Badania prowadzono w latach 2007-2009 na obszarze Wyżyny Krakowskiej. Powierzchnia badawcza zajmowała 230,5 km2, z czego 27,3% pokrywały lasy. Podczas badań stwierdzono łącznie 11 lęgowych gatunków badanego zespołu ptaków drapieżnych: 6 gatunków ptaków szponiastych Falconiformes, kruka Corvus corax oraz 4 gatunki sów Strigiformes. Średnia liczebność ptaków szponiastych wyniosła 73,5 par (31,9 p/100 km2), kruka – 16,5 par (7,2 p/100 km2) oraz sów – 53,0 terytoriów (23,0 t/100 km2). Najliczniejszym gatunkiem ptaka szponiastego okazał się myszołów Buteo buteo gniazdujący średnio w liczbie 29,5 par (12,8 p/100 km2), natomiast sowy – puszczyk Strix aluco występujący średnio w liczbie 43,5 terytoriów (18,9 t/100 km2). Wielkość terytoriów lęgowych zespołu wynosiła od 0,1 km2 u uszatki Asio otus do 7,1 km2 u trzmielojada Pernis apivorus. Sukces gniazdowy wynosił 67-100%, a minimalna liczba młodych na zajęte gniazdo 1,3-2,8. Głównymi składnikami pokarmu były ptaki, ssaki oraz owady. Badany zespół drapieżników na Wyżynie Krakowskiej charakteryzował się niskim bogactwem gatunkowym oraz dużym stopniem dominacji gatunków najliczniejszych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.
