W pracy przedstawiono wyniki badań mających na celu sprawdzenie możliwości wykorzystania do produkcji spirytusu surowego nietypowych surowców oraz odpadów spożywczych. Do badań wykorzystano ziarno sorgo i amarantusa oraz bulwy topinamburu (Albik, Rubik) i odpadowe orzechy włoskie. Badania prowadzono w skali laboratoryjnej. Fermentacje przy użyciu drożdży As-4 przebiegały bez zakłóceń. Mała zawartość substancji redukujących w wywarach, tj. od 0,1 do 0,4%, świadczy o dobrym wykorzystaniu cukrów w czasie fermentacji. Małą zawartością zanieczyszczeń chemicznych charakteryzowały się spirytusy surowe (poniżej lub niewiele przekraczające PN dla spirytusu zbożowego) otrzymane z ziarna sorgo, amarantusa oraz bulw topinamburu. Ze względu na dużą zawartość zanieczyszczeń (przekraczającą kilkakrotnie PN) spirytusy otrzymane z odpadowych orzechów włoskich nie nadają się do celów spożywczych. Z przeprowadzonych badań wynika, że atrakcyjnymi surowcami alternatywnymi, które mogą być wykorzystane do produkcji spirytusów surowych w gorzelniach rolniczych jest sorgo, amarantus i topinambur. Zagospodarowanie odpadów w postaci przeterminowanych orzechów włoskich należy rozpatrywać wyłącznie jako dodatek do przerobu innych surowców skrobiowych.
Wyniki wstępnych analiz wykazały, że rośliny uprawiane na osadzie ścieków komunalnych wpływały na liczebność bakterii i aktywność oddechową osadu. Najwyższą aktywność oddechową stwierdzono pod uprawą sidy (Sida hermaphrodita Rusby). Roślina ta stymulowała rozwój nitryfikatorów ograniczając rozwój bakterii celulolitycznych.