Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 35

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  trofia
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Oceniono na podstawie badań prowadzonych w latach 1974-2002 r. poziom j trofii bradymiktycznego jeziora Morzycko, jednego z najgłębszych jezior w Polsce. Stwierdzono, że charakteryzowało się ono znaczną odpornością na degradację. Cecha ta wraz ze średnią podatnością zlewni na uruchamianie ładunku biogenów powodowały, że tempo eutrofizacji jeziora Morzycko było umiarkowane. Duża odporność jeziora niwelowała niekorzystne warunki zlewniowe. Badania wykazały, że jezioro Morzycko przez cały okres badań charakteryzowało się jednakowym poziomem trofii, będąc akwenem mezoeutroficznym. Poziom trofii jeziora Morzycko potwierdzają warunki tlenowe występujące w wodach tego akwenu, charakteryzują je krzywa tlenowa heterogradowa ujemna (β-mezotrofia), a także wartość współczynnika zużywania tlenu w hypolimnionie w czasie formowania się stratyfikacji letniej. Wody badanego jeziora były II klasy czystości.
Badania paleoekologiczne jezior humusowych (dystroficznych), wzbogacone analizami współczesnej roślinności i parametrów chemicznych wody jeziornej, prowadzono na terenie Wigierskiego Parku Narodowego. Stwierdzono niejednolitość tych tzw. sucharów wigierskich pod względem trofii. Obok typowych jezior humusowych rozpoznano jeziora eutroficzno-humusowe. Ponadto zbiorniki ewoluowały, przez co niekiedy nawet kilkakrotnie w toku ich rozwoju następowały wahania trofii. Jak wykazały dalsze badania, zmiany statusu troficznego mogły być na tyle silne, że jeziora, obecnie dysharmonijne, należały w przeszłości do ciągu harmonijnego jezior. Zanim więc nabrały cech typowych dla humotrofii, przeszły przez fazy mezotrofii i eutrofii, co stanowi całkowicie nowe spojrzenie na problematykę kształtowania się trofii w jeziorach humusowych.
Wyniki badań przeprowadzonych w latach 1997-2003 nad wodami jezior oraz cieków świadczą o podwyższonej trofii wód powierzchniowych Kujaw Południowych. Na okresowe obniżanie jakości wody w jeziorach, szczególnie w okresie letnim, wpływ mają niskie stany wody oraz liczne rozproszone źródła zanieczyszczeń. Wody płynące są na badanym obszarze zróżnicowane pod względem stopnia zanieczyszczenia. W ciekach odprowadzających wody z jezior stwierdzono niższe stężenia fosforu i azotu niż na pozostałych odcinkach rzecznych, co można wiązać z akumulowaniem części zanieczyszczeń przez jeziora, co zostało częściowo poparte ocena statystyczną.
Artykuł zawiera charakterystykę występowania krzemianów w wodach 17 jezior Suwalskiego Parku Krajobrazowego. Badano zależność występowania krzemianów w wodach jezior od ich stanu troficznego, a także przedstawiono współwystępowanie tego pierwiastka z różnymi parametrami środowiska wodnego. Przeprowadzono próbę klasyfikacji jezior, której podstawą jest podział obiektów na grupy o największym podobieństwie wszystkich badanych cech.
Zarówno zagęszczenie (max. 2091,9 osob.·dm⁻³) i biomasa (max. 4,405 mg·dm⁻³) zooplanktonu estuarium rzeki Odry, były charakterystyczne dla dużych, średnio zuetrofizowanych rzek europejskich i zbliżone do wartości charakterystycznych dla słabo i średnio zuetrofizowanych, głównie przepływowych jezior. Wykazana różnorodność gatunkowa zooplanktonu badanego odcinka rzeki poddaje pod dyskusję często promowany pogląd o „katastrofalnym” stanie środowiska estuarium odrzańskiego. Wśród najliczniej stwierdzanych gatunków wrotków i skorupiaków, występowało wiele uważanych za wskaźniki wód eutroficznych: Keratella cochlearis, Anuraeiopsis fissa,, Brachionus angularis bidens, Trichocerca pusilla, Polyarthra dolichoptera, Pompholyx sulcata. Bosmina longirostris, Acanthocyclops robustus, Thermocyclops oithonoides, T. crassus, Mesocyclops leuckarti. Wyniki przeprowadzonych testów biologicznych (produkcja Daphnia), wskazywały na dość wysoką żyzność wód ujściowego odcinka Odry.
Wskaźniki makrofitowe, takie jak Mean Trophic Rank (MTR), Macrophyte Biological Index for Rivers (IBMR), River Macrophyte Nutrient Index (RMNI), Reference Index (RI) i inne są z powodzeniem wykorzystywane w ocenie jakości ekosystemów rzecznych. Opierają się one głównie na tolerancji poszczególnych taksonów roślin naczyniowych, mszaków, wątrobowców i makroglonów na trofię wody. Oceniany odcinek rzeki Noteć znajdujący się powyżej jeziora Gopło odbiera zrzuty wód kopalnianych z odkrywki węgla brunatnego Tomisławice. W 2012 roku przeprowadzono badania dotyczące wpływu wód kopalnianych z odkrywki węgla brunatnego na trofię wód Noteci. Wykorzystano w tym celu kilka wskaźników makrofitowych oraz przeprowadzono analizy wskaźników troficznych na wybranych stanowiskach. Dla wybranych stanowisk dysponowano także wynikami badań z 2008 roku, które wykorzystano w celach porównawczych. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że wpływ charakterystyki troficznej wód kopalnianych na wielkości wskaźników makrofitowych oraz wskaźników jakości wody był nieznaczny. Wynika to z małych różnic trofii wód rzecznych i wód kopalnianych oraz braku wrażliwości wykorzystanych wskaźników makrofitowych na wypadnięcie pojedynczych gatunków wskaźnikowych z grupy roślin wodnych. Rośliną, która wypadła z listy makrofitów poniżej dopływu rzeki Pichny był grążel żółty, a niektóre wykazywały znaczny spadek pokrycia bez istotnego wpływu na wartości wskaźników makrofitowych. Świadczy to o niezbyt wysokiej czułości tego typu wskaźników w sygnalizowaniu nieznacznych zmian w środowisku wodnym.
The macrovegetation of a large shallow lake (Lake Zbąszyńskie, Lubuskie Lakeland) was characterized against the background of its physico-chemical properties. The question of interest was whether the phytocoenotic composition and structure of macrophyte vegetation reflect abiotic and trophic conditions of the studied lake. The results are discussed in the context of the theory of alternative stable states in shallow lakes.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.