Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 25

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  trzmielojad
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Ostrygojad, trzmielojad, szurka pszczolojadka - czyli, co kto naprawde jada

100%
Bereszynski A.
Polskie Drobiarstwo
|
1996
|
tom 05
|
nr 09
37-38
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Rozpoznawanie gniazd jastrzębia Accipiter gentilis, myszołowa Buteo buteo, trzmielojada Pernis apivorus i orlika krzykliwego Clanga pomarina przy obserwacji z ziemi – doświadczenia z Kampinoskiego Parku Narodowego

100%
Olech B.
Kulon
|
2023
|
tom 28
3

Trzmielojad - nietypowy drapieżnik

100%
Pawlukojc K.
Przyroda Polska
|
2012
|
nr 09
4
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Dlugoterminowy monitoring ptakow szponiastych i kruka na terenie Nadlesnictwa Rogow

80%
Krauze D., Gryz J.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2007
|
tom 09
|
nr 2-3[16] cz.2
Rozpoczęty w latach 70. i kontynuowany do dnia dzisiejszego monitoring ptaków szponiastych na terenie Nadleśnictwa Rogów pozwala śledzić trendy liczebności wybranych gatunków. Ostatnia całościowa inwentaryzacja przeprowadzona w latach 2001-2003 ujawniła znaczne zmiany liczebności myszołowa, jastrzębia i kruka. O ile wzrost zagęszczenia myszołowa i kruka pozostaje w zgodzie z ogólnokrajowym trendem liczebności tych gatunków to znaczny spadek zagęszczenia jastrzębia budzi niepokój i skłania do poszukiwań środowiskowych i/lub antropogenicznych przyczyn tych zmian.
5

Ostrygojad, trzmielojad, szurka pszczolojadka - czyli, co kto naprawde jada...

80%
Bereszynski A. M.
Przyroda Polska
|
1997
|
nr 06
6
6

Wrogowie pszczol [czesc III]

70%
Romaniuk K.
Pszczelarstwo
|
2008
|
tom 59
|
nr 09
12
7

Ptaki szponiaste Accipitriformes oraz bocian czarny Ciconia nigra w Bieszczadzkim Parku Narodowym w okresie lęgowym 2009-2014

61%
Stoj M., Stoj K.
Chrońmy Przyrodę Ojczystą
|
2015
|
tom 71
|
nr 4
W okresie lęgowym 2009-2014 prowadzono badania ptaków szponiastych Accipitriformes oraz bociana czarnego Ciconia nigra na obszarze Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Odnotowano występowanie 6 gatunków szponiastych (trzmielojad Pernis apivorus, jastrząb Accipiter gentilis, krogulec A. nisus, myszołów Buteo buteo, orlik krzykliwy Clanga pomarina, orzeł przedni Aquila chrysaetos) oraz bociana czarnego. Najliczniejszym gatunkiem był myszołów (35 rewirów lęgowych). Gniazdowania orła przedniego na terenie Parku nie stwierdzono. Niepewne też było gniazdowanie jastrzębia. Zarejestrowano 4 rewiry z gniazdami orlika krzykliwego, którego sukces lęgowy w latach 2009-2014 wyniósł 66,7%. Wykryto 3-4 rewiry bociana czarnego oraz znaleziono jedno gniazdo z lęgiem. Bieszczadzki Park Narodowy charakteryzuje się stosunkowo niewielką liczbą lęgowych gatunków ptaków szponiastych i oprócz myszołowa (12 par/100 km2) ich zagęszczenia były niskie.
8

Liczebnosc i efekty legow ptakow szponiastych Falconiformes oraz kruka Corvus corax na Wyzynie Krakowskiej w roku 2008

61%
Turzanski M.
Notatki Ornitologiczne
|
2009
|
tom 50
|
nr 4
298-304
9

Liczebnosc ptakow szponiastych Falconiformes i kruka Corvus corax w okolicach Rogowa [srodkowa Polska]

61%
Gryz J., Krauze D., Goszczynski J.
Notatki Ornitologiczne
|
2006
|
tom 47
|
nr 1
43-57
10
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Rzadkie gatunki ptaków gniazdujące na terenie Nadleśnictwa Rogów w latach 1949-2015

61%
Gryz J., Krauze-Gryz D.
Leśne Prace Badawcze
|
2016
|
tom 77
|
nr 2
11

Liczebnosc i efekty legow ptakow szponiastych Falconiformes Kotliny Sremskej w latach 2001-2002

61%
Kwiecinski Z., Mizera T.
Notatki Ornitologiczne
|
2006
|
tom 47
|
nr 4
230-240
12

Puszcza Kampinoska - przystoleczna ostoja ptakow

61%
Olszewski A.
Ptaki. Biuletyn Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków
|
2008
|
nr 1
23-27
13

Rozmieszczenie i liczebnosc ptakow szponiastych Falconiformes oraz kruka Corvus corax w Ojcowskim Parku Narodowym w latach 2006 i 2007

61%
Turzanski M., Czuchnowski R.
Parki Narodowe i Rezerwaty Przyrody
|
2009
|
tom 28
|
nr 1
75-94
14

Wybiorczosc siedliskowa ptakow szponiastych Falconiformes i kruka Corvus corax w Ojcowskim Parku Narodowym

61%
Turzanski M., Czuchnowski R.
Prądnik. Prace i Materiały Muzeum im. Prof. Wł. Szafera
|
2008
|
tom 18
37-52
15

Zmiany liczebnosci ptakow drapieznych w krajobrazie rolniczym Rowniny Bielskiej w latach 1983-1996

61%
Pugacewicz E.
Notatki Ornitologiczne
|
1997
|
tom 38
|
nr 3
183-195
16
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Liczebnosc i niektore parametry rozrodu ptakow szponiastych Falconiformes oraz kruka Corvus corax w lasach kolskich

61%
Koludzki Z.
Kulon
|
2006
|
tom 11
19-27
17

Gdzie gina slonki?

60%
Jajor R.
Brać Łowiecka
|
2006
|
nr 07
30
18

Ptaki drapiezne lasow kolskich

60%
Koludzki Z.
Myślistwo Ptasze
|
1996-1997
|
tom 02
21-25
19

Ptaki drapiezne i bocian czarny Ciconia nigra w Beskidzie Sadeckim

51%
Stoj M.
Chrońmy Przyrodę Ojczystą
|
1996
|
tom 52
|
nr 4
38-44
20
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ptaki szponiaste Puszczy Augustowskiej

51%
Zawadzka D., Zawadzki J., Zawadzki G., Zawadzki S.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2009
|
tom 11
|
nr 3[22]
118-124
W latach 2004-2008 badano liczebność i rozmieszczenie ptaków szponiastych w Puszczy Augustowskiej. Gniazdowało 12 gatunków. Najliczniejszym drapieżnikiem był myszołów Buteo buteo (175-183 rewiry). Wysoką liczebność miały także trzmielojad Pernis apivorus, krogulec Accipiter nisus oraz błotniak stawowy Circus aeruginosus. Jedynym gatunkiem wykazującym wyraźny wzrost liczebności był bielik Haliaeetus albicilla, zajmujący obecnie 10-13 rewirów. Najmniej licznie, poniżej 10 rewirów lęgowych, gniazdowały kania ruda Milvus milvus, kania czarna Milvus migrans oraz gadożer Circaetus gallicus. Zagęszczenia wszystkich gatunków były niskie.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.