Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 24

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  trawy rabatowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Kolekcje traw ozdobnych w Polsce zlokalizowane są głównie przy ogrodach botanicznych i instytutach naukowych, a także w ogrodach prywatnych. Wciąż istnieje niewiele kolekcji tych roślin w porównaniu z innymi roślinami ozdobnymi (np. różami), ponieważ uprawa traw rabatowych jest młodą dziedziną ogrodnictwa ozdobnego, a większość odmian została wyhodowana po 1960 roku. Z badań wynika, że pierwsze trawy w ogrodach botanicznych zaczęto gromadzić już w 1811 roku (Wrocław). Czas powstawania pozostałych kolekcji to lata 70. i 80. XX wieku, a w ogrodach prywatnych tworzone były głównie pod koniec lat 90. Kolekcje prywatnych właścicieli różnią się od tych zlokalizowanych przy placówkach naukowych. Kolekcje przy ogrodach botanicznych zostały utworzone w działach systematyki roślin głównie na potrzeby naukowo-dydaktyczne, stanowiąc pomoc dla studentów nauk przyrodniczych oraz pracowników instytutów. Zbiory prywatnych właścicieli gromadzone są przede wszystkim w celach dekoracyjnych oraz są częścią większego ogrodu. W zbiorach badanych kolekcji znajdują się gatunki naturalnie występujące w przyrodzie, również te objęte ochroną
Preferowany ostatnio parkowy kierunek zagospodarowania nieużytków poprzemysłowych stwarza możliwość szerszego wykorzystania w rekultywacji wieloletnich gatunków traw z grupy rabatowych. Trawy te mogą tworzyć trwałe i efektowne kompozycje na tych terenach. Celem pracy były badania żywotności Miscanthus sacchariflorus w siódmym roku wzrostu na zwałowisku odpadów karbońskich. Badane cechy morfologiczne w tym okresie takie jak wysokość i liczba pędów generatywnych, długość kwiatostanów wskazują na osłabienie żywotności oraz ograniczone możliwości rozprzestrzeniania się miskanta w trudnych warunkach siedliska. Przy zastosowaniu niskiego i nieregularnego nawożenia gatunek utrzymuje się jednak w warunkach ekstremalnych zwałowiska, zachowuje wartości dekoracyjne i spełnia wymogi jakie stawia się roślinom w procesie rekultywacji.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.