W pracy podano wyniki laboratoryjnych badań wpływu obniżenia temperatury na parametry charakteryzujące szybkość wiązania zaczynów z cementu hutniczego CEM III/A 32,5 NA, to jest na: czas początku wiązania i końca wiązania. Badaniom poddano zaczyny o wskaźniku wodno-cementowym W/C = 0,25–0,29; 0,35; 0,45 i 0,55. W badaniach stosowano następujące poziomy obniżonych temperatur dojrzewania zaczynów: +20ºC, +10ºC, +5ºC i 0ºC. Stwierdzono dużą wrażliwość kinetyki wiązania badanego cementu hutniczego na obniżanie temperatury, objawiającą się sukcesywnym wydłużaniem czasu początku i końca wiązania. Ustalono empiryczne zależności między czasem wiązania zaczynów a temperaturą dojrzewania i wskaźnikiem wodno-cementowym.
W pracy określono przydatność wybranych polskich odmian gerbery do uprawy w warunkach obniżonej temperatury. Do badań użyto rośliny ośmiu odmian Gerbera jamesonii Bolus ‘Delfin’, ‘Kubanka’, ‘Diana’, ‘Joga’, ‘Ramona’, ‘Samuraj’ , ‘Wrocław’, ‘Korsarz’. Oceniano plon roślin w dwóch zakresach temperatur uprawy (powietrze dzień/powietrze noc/podłoże): zalecanej 16/13/16°C i obniżonej 11/9/13°C. Odmiany różniły się pod względem wczesności zakwitania i plenności. Najwcześniej zakwitła ‘Diana’ - po 9 tygodniach od wysadzenia, a najpóźniej ‘Joga’ - po 21 tygodniach i obniżenie temperatury uprawy drastycznie opóźniło kwitnienie tej odmiany - 14 tygodni w stosunku do roślin z wyższej temperatury. Najbardziej plenną była ‘Ramona’ (19,4% plonu całkowitego), a najmniej kwiatów przez 10 miesięcy wydała odmiana ‘Samuraj’ (6,1%). Obniżenie temperatury uprawy wpłynęło na zmniejszenie plonu ogólnego ośmiu odmian średnio o 56,6%. Wystąpiło również zwiększenie udziału plonu niehandlowego średnio z 3,6% do 6,1%, przy czym i tu reakcja odmian była zróżnicowana. Nie stwierdzono wpływu obniżonych temperatur na liczbę liści, choć odmiany różniły się pod względem tej cechy.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.