Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 35

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  tozsamosc miejsca
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Tozsamosc miejsca w ochronie i ksztaltowaniu krajobrazu kulturowego.

100%
Myczkowski Z.
Krajobrazy Dziedzictwa Narodowego
|
2000
|
nr 3
6-8
2

Tozsamosc miejsca - przyklad Parku Krajobrazowego 'Dolina Baryczy'

100%
Warczewska B.
Architektura Krajobrazu. Studia i Prezentacje
|
2008
|
nr 4
41-44
3

Tożsamość miejsc w nowych czasach

100%
Jaszczak A. A.
Architektura Krajobrazu. Studia i Prezentacje
|
2011
|
nr 3
4

Tożsamość a autentyzm przestrzeni publicznej współczesnych wielkoskalowych założeń urbanistycznych

86%
Lorens P.
Biuletyn PAN. Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju
|
2004
|
nr 210
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Przekształcenia charakteru wsi Sudetów Wschodnich

86%
Oleszek J.
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
|
2010
|
nr 01
Problemem jest stopień i rodzaj rozbieżności między postacią pierwotną, zastaną przez ludność osiedlającą się w latach 1945–47 a współczesną postacią wsi Sudetów Wschodnich. Analizy wskazują, że zanikła całą strefa niematerialna ówczesnego środowiska kulturowego – to po pierwsze i po drugie – tożsamość dawna dla ludności o różnorodnym pochodzeniu etnicznym była czymś nowym, dotychczas nieznanym. Stopień spoistości społeczeństwa z miejscem, jeśli był – to w stopniu minimalnym. Istniały, aczkolwiek zubożone, podstawy dla tworzenia nowej rzeczywistości. Gdy uwzględni się brak koordynacji w relacji: zasób – wyzwania i to łącznie z presją czynników egzogennych, efektem końcowym jest osłabienie czy zanik potencjału pierwotnego. Efektem rzeczywistym jest fizyczna likwidacja niektórych wsi. Gdy przekroczony zostanie próg zrównoważenia struktur, a w konkretnym przypadku – dominacja obiektów obcych, o bryle niedopasowanej do miejscowego stylu budowlanego powstaje układ o nieznanej formule, o trudno definiowalnej postaci tożsamości nowej.
6

Zespół dworski jako integralny element krajobrazu wsi. Problemy ochrony i współczesnego użytkowania (na wybranych przykładach z Polski południowej)

86%
Zachariasz A.
Architektura Krajobrazu. Studia i Prezentacje
|
2013
|
nr 2
7

Tozsamosc miejsca w krajobrazie strefy podmiejskiej obszaru chronionego [na przykladzie Jurajskich Parkow Krajobrazowych]

86%
Myczkowski Z.
Architektura Krajobrazu. Studia i Prezentacje
|
2002
|
nr 3-4
26-33
8

Opowiadacze historii - społeczna ochrona dziedzictwa kulturowego w procesie rewitalizacji Dolnego Miasta w Gdańsku

72%
Baranski M. Z.
Biuletyn PAN. Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju
|
2016
|
nr 264
9

Siła marki miejsca

72%
Dudek-Mankowska S., Balkiewicz-Żerek A.
Marketing i Rynek
|
2015
|
tom 22
|
nr 06
10

Rewitalizacja Berlina i Lipska jako źródło inspiracji dla polskich praktyk rewitalizacyjnych

72%
Rembarz G.
Biuletyn PAN. Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju
|
2016
|
nr 264
11

Tożsamość architektury budynków mieszkalnych a ich masowa produkcja (dziś)

72%
Gzell S.
Biuletyn PAN. Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju
|
2006
|
nr 227
12

Dziedzictwo i awangarda. Problemy identyfikacji i tozsamosci u progu XXI wieku

72%
Przylecki M.
Architektura Krajobrazu. Studia i Prezentacje
|
2002
|
nr 3-4
108-115
13

Echa ochrony tożsamości w historii myśli urbanistycznej i architektonicznej

72%
Siestrzewitowska M.
Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych
|
2009
|
tom 05
14

Wpływ wydarzeń i inwestycji na potencjał rozwojowy metropolii nadmorskich in statu nascendi

72%
Kamrowska-Zaluska D., Kostrzewska M., Goledzinowska A.
Biuletyn PAN. Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju
|
2015
|
nr 259
15

Tworzenie regionalnych produktow turystycznych w oparciu o walory obszarow wiejskich

72%
Graja S., Spychala A.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Sesja Naukowa
|
2003
|
tom 90
227-239
16

Obszary o szczególnym znaczeniu dla rozwoju funkcji metropolitalnych

72%
Krakowska E.
Biuletyn PAN. Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju
|
2005
|
nr 215
17

'Dom Warminski' - budowanie tozsamosci regionalnej Warmii

72%
Laguna W., Jaszczak A., Juszczynski M.
Architektura Krajobrazu. Studia i Prezentacje
|
2005
|
nr 1-2
72-79
18

Wiara jako komponent tożsamości miejsca obszarów wiejskich Sudetów Wschodnich

72%
Oleszek J.
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego PTG
|
2009
|
nr 12
19

Rewitalizacja tkanki historycznej miast szansą na odzyskanie tożsamości miejsca

72%
Denis M.
Problemy Rozwoju Miast
|
2016
|
tom 13
|
nr 4
Rewitalizacja jest jednym z wiodących zagadnień współczesnej urbanistyki w Polsce. W ostatnich latach zauważalna stała się odnowa śródmieść miast polskich, zarówno dużych, średnich, jak i małych. Śródmieścia to jedne z najważniejszych elementów struktury funkcjonalnej miast. Niektóre miasta posiadają już zrewitalizowaną tkankę historyczną, inne są w trakcie zmian, a część miejscowości nie podejmuje w tej kwestii żadnych działań. Miasta borykają się z wieloma problemami. Jednym z nich jest wyludnianie się strefy centralnej na rzecz przedmieść (urban sprawl), które powoduje degradację historycznej tkanki miejskiej, będącej „sercem” miejscowości. W dzisiejszych czasach miasta stoją przed dużym wyzwaniem, a mianowicie odzyskaniem z powrotem swojej tożsamości. Wprowadzenie nowej ustawy dotyczącej rewitalizacji spowodowało zmiany w podejściu do rewitalizacji, zarówno praktyków jak i teoretyków. Dziś stała się ona istotnym zagadnieniem przestrzennym, gospodarczym, środowiskowym i społecznym.
20
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Makroregion Sudety Wschodnie obszarem marginalnym czy peryferyjnym – próba identyfikacji aspektów

72%
Oleszek J.
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
|
2011
|
nr 10
Celem rozważań jest próba odpowiedzi na pytanie: czy współczesna jakość i poziom charakterystyk gmin Lądek Zdrój i Stronie Śląskie kwalifikuje teren jako obszar marginalny, czy może już jako peryferyjny. Gdy dystans jest niewielki, a efektem są wyraźne deformacje, to terytorium posiada cechy obszaru marginalnego. Jeśli wielość, istotność i różnorodność problemów powoduje zwiększenie dystansu, gdy następuje odizolowanie czy odseparowanie, gdy występują formy patologiczne, a efektem są postacie zdegradowane, to osiągany jest już poziom obszaru peryferyjnego. Dystans to wypadkowa dostępności terenu (możliwości skomunikowania), tożsamość obszaru oraz zagadnienie: użytkowanie a funkcja obiektów. Zidentyfikowane charakterystyki lokalne parametrów, kwalifikują teren jako obszar marginalny. Dalsza kontynuacja dotychczasowej opcji rozwoju, to zwiększenie dystansu i w konsekwencji niebezpieczeństwo peryferyjności.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.