Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  turystyka sportowa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Miejsce turystyki sportowej w kulturze fizycznej

100%
Celem artykułu jest określenie miejsca turystyki sportowej w kulturze fizycznej. Tekst prezentuje analizę literatury z zakresu teorii kultury fizycznej i turystyki sportowej. Podstawy teoretyczne kultury fizycznej odniesiono do najważniejszych definicji turystyki sportowej i wykazano ich wzajemne powiązania. Przedstawiono związki między kulturą fizyczną, szczególnie jej składowymi – sportem i rekreacją fizyczną – a turystyką sportową. Uznano, że na tle omówionych form uczestnictwa w kulturze fizycznej duże znaczenie odgrywa wychowanie fizyczne, które nie tylko zaspokaja doraźne potrzeby dzieci i młodzieży w zakresie fizycznego rozwoju, ale także przygotowuje do dbałości o ciało po ustaniu procesu wychowawczego. Jest zatem przygotowaniem do korzystania z pozostałych form uczestnictwa w kulturze fizycznej, jakimi są rekreacja fizyczna i sport oraz turystyka sportowa. Turysta sportowy jest więc osobą, która została przygotowana do uczestnictwa w kulturze fizycznej, wychowana do kultury fizycznej i rekreacji ruchowej. Analiza teoretyczna wykazała, że przy założeniu, że sport i turystyka są integralną częścią kultury fizycznej, jest nią również turystyka sportowa. Ta forma podróżowania najbardziej wpisuje się obecnie w zakres kultury fizycznej ze wszystkich współczesnych rodzajów turystyki (które często, przyjmując postać produktów turystycznych, z których turyści korzystają w sposób bierny, nie mają wiele wspólnego z celami kultury fizycznej). Efektem wykonanych prac jest graficzne przedstawienie wzajemnych zależności pomiędzy kulturą fizyczną a turystyką sportową.
W artykule przedstawiono problem badawczy dotyczący budowania lojalności turystów wobec eventów sportowych oraz destynacji turystycznych, którego korzenie znajdują się w marketingu behawioralnym. Praca zawiera przegląd obcojęzycznej literatury przedmiotu dotyczącej badań nad lojalnością turysty wobec eventów oraz destynacji, ponieważ w polskich opracowaniach ten problem badawczy nie został jak dotąd poruszony. Przedstawione zostały modele i koncepcje teoretyczne na temat budowania lojalności wśród turystów oraz wyniki badań empirycznych przeprowadzonych podczas 6. Poznań Półmaratonu. Ich celem było sprawdzenie, czy impreza biegowa może być wydarzeniem, które buduje wśród turystów lojalność wobec tej imprezy oraz wobec miejsca, w którym się odbywa. W artykule określono również czynniki wywierające wpływ na lojalność biegaczy turystów wobec analizowanego eventu sportowego i destynacji turystycznej. Wyniki przeprowadzonych badań potwierdziły przyjęte na podstawie literatury założenia – dowiodły, że na lojalność turysty wobec badanej imprezy biegowej (Poznań Półmaraton) wpływa m.in. motywacja push i pull, czynniki socjodemoraficzne oraz poczucie satysfakcji z biegu.
Turystyka narciarska na obszarze województwa sieradzkiego w latach 1975–1998 była związana z dwoma organizacjami społecznymi: Polskim Towarzystwem Turystyczno-Krajoznawczym oraz Zrzeszeniem Ludowe Zespoły Sportowe. Upowszechnianiem turystyki narciarskiej w ramach Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w województwie sieradzkim zajmował się Klub Narciarski działający w strukturach Oddziału Towarzystwa w Zduńskiej Woli. W latach 1975–1998 członkowie Klubu Narciarskiego corocznie organizowali wyjazdy w góry na obozy narciarskie. Początkowo turnusy były organizowane w schroniskach krajowych. Po ,,otwarciu” granic w latach dziewięćdziesiątych XX wieku odbywały się w Czechosłowacji, a następnie w Czechach i Słowacji. Natomiast główną formą działalności Wojewódzkiego Zrzeszenia Ludowe Zespoły Sportowe w Sieradzu w zakresie upowszechnienia turystyki narciarskiej była organizacja i udział w imprezach turystycznych. W latach 1975–1998 członkowie zrzeszenia brali czynny udział w ogólnopolskich i międzynarodowych rajdach narciarskich, m.in.: Ogólnopolskim Narciarskim Rajdzie Chłopskim w Rajczy (od 1993 roku międzynarodowym) i Ogólnopolskim Podhalańskim Rajdzie Narciarskim LZS w Białym Dunajcu.
W artykule ukazano zarys rozwoju ruchu turystycznego ludności polskiej z Niemiec do Polski w okresie międzywojennym XX wieku. W latach 1918–1939 rozwinęła się specyficzna forma polonijnej turystyki sportowej oraz kolonijnej dzieci i młodzieży polskiej z Niemiec do II Rzeczypospolitej. Największe rozmiary przybrała ona w I połowie lat trzydziestych. Obok turystyki sportowej i kolonijnej istniał również ruch pielgrzymkowy, zwłaszcza do miejsc kultu maryjnego w Polsce. Szczególną rolę odegrały także Polonijne Igrzyska Sportowe, które odbyły się w Warszawie w 1934 roku i stanowiły oryginalną formę powiązań turystyki i sportu, łączyły bowiem przyjazd i zwiedzanie „starej ojczyzny” z czynnym udziałem w pierwszych igrzyskach polonijnych oraz innych zawodach, którym nadano bardzo wysoka rangę. Polonijny ruch turystyczny odegrał w okresie międzywojennym ważną rolę w utrzymaniu tożsamości narodowej i integracji liczącej 1,5 mln osób mniejszości polskiej w Republice Weimarskiej i III Rzeszy.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.