Zaproponowany w 1973 roku model Blacka-Scholesa, to wciąż najpopularniejsza metoda wyceny kontraktów opcyjnych. Zarówno w klasycznym modelu Blacka-Scholesa, jak i w jego modyfikacjach, przyjmuje się pewne założenia teoretyczne. Jedno z nich mówi o tym, że ceny instrumentu bazowego zachowują się zgodnie z rozkładem logarytmiczno-normalnym. Weryfikacja normalności rozkładu w odniesieniu do instrumentów finansowych w Polsce wielokrotnie była przedmiotem badań. Natomiast celem pracy była weryfikacja założenia o normalności rozkładu dla europejskiego rynku zbóż.