Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  szalwia czerwonokorzeniowa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The possibility of introducing of Salvia miltiorrhiza Bunge into cultivation in Poland was investigated. The effect of method of introduction plantation on plant development and root mass was studied. The mass of raw material was higher in case of micropropa- gation. The roots of plants cultivated in Poland contained less tannins and more tanshi- nones than the Asiatic raw material (Salviae miltiorrhizae radix). Their contents of polyphenolic compounds were similar. In Polish cultivation Salvia miltiorrhiza Bunge blossomed from May till August and fruited from August till first ground frosts. Dropping part of flowers and late fruitage prove, that Salvia miltiorrhiza is not entirely fitted into Polish climate conditions. However it seems this interesting species could be acclimatized in Poland.
Opisano cechy morfologiczne nasion i siewek Rhodiola rosea L. Ustalono optymalne warunki kiełkowania nasion w laboratorium. Prześledzono także zmiany zdolności kiełkowania nasion w pierwszym roku po zbiorze dokonując comiesięcznych analiz. Stwierdzono, że nasiona Rhodiola rosea L. do kiełkowania wymagają dostępu światła. Zdolność kiełkowania należy ustalać po 21 dniach od rozpoczęcia analizy. Nasiona Rhodiola rosea L. w ciągu pierwszego roku po zbiorze kiełkują w liczbie od 40 do 60 %. Przechowywane w nie ogrzewanym magazynie zachowują żywotność nawet do 10 lat.
Herba Polonica
|
1999
|
tom 45
|
nr 2
120-128
Opierając się na danych z piśmiennictwa opracowano charakterystykę botaniczną Salvia miltiorrhiza Bunge. Podano również makroskopowy opis, skład chemiczny i zastosowanie w fitoterapii surowca zielarskiego - Salviae miltiorrhizae radix. Szczególną uwagę poświęcono pracom biotechnologicznym, dotyczącym metabolizmu związków farmakologicznie czynnych oraz mikrorozmnażania szałwii czerwonokorzeniowej.
Herba Polonica
|
1999
|
tom 45
|
nr 4
334-337
Przeprowadzono badania fitochemiczne szałwii czerwonokorzeniowej (Salvia miltiorrhiza Bunge) otrzymanej przez mikrorozmnażanie. Ten azjatycki gatunek uprawiany w warunkach polskich kwitł i owocował. Zawartość polifenolozwiązków w zielu 6-miesięcznych roślin była wyższa niż w korzeniach. Organy podziemne 1 -rocznych osobników zawierały więcej polifenolozwiązków od korzeni 6-miesięcznych roślin. Korzenie roślin uprawianych w Polsce, w porównaniu z azjatyckimi surowcami zielarskimi, zawierały mniej garbników, zbliżone ilości polifenolozwiązków i więcej związków o charakterze diterpenów.
Herba Polonica
|
2006
|
tom 52
|
nr 4
133-145
W ostatnich latach wzrasta zainteresowanie farmakoterapią pozwalającą zwiększyć skuteczność leczenia uzależnienia alkoholowego. Pojawienie się możliwości wykorzysta­nia środków pochodzenia roślinnego, które mają zdolność zmniejszania ilości wypijanego alkoholu, wydaje się obiecujące. Ostatnio duże zainteresowanie wzbudzają takie rośliny jak dziurawiec (Hypericum peforatum L.), ołownik łatkowaty — kudzu (Pueraria lobata), iboga (Tabernanthe iboga) czy szałwia czerwonokorzeniowa (Salvia miltiorrhiza Bunge.). Ekstrakt dziurawca ma zdolność hamowania picia alkoholu u zwierząt o genetycznie uwa­runkowanej preferencji do picia alkoholu. Efekt ten jest niezależny od działania przeci- wdepresyjnego dziurawca i jest prawdopodobnie wynikiem wpływu na zmiany aktywności układu dopaminergicznego. Podawanie wyciągu z korzenia kudzu może zmniejszać picie alkoholu z wolnego wyboru u gryzoni wykazujących preferencję do etanolu. Mechanizm działania kudzu zachodzi najprawdopodobniej w wątrobie i polega na hamowaniu me­tabolizmu serotoniny lub dopaminy w mitochondriach, chociaż dokładny mechanizm nie jest jeszcze poznany. Znane są efekty hamowania picia alkoholu u szczurów preferujących ibogainę (alkaloid indolowy z Tabernanthe iboga) oraz jej nietoksyczny analog — 18- metoksykoronardynę. Z kolei ekstrakt z korzenia szałwi czerwonokorzeniowej zmniejsza konsumpcję etanolu przez hamowanie wchłaniania alkoholu z przewodu pokarmowego lub hamowania objawów zespołu odstawienia alkoholowego u szczurów poprzez wpływ GABAa u szczurów. Należy podkreślić, iż opublikowane badania kliniczne, pomimo wielo­letniej historii stosowania tych roślin jako potencjalnych środków w leczeniu uzależnienia od alkoholu, są nieliczne, a ich wyniki niejednoznaczne.
Choroba Alzheimera (AD) jest związaną z wiekiem, nieodwracalną chorobą neurodegeneracyjną, w przebiegu której dochodzi do postępujących zaburzeń funkcji poznawczych. Charakteryzuje się głównie obecnością w mózgu blaszek starczych, splątków neurofibrylarnych oraz deficytem neurotransmisji cholinergicznej (acetylocholiny). Zahamowanie aktywności acetylocholinoesterazy (AChE) jest uważane za obiecującą strategię w leczeniu chorób neurologicznych, nie tylko AD, lecz także w innych typach demencji (otępienie z ciałami Lewy’ego, otępienie w zespole Downa, otępienie naczyniowe, demencja w przebiegu choroby Parkinsona), ataksji oraz miastenii. W leczeniu zaburzeń funkcji poznawczych oraz utraty pamięci związanej z AD stosuje się kilka leków: takrynę, donepezil, rywastygminę oraz galantaminę, lecz związki te wykazują wiele działań niepożądanych. Aktualne badania dowodzą, że w metabolizm acetylocholiny w mózgu zaangażowane są zarówno AChE, jak i butyrylocholinoesteraza (BuChE), dlatego uważa się, że wpływ na aktywność obu tych enzymów może zwiększać efektywność terapii. Wykazano bowiem, że w mózgach pacjentów z chorobą Alzheimera paradoksalnie aktywność BuChE może się zwiekszać, w przeciwieństwie do zmniejszonego działania AChE. Wzrastające zainteresowanie i zapotrzebowanie na nowe leki przeciwneurodegeneracyjne uzasadnia prowadzenie badań nad poszukiwaniem związków chemicznych pochodzących również z roślin leczniczych. Celem niniejszego artykułu jest dokonanie przeglądu badań nad wybranymi roślinami leczniczymi z rodziny Lamiaceae (Rosmarinus officinalis, Salvia miltiorrhiza, Melissa officinalis) w zakresie ich działania w różnych modelach dotyczących choroby Alzheimera in vitro i in vivo.Wiadomo, że ekstrakty z omawianych roślin leczniczych z rodziny Lamiaceae nie tylko hamują aktywność AChE i odkładanie złogów β-amyloidu, lecz również mogą mieć działanie anty-BuChE. Wykazano, iż te wyciągi działały antyoksydacyjnie, cytoprotekcyjnie, antyapoptotycznie i przeciwzapalnie. Najbardziej aktywne były kwas rozmarynowy, flawonoidy (np. apigenina) i terpenoidy (np. citral, citronelal, tanszinony).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.