Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  uncohesive ground
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono znaczenie cech kształtu cząstek gruntów niespoistych w procesie fi ltracji wody oraz ich rolę w ujęciu normy Eurokod 7. Szczególnej analizie poddano sposób wyznaczania współczynnika filtracji na podstawie wzorów empirycznych, które zgodnie z wymienioną normą mają stanowić wiarygodne narzędzie do określania tego parametru dla gruntów niespoistych. Oceny przydatności tej metody dokonano na podstawie doświadczalnych badań dwóch gruntów niespoistych o jednakowym drobnym uziarnieniu, ale o skrajnie zróżnicowanych cechach kształtu cząstek. Weryfikację obliczeń współczynnika filtracji przeprowadzono dla najczęściej stosowanych w praktyce wzorów empirycznych. Otrzymane wyniki porównano z wynikami badań laboratoryjnych wykonanych na próbkach gruntów o takich samych wskaźnikach porowatości, jakie przyjmowano w metodzie obliczeniowej. W konkluzji wykazano, że zalecane przez Eurokod 7 wykorzystywanie wzorów empirycznych do wyznaczania współczynnika filtracji gruntów niespoistych nie jest wiarygodnym sposobem określania tego parametru, głównie z powodu pomijania lub niedostatecznego uwzględnienia wpływu ich mikrostruktury.
Opis teoretyczny i modelowanie zachowania się gruntu nie w pełni nasyconego wymaga określenia warunku brzegowego, jakim jest faktyczny stan jego nasycenia. W artykule zaprezentowano nowy opis stanu niepełnego nasycenia gruntów wodą, wykorzystujący parametr Skemptona B. W opisie przyjęto makroskopowy model wypełniającego pory gruntu płynu składającego się z wody oraz pęcherzyków powietrza. Na podstawie wyników doświadczeń i rozważań teoretycznych pokazano wpływ ściśliwości mieszaniny wodno-powietrznej wypełniającej pory oraz ściśliwości szkieletu gruntowego na parametr Skemptona B i ich zależność od ciśnienia wyrównawczego i średniego naprężenia efektywnego. Wpływ wymienionych czynników ma szczególne znaczenie w świetle dotychczasowych badań pokazujących, iż w pewnym zakresie nasycenia może dojść również do upłynnienia nie w pełni nasyconego gruntu w stanie kontraktywnym, co stanowi duże zagrożenie dla konstrukcji inżynierskich. Ponadto wykorzystując wyniki pomiarów, opisano związki między prędkością rozchodzenia się fali podłużnej w ośrodku nie w pełni nasyconym a parametrem Skemptona B i stopniem nasycenia.
W referacie, na podstawie literatury i badań własnych, omówiono parametry zagęszczalności gruntów niespoistych oraz sposoby ich wyznaczania i zależności między nimi. Dla piasków i gruntów gruboziarnistych przedstawiono zależności pomiędzy następującymi parametrami: maksymalną gęstością objętościową szkieletu gruntowego (ρds) i wilgotnością optymalną (wopt) – metoda standardowa i zmodyfikowana Proctora, wskaźnikiem jednorodności (Cu), średnicą zastępcza (d10), średnicą maksymalną (dmax) i średnią ważoną średnicę ziaren (dśr.waż.) oraz minimalną i maksymalną gęstością objętościową szkieletu gruntowego (ρdmin i ρdmax).
Celem pracy jest analiza wyników badań porównawczych parametrów zagęszczalności – maksymalnej gęstości objętościowej szkieletu gruntowego (ρds) i wilgotności optymalnej (wopt), według polskich norm: „starej” PN-88/B-04481:1988 oraz „nowej” PN-EN 13286-2:2010. Badania wykonano na dwóch gruntach niespoistych, równoziarnistych (pospółka Po i piasek średni Ps) czterema metodami (I, II, III, IV) według PN-88/B-04481:1988 oraz czterema metodami (A+A, A+B, B+A, B+B) według PN-EN 13286-2:2010. Wartości maksymalnej gęstości objętościowej szkieletu gruntowego (ρds) uzyskane według obu norm niewiele różnią się od siebie: dla Po około 1,9–4,0%, a dla Ps około 1,6–2,1%. Różnice wartości wilgotności optymalnej (wopt) nie podlegają wyraźnym prawidłowościom.
Zawartość frakcji drobnej różnicuje zachowanie gruntów, które pod względem klasyfikacyjnym znajdują się na granicy gruntów spoistych i niespoistych oraz są postrzegane jako materiały przejściowe i trudne do opisu. W artykule przedstawiono wyniki badań 5 materiałów ziarnistych o zróżnicowanej zawartości frakcji drobnej od 10 do 97%. Analizowano charakterystyki konsolidacji i ściśliwości. Analiza wyników badań pozwoliła na sformułowanie wniosków dotyczących zaobserwowanych prawidłowości w zmianach charakterystyk konsolidacji i ściśliwości wraz ze zmianą zawartości frakcji drobnej.
10
58%
W pracy przedstawiono metodykę sprawdzania nośności na przesunięcie fundamentów bezpośrednich zgodnie z Eurokodem 7. Omówiono problem nośności na przesunięcie w warunkach „z odpływem” i „bez odpływu”. Szeroko opisano metodę wyznaczania wartości kąta tarcia wewnętrznego w stanie krytycznym dla gruntów niespoistych oraz przytoczono na podstawie analiz literatury przybliżone wartości dla gruntów spoistych. Omówiono zagadnienie doboru współczynników cząstkowych dla oddziaływań stabilizujących i destabilizujących oraz szczególne przypadki spotykane w praktyce inżynierskiej.
W artykule przeprowadzono analizę wpływu uziarnienia gruntów niespoistych o nieciągłych (dwumodalnych) rozkładach uziarnienia na ich zagęszczalność. Zdolność do zagęszczania gruntów niespoistych zwykle oceniana jest na podstawie wskaźnika jednorodności uziarnienia (CU) lub łącznie na podstawie dwóch wskaźników uziarnienia − CU i wskaźnika krzywizny uziarnienia (CC). W przypadku gruntów o nieciągłych rozkładach uziarnienia wartości wskaźnika CC przeważnie są mniejsze od 0,5. Grunty te klasyfi - kowane są poza grupą gruntów dobrze zagęszczalnych – jako grunty źle uziarnione. Wyniki analiz prowadzonych z wykorzystaniem wskaźnika kształtu krzywej zagęszczalności (IC) wskazują, iż grunty o nieciągłych rozkładach uziarnienia – mimo niskich wskaźników krzywizny uziarnienia (CC) – mogą być uważane jako grunty dobrze zagęszczalne.
Mając na uwadze brak krajowych wytycznych dotyczących metod obliczania przemieszczeniowych pali wkręcanych oraz liczne awarie, których powstanie wiąże się z błędnym wymiarowaniem takich pali, w artykule porównano różne podejścia obliczeniowe. Ponadto poddano krytycznej analizie kilka wybranych projektów, mając na celu przedstawienie praktycznego zastosowania przedstawionych podejść obliczeniowych. Analizę ograniczono do współpracy pali z podłożem niespoistym.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.