We examined the possible association between road traffic noise in residential areas and myocardial infarction (MI) incidence. We conducted an ecological study among 25-64-year-old men in the general population of Kaunas city. The study comprised all first time MI cases among stable residents of Kaunas treated in hospitals in 1999-2001 (518). We measured traffic-related noise levels at the 117 electoral districts and linked these levels to residential addresses using Geographical Information System (GIS) techniques. In daytime period (10-12 hr, 10 min.) traffic-related noise emission fluctuated between 58 dB(A) to 82 dB(A) and about 18% of citizens were exposed to noise level exceeding 65 dB(A) in their residential district. The age-adjusted MI incidence per 1,000 increased by increasing noise exposure. In the total group of 25-64 years old men the incidence tended to increase from 2.07 in the 1st (lowest) exposure area to 2.57 in the 4th (highest) exposure area (Risk ratio (RR) 1.33; 95% confidence interval (CI) 0.76-2.32). In the subgroup of 55-64 years old men, the risk ratio increased by 92% (RR = 1.92; 95% CI 1.00-3.67). Our results indicate a relationship between traffic noise exposure and MI incidence among 55-64-year-old men.
Na podstawie długoterminowych badań dokonano oceny wpływu hałasu drogowego na stan zdrowia i samopoczucie mieszkańców wielkich miast. Porównanie ocen stanu zdrowia i samopoczucia mieszkańców z odmiennych warunków akustycznych wskazuje na występowanie istotnego związku między hałasem a wymienionymi czynnikami.
W pracy przeanalizowano zmienność równoważnego poziomu dźwięku hałasu drogowego o dużej intensywności ruchu w zależności od przyjmowanych czasów odniesienia, pory doby i dni tygodnia. Określono wpływ czynnika czasu na zmienność hałasu i ocenę jego prognozowania w świetle obowiązujących i proponowanych standardów akustycznych.
Hałas drogowy jest istotnym problemem w zakresie ochrony przyrody i planowania rozwoju sieci drogowej. Oprócz napędu i aerodynamiki pojazdu ma on swoje źródło również w oddziaływaniu opony pojazdu z nawierzchnią drogi, szczególnie przy prędkości pojazdów wyższej niż 50 km·h⁻¹. Stosowanie odpowiednich rozwiązań materiałowo-technologicznych może w znaczącym stopniu obniżyć hałas powstający podczas toczenia pojazdów. W tym celu wykonuje się warstwy ścieralne nawierzchni drogowych z mieszanek mineralno-asfaltowych typu mastyks grysowy (SMA) o drobnym uziarnieniu, o zwiększonej zawartości wolnych przestrzeni (SMA-LA i BBTM) lub porowatych (PA) bądź też z dodatkiem granulatu gumowego. W ostatnich latach powstało w kraju wiele odcinków, na których zastosowano technologie obniżające hałas drogowy. W artykule zaprezentowano wyniki badań ankietowych dotyczących intensywności zastosowania w Polsce różnych asfaltowych technologii drogowych obniżających hałas drogowy na drogach zarządzanych przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad oraz przez zarządy dróg wojewódzkich.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.