W pracy badano wpływ wilgotności i gęstości upakowania ziarna pszenicy na dokładność pomiaru kąta tarcia wewnętrznego. Testy trójosiowego ściskania przeprowadzono dla próbek o średnicy 15cm i wysokości 30 cm dla sześciu różnych wilgotności ziarna w przedziale od 10,0% do 22,3%. oraz różnych gęstości. Materiał próbki zagęszczano wibracyjnie. Stwierdzono, że pomiar kąta tarcia wewnętrznego jest możliwy do wilgotności nie większej niż 20%. Zagęszczanie próbek w znaczący sposób zwiększało dokładność pomiarów. Wyniki badań mogą stanowić podstawę właściwego doboru parametrów materiału podczas wyznaczania kąta tarcia wewnętrznego.
W artykule opisano wyniki badań przeprowadzonych w aparacie trójosiowego ściskania na próbkach gruntów spoistych o nienaruszonej strukturze. Dla gruntów o szerokim zakresie zmienności wskaźnika plastyczności wykonano kilkadziesiąt oznaczeń parametrów wytrzymałościowych – kąta tarcia wewnętrznego ((φ) i spójności (c'), oraz wytrzymałości na ścinanie w warunkach bez odpływu (cu). Na podstawie analizy wyników badań w odniesieniu do dotychczas stosowanych norm i literatury przedstawiono zależność między wskaźnikiem plastyczności gruntów a kątem tarcia wewnętrznego. Zwrócono również uwagę na przyczyny zawyżania wartości spójności gruntów, przyjmowanej do obliczeń geotechnicznych. Przywołano kilka zaleceń normy Eurokod 7, dotyczących interpretacji wyników badań wytrzymałościowych.