalnie zwartych struktur. Można to uzyskać przez stosowanie środków ekonomicznych ułatwiających zabudowywanie wolnych terenów wewnątrz miast, przy jednoczesnym obciążaniu inwestycji peryferyjnych pełnymi kosztami budowy społecznej i technicznej infrastruktury. Należy też wprowadzić obowiązek sporządzania prognoz ekonomicznych skutków ustaleń planistycznych.

14

Funkcjonowanie zieleni drzewiastej w srodowisku zurbanizowanym

70%

Indeka Z. A., Indeka L.

Człowiek i Środowisko

|

1998

|

tom 22

|

nr 4

427-443

Rośliny są jednym z podstawowych czynników mających wpływ na zachowanie równowagi w ekosystemie zurbanizowanym. Decydującą rolę spełnia tu przede wszystkim roślinność wysoka - drzewa. W środowisku miejskim pełnią one wielorakie funkcje, między innymi: poprawiają warunki klimatyczne i aerosanitarne, wzbogacają powietrze w tlen, tłumią hałas, zatrzymują wody opadowe, wydzielają substancje antybiotyczne oraz pełnią role estetyczne. Funkcjonowanie drzew w tym specyficznym układzie ekologicznym, jakim jest miasto, nie przebiega bez zakłóceń, przeciwnie, ma ono decydujący wpływ na ich rozwój. W kolejnych częściach artykułu omówiono wpływ czynników środowiska miejskiego: klimatycznych, aerosanitarnych i glebowych na rozwój oraz wegetację drzew.

15

Zjawiska aerodynamiczne a kształtowanie budynków i przestrzeni miejskich

61%

Zielonko-Jung K.

Problemy Rozwoju Miast

|

2010

|

tom 07

|

nr 4

Jedną z charakterystycznych cech współczesnej cywilizacji jest tzw. transfer technologii, czyli przenikanie technologii tworzonych i eksploatowanych przez określone dziedziny przemysłu na inne pola. Przykładem na polu budownictwa jest wykorzystanie badań układów aerodynamicznych, powstających pod wpływem zderzenia mas powietrza z budynkami. Wywołują one określone efekty atmosferyczne w przestrzeniach miejskich, np. gwałtowne zawirowania i przyspieszanie wiatru, zastoje mgły, oraz mają kluczowe znaczenie dla przewietrzania miast. Artykuł jest próbą zaprezentowania, w jakim zakresie możliwe jest wykorzystanie wiedzy na temat zjawisk aerodynamicznych na potrzeby architektury i urbanistyki. Przedstawia także metody badawcze zarezerwowane dotychczas dla przemysłu lotniczego czy motoryzacyjnego, pozwalające na analizę układów aerodynamicznych, jakie tworzą się wokół budynku w relacji z zabudową sąsiadującą. Wykorzystano światowe przykłady budynków projektowanych w ostatnich latach, w przypadku których badania aerodynamiczne miały istotny wpływ na proces ich projektowania, oraz badania przeprowadzone we współpracy Wydziału Architektury i Wydziału Energetyki i Lotnictwa PW w ramach seminarium studenckiego Aerodynamika w architekturze. Wnioski końcowe dotyczą konieczności współpracy interdyscyplinarnej w projektowaniu budynków i układów urbanistycznych oraz wypracowania narzędzi wspomagających pracę architektów, jako niezbędnych warunków tworzenia architektury zrównoważonej - efektywnej pod względem ekologicznym, ekonomicznym i użytkowym.

16

Forma architektoniczna naroznych budynkow

61%

Borcz Z.

Acta Scientiarum Polonorum. Architectura

|

2007

|

tom 06

|

nr 4

59-70

W zabudowie miast i małych miejscowości występują działki narożne, na których budynki mają specjalną formę architektoniczną. W historii urbanistyki przez wiele stuleci ulice i place były obudowane tworząc zwarte pierzeje. Po II wojnie światowej nastąpił rozwój luźnej zabudowy osiedli mieszkaniowych, niezwiązanej ściśle z układem ulic. Obecnie następuje częściowy powrót do zabudowy ciągów ulic, co stwarza konieczność projektowania budynków narożnych. Forma budynków narożnych odpowiadała kierunkom architektury danych epok, spotyka się zatem kamienice o formach eklektycznych, secesyjnych, modernistycznych i postmodernistycznych. Przedstawione przykłady pokazują budynki narożne w małych i większych miastach, o formach związanych z różnymi kierunkami. Wiele budynków narożnych ma interesującą formę, co świadczy o myśli twórczej i pracy ówczesnych architektów.

17

Koncepcja kierunku studiow Gospodarka Przestrzenna

61%

Ossowicz T.

Biuletyn PAN. Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju

|

1996

|

nr 172

61-69

18

Zmiany środowiska przyrodniczego miasta Krakowa

61%

Dworak T. Z., Jonak Z., Norwicz K.

Zeszyty Naukowe Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Sozologia i Sozotechnika

|

1990

|

tom 27

19

Nowohuckie osiedla. Między formą spoistą a pałacem dla ludu?

61%

Sumorok A.

Aura

|

2013

|

nr 07

20

Tożsamość a autentyzm przestrzeni publicznej współczesnych wielkoskalowych założeń urbanistycznych

61%

Lorens P.

Biuletyn PAN. Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju

|

2004

|

nr 210

Ograniczanie wyników