Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  tinned fish
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Zawartosc niacyny w konserwach z tunczyka

100%
Lebiedzinska A., Majewski M., Szefer P.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2008
|
tom 41
|
nr 1
29-33
W pracy oznaczono zawartość niacyny w konserwach z tuńczyka. Zawartość niacyny w konserwach rybnych jest zróżnicowana i zależna od gatunku tuńczyka i od sposobu przygotowania konserwy (stopnia rozdrobnienia tkanki i rodzaju zalewy). Porcja 100 g tuńczyka może być dobrym, potencjalnym źródłem niacyny realizując normy dziennego zapotrzebowania w zakresie 19,4% do 53,9%.
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

O zawartosci cyny i żelaza w niektórych polskich konserwach rybnych

80%
Wierzchowski J., Severin M.
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
|
1957
|
tom 08
|
nr 5
3

The market of canned fish: Wilbo - the biggest producer; Graal - the biggest distributor

80%
Magazyn Przemysłu Rybnego
|
2004
|
nr 1
4

Porownanie dwoch metod oznaczania wapnia i magnezu w mleku i jego przetworach oraz w konserwach rybnych

71%
Nabrzyski M., Gajewska R., Sorgowicka A.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
1998
|
tom 31
|
nr 2
153-157
Porównano wyniki oznaczeń mikrogramowych ilości wapnia oznaczonego metodą kompleksometrycznego miareczkowania mianowanym roztworem wersenianu w obecności wskaźnika tymoloftaleino-kalceinowego i metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej (ASA) oraz magnezu oznaczonego spektrofotometrycznie z odczynnikiem Manna i Yoe oraz metodą ASA.
5

Technologiczne mozliwosci produkcji konserw rybnych o cechach zywnosci funkcjonalnej

71%
Bykowski P. J., Kolodziejski W., Nadolna I., Pawlikowski B., Przygoda B.
Żywność Nauka Technologia Jakość. Suplement
|
1999
|
tom 06
|
nr 4
204-213
W celu uzyskania konserw rybnych o cechach żywności funkcjonalnej zmodyfikowano technologię ich wytwarzania przez eliminację z klasycznego procesu technologicznego wstępnego solankowania i wstępnej obróbki cieplnej surowców rybnych. W badaniach modelowych wykazano, że przy odpowiednim doborze surowców rybnych i roślinnych można produkować różne asortymenty nowego typu konserw rybnych o zakładanych zawartościach substancji odżywczych. Konserwy wytworzone z makreli atlantyckiej (Scomber scombrus) wykazują cechy żywności funkcjonalnej, ze względu na dobre zbilansowanie podstawowych składników odżywczych, a szczególnie ze względu na zawartość ponad 3g n-3 WNKT/l00g.
6

Zmiany zawartosci wielopierscieniowych weglowodorow aromatycznych [WWA] podczas przechowywania konserw ze szprota w oleju

71%
Ciemniak A., Witczak A.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2010
|
tom 43
|
nr 1
86-92
7

Zawartosc wybranych kongenerow polichlorowanych bifenyli [PCB] w konserwach z tunczyka

71%
Ciereszko W., Tomza A., Witczak A.
Acta Scientiarum Polonorum. Technologia Alimentaria
|
2004
|
tom 03
|
nr 2
Streszczenie. W niniejszej pracy wyznaczono poziomy zawartości ogólnego PCB oraz najbardziej toksycznych kongenerów non-orto (PCB 77, PCB 126, PCB 169) i mono-orto (PCB 114, PCB 156, PCB 157) w wybranych importowanych konserwach z tuńczyka w sosie własnym. Ilościowe i jakościowe oznaczenie badanych związków wykonano metodą kapilarnej chromatografii gazowej, w aparacie GC MSD HP 6890/5973. W większości asortymentów stwierdzono zawartość kongeneru PCB 169. Obliczone równoważniki toksyczności (TEQ) dla badanych konserw wyniosły 10-200 pg-TEQ/kg m.m. Zawartość ogólnego PCB kształtowała się na poziomie 1,4-11,4 μg·kg-1 m.m.
8

Wplyw sterylizacji konwencjonalnej i wysokotemperaturowej na zawartosc tiaminy i ryboflawiny w konserwach z lososia i morszczuka

71%
Seidler T., Carnovale E., Lucarini G., Incerti I.
Acta Scientiarum Polonorum. Technologia Alimentaria
|
2004
|
tom 03
|
nr 2
Streszczenie. Celem pracy było zbadanie jak zmienia się zawartość tiaminy i ryboflawiny w konserwach z morszczuka i łososia, sterylizowanych w temperaturze konwencjonalnej (115°C) i metodą HTST (125°C). Założono, że wybrane gatunki ryb oraz zastosowane rodzaje sterylizacji pozwolą ustalić czy jest istotna różnica w stopniu zachowania tiaminy i ryboflawiny w konserwach z ryb chudych i tłustych. Badania wykonano na konserwach modelowych (składem zbliżonych do konserw w sosie własnym) z morszczuka i łososia. Konserwy sterylizowano w temperaturze 115 i 125°C. W surowcu wyjściowym i w rybie z konserwy oznaczono zawartość tiaminy (metodą tiochromową), ryboflawiny (metodą fluorymetryczną), tłuszczu (metodą Soxhleta) i wody (metodą suszenia w 105°C). Otrzymane wyniki (poddane weryfikacji statystycznej) wskazywały, że sterylizacja powodowała istotny spadek ilości tiaminy. Był on bardziej widoczny w konserwach z morszczuka (w konserwach z morszczuka było o ok. 38% mniej tiaminy niż w konserwach z łososia). W badaniach stwierdzono ponadto, że rodzaj surowca miał wpływ na zawartość ryboflawiny. W konserwach z łososia było jej ok. 83% więcej niż w konserwach z morszczuka. Z analizy danych dotyczących wpływu rodzaju sterylizacji wynikało, że sterylizacja typu HTST konserw z łososia pozwoliła zachować o ok. 10% więcej ryboflawiny niż sterylizacja konwencjonalna. Zawartość tiaminy i ryboflawiny w badanych konserwach mieściła się w przedziale kolejno 0,0047-0,022 mg% i 0,126-0,256 mg%. Ilość ryboflawiny w konserwach z morszczuka i łososia umożliwia realizację dziennego zapotrzebowania na poziomie 8,3-15,2 dla kobiet i 5,5-10,1% dla mężczyzn.
9

How to become fond of fish

70%
Radzewicz A.
Polish Food
|
2006
|
nr 3
10
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Metodyka badań i ocena wartości kalorycznej najpospolitszych krajowych konserw rybnych. Cz. III

61%
Wierzchowski J., Kasinski W., Wituszynska B.
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
|
1958
|
tom 09
|
nr 6
11
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Oznaczanie histaminy w konserwach rybnych metoda kolorymetryczna wg Hardy-Smitha

61%
Windyga B., Grochowska A., Sciezynska H., Gorecka K., Fonberg-Broczek M.
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
|
1992
|
tom 43
|
nr 2
193-199
Metodą kolorymetryczną wg Hardy-Smitha, uwzględniającą etap oczyszczania wyciągu z konserwy na kolumnie jonowymiennej, oznaczono zawartość histaminy w 79 próbkach konserw rybnych. W 18% zbadanych próbek konserw (sardynki jugosłowiańskie) zawartość histaminy przekraczała 20 mg/100 g produktu.
12
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Kontrola cyklów produkcyjnych w przetwórstwie rybnym. I. Śledź w oleju

61%
Wierzchowski J., Czarnowska W., Severin M., Ganowiak Z.
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
|
1959
|
tom 10
|
nr 4
13

Badania zawartosci niektorych pierwiastkow sladowych w produktach spozywczych krajowego pochodzenia. Cz.XXII. Zawartosc olowiu, kadmu, cynku i miedzi w konserwach rybnych

51%
Michalak-Marzec A., Bulinski R.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
1996
|
tom 29
|
nr 4
367-373
Przebadano 37 gatunków konserw rybnych na zawartość ołowiu, kadmu, cynku i miedzi. Zawartość metali (oprócz kadmu) była niższa od przewidywanych normami poziomów tych pierwiastków dla przetworów rybnych.
14

Zawartosc azotanow i azotynow w wybranych rybach i przetworach rybnych dostepnych w handlu bialostockim

51%
Borawska M., Markiewicz R., Omieljaniuk N., Bialous B., Witkowska A.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
1998
|
tom 31
|
nr 2
125-128
Celem pracy było określenie zawartości azotanów i azotynów w wybranych rybach słodkowodnych świeżych, mrożonych rybach morskich, rybach wędzonych i przetworach rybnych. Średnia zawartość azotanów wahała się od 1,35 mg NaNO3/kg w rybach morskich do 17,78 mg NaNO3/kg w rybach wędzonych. Zawartości azotynów nie wykazano w mrożonych rybach morskich. Niskie poziomy azotynów stwierdzono w konserwach rybnych - średnio 0,02 mg NaNO2/kg, ale znaczne ich ilości wykazano w rybach wędzonych - średnio 11,28 mg NaNO2/kg.
15

Wytwarzanie zywnosci wygodnej z surowcow pochodzenia wodnego

41%
Bykowski P. J., Pawlikowski B.
Biuletyn. Korporacja Producentów Żywności – Klub Promocji Jakości
|
2000
|
nr 2
30-36
16

Zawartosc podstawowych skladnikow pokarmowych w konserwach rybnych

41%
Gajewska R., Nabrzyski M., Ganowiak Z., Malinowska E., Dziak B., Kaczmarek A.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
1998
|
tom 31
|
nr 4
349-358
Oznaczono wartość energetyczną oraz zawartość białka, tłuszczu, węglowodanów, wody, popiołu oraz składników mineralnych (wapń, fosfor, żelazo, magnez, cynk, miedź, mangan, kobalt, nikiel, chrom) w konserwach rybnych.
17

Makro i mikroelementy w konserwach ze szprotow

41%
Polak-Juszczak L., Usydus Z.
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
|
2006
|
tom 57
|
nr 4
347-354
Oznaczono zawartości makro- i mikroelementów oraz metali toksycznych w bardzo popularnych na polskim rynku konserwach ze szprotów. Badaniom poddano trzy asortymenty konserw ze szprotów: szproty w sosie pomidorowym, szproty podwędzane w oleju i parowane w oleju. Wykonano analizy zawartości wapnia, fosforu, magnezu, potasu, miedzi, cynku, żelaza, manganu, chromu, selenu, fluoru, jodu, kadmu, ołowiu, rtęci i arsenu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.