Zachodzące we współczesnym świecie procesy globalizacji, integracji i unifikacji różnych dziedzin życia wywierają znaczący wpływ na kształtowanie mentalności młodego pokolenia. Dostrzegalne zmiany dotyczą zwłaszcza poczucia tożsamości terytorialnej, które ewoluuje w kierunku silniejszych związków z Europą i światem niż z własnym krajem. Niewątpliwą rolę w kształtowaniu tożsamości terytorialnej i rozwijaniu patriotyzmu u młodzieży ma szkoła, a geografia stanowi jeden z istotniejszych przedmiotów, które mogą w tym względzie spełnić ważne zadanie. Niniejszy artykuł przedstawia wyniki badań ankietowych przeprowadzonych wśród różnych grup wiekowych uczniów szkół lubelskich. Badania miały charakter dwupłaszczyznowy. Pierwszym zadaniem było określenie stosunku uczniów do własnego regionu i kraju ojczystego, drugim - ocena roli geografii jako przedmiotu nauczania w kształtowaniu u młodzieży postawy szacunku, umiłowania i poczucia więzi z własną ojczyzną. Na podstawie otrzymanych wyników sformułowano wnioski i wskazówki dotyczące ukierunkowania edukacji w zakresie geografii Polski na rozwijanie u uczniów tożsamości terytorialnej.
W artykule dokonano prezentacji różnych sposobów wydzielenia najmniejszych jednostek terytorialnych, na których podstawie opiera się definicja „wiejskości". Zwrócono uwagę na fakt, że są podejmowane międzynarodowe wysiłki na rzecz klasyfikacji terytorialnej obszarów wiejskich. W pracy zaprezentowano aktualne inicjatywy i propozycje w tym zakresie.