Zieleń na elewacjach, mimo coraz większej popularności, wciąż budzi wiele wątpliwości odnośnie jej wpływu na ściany budynku. Czy rośliny pokrywające elewacje to rosnący problem, czy wsparcie zabudowy przez naturę? Niniejszy artykuł przedstawia i analizuje korzyści i problemy wynikające z połączenia architektury z naturą oraz ocenia konsekwencje jej zastosowania dla budynku. W rozważaniach uwzględniono stosowane powszechnie sposoby integracji roślin z elewacjami (system bezpośredni, pośredni i system żyjącej ściany), które przeanalizowano pod kątem dwóch rodzajów zachodzącego oddziaływania: fizycznego oraz chemicznego. Przegląd wskazał na liczne korzyści dla budynku wynikające z zastosowania zieleni, w tym ograniczenie strat ciepła, zwiększoną trwałość obudowy czy zmniejszenie naprężeń termicznych w przegrodzie pionowej. Mimo potencjalnych problemów wynikających głównie z erozyjnego działania roślin pnących porastających mury oraz ryzyka zawilgocenia osłoniętych elementów, zieleń stanowi wartość dodaną dla budynku.
Wykorzystując dane meteorologiczne pochodzące z automatycznych stacji pomiarowych, podjęto próbę oszacowania intensywności miejskiej wyspy ciepła w Warszawie. Podstawę opracowania stanowiły wartości temperatury powietrza (udostępnione przez WIOŚ) pomierzone na wysokości 2 m n.p.g., zgromadzone w okresie od 01.09.2003 r. do 31.08.2006 r. na czterech stacjach tła miejskiego w Warszawie, jednej w Piastowie oraz na stacji tła regionalnego w Legionowie, zlokalizowanej poza zasięgiem wpływu aglomeracji warszawskiej. Na podstawie danych określono różnice temperatury powietrza między poszczególnymi stacjami a stacją w Legionowie, pozwalające na określenie intensywności i czasu występowania wyspy ciepła. Sporządzono także rozkłady częstości tych różnic oraz graficznie zobrazowano rozwój i zanik wyspy w różnych porach doby z uwzględnieniem pór roku.
Przedmiotem pracy jest analiza problemu oddziaływania nowych inwestycji budowlanych na już istniejące obiekty w zwartej zabudowie miejskiej. Problem w pracy omówiono dwutorowo. Po pierwsze określono grupy czynników nowej inwestycji budowlanej wpływające na sąsiednie obiekty. Po drugie oceniono stan techniczny istniejących obiektów, wskazano sposoby jego poprawy lub technologie, które mają także minimalizować negatywne oddziaływanie sąsiednich inwestycji. Zagadnienie omówiono w pracy na przykładzie przedwojennego budynku zlokalizowanego w dzielnicy Praga Północ w Warszawie.