Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 28

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  ugor czarny
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 1997 - 2001 w Knopinie k. Olsztyna realizowano badania nad wpływem sposobu konserwacji gleby na zanieczyszczenie wód gruntowych azotem, fosforem i potasem. Wody gruntowe pobierano z 6 obiektów, w tym 4 zróżnicowane rodzajem obsiewu: rutwica wschodnia (Galega orientalis Lam.) w siewie czystym, rutwica wschodnia (Galega orientalis Lam.) ze stokłosą bezostną (Bromus inermis Leyss.), koniczyna biała (Trifolium repens L.) ze stokłosą bezostną (Bromus inermis Leyss.) i jednoroczne rośliny pastewne oraz dwa porównawcze: odłóg i ugór czarny. Stwierdzono znaczne zróżnicowanie wymycia azotu do wód gruntowych w zależności od rodzaju obsiewu. Największe przemieszczanie analizowanych form azotu z gleb do wód gruntowych stwierdzono na odłogu klasycznym - N-NO₂, ugorze czarnym - N-NO₃ i na obiekcie obsianym koniczyną ze stokłosą bezostną - N-NH₄. Wystąpiła wyraźna sezonowość stężenia związków azotu w wodach gruntowych. Najniższe zanieczyszczenie związkami azotu stwierdzono wiosną, natomiast najwyższe jesienią (N-NO₂, N-NH₄) i latem (N-NO₃). Największe straty i zanieczyszczenie wód gruntowych fosforem wystąpiły na obiektach obsianych mieszanką koniczyny białej ze stokłosą bezostną i rutwicą w czystym siewie, natomiast potasu i P-PO₄ w wariancie z rutwicą w czystym siewie. Ponadto stwierdzono wyraźny wzrost zanieczyszczenia wód jesienią (związki fosforu) i latem (potas).
W Stacji Badawczej IMUZ w Jaworkach przeprowadzono czteroletnie badania (1981/82 - 1984/85) dotyczące stężeń azotanów w wodach przesiąkających przez gleby różnie uprawiane. Najwyższe stężenia azotanów stwierdzono w wodach spod ugoru czarnego (komb. 1) i ziemniaków (komb. 5). Mniejszymi ilościami azotanów w odciekach charakteryzowały się pszenica ozima i jęczmień jary, natomiast minimalne ilości stwierdzono przy użytkach zielonych, tworzących trwałe zadarnienie gleby (komb. 2, 3, 4,). Dowodzi to znacznie większego wymywania azotanów z gleb poddawanych intensywnej uprawie mechanicznej. Okresy zimowe charakteryzowały się wyższymi stężeniami azota­nów w stosunku do letnich.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.