Głównym celem pracy jest analiza zjawiska upadłości przedsiębiorstw w Polsce w latach 2004-2013 oraz próba budowy modeli regresji określających związki między liczbą upadłych przedsiębiorstw a wybranymi parametrami makroekonomicznymi gospodarki narodowej. Analizę oparto na raportach wywiadowni gospodarczej Coface Poland, prezentujących zjawisko upadłości w Polsce w przekroju branż, województw, form prawnych przedsiębiorstw oraz typów postępowania upadłościowego. Badania wykazały, że największe ryzyko upadłości dotyczy: przedsiębiorstw produkcji metali i metalowych wyrobów gotowych, produkcji artykułów spożywczych i napojów, handlu hurtowego, budownictwa, mikro- i małych przedsiębiorstw, przedsiębiorstw w wieku do 10 lat oraz przedsiębiorstw z województw mazowieckiego, śląskiego i dolnośląskiego. Oszacowane parametry modeli regresji wykazały, że liczba upadłości w Polsce jest silnie determinowana m.in. przez: liczbę zarejestrowanych przedsiębiorstw ogółem, dynamikę PKB, dynamikę zmian nakładów na środki trwałe oraz zmiany kursów walutowych.
Głównym celem artykułu było przedstawienie przeglądu uregulowań prawnych dotyczących postawienia przedsiębiorstwa w stan upadłości. Omówiono obowiązki przedstawicieli przedsiębiorstwa dotyczące aspektów prowadzonej rachunkowości oraz podatkowych, ze szczególnym uwzględnieniem podatku VAT. Zaprezentowano rolę biegłego rewidenta w ocenie kontynuacji działania jednostki oraz syndyka w zakresie prowadzonej rachunkowości przedsiębiorstwa postawionego w stan likwidacji.