Wyniki badań kilku miejscowych populacji szalotki z różnych rejonów Polski wskazują na dużą ich zmienność genetyczną. Świadczy o tym różna liczba cebul w gnieździe, masa jednej cebuli i masa całego gniazda. Populacja z rejonu Lubelszczyzny (H) wyróżniała się wytwarzaniem dużej liczby cebul w gnieździe i dużą ich masą. Ponadto, w porównaniu do pozostałych populacji, jej zdrowotność była bardzo dobra. Spośród ocenianych populacji, szalotka z Krzczonowa (PV-Z) plonowała najsłabiej i wykazywała dużą podatność na infekcję chorobotwórczą.
W dwuletnim doświadczeniu polowym badano wpływ nawożenia azotowego na zawartość N-NO₃⁻ w szczypiorze wybranych roślin cebulowych: cebuli zwyczajnej (Allium cepa L.), cebuli piętrowej (Allium cepa var. proliferum Targioni Tozzeti) i szalotki (Allium ascalonicum L.). Zastosowano następujące nawozy: mocznik, saletrę amonową i saletrę wapniową w zróżnicowanych dawkach nawożenia azotem - 100 kg N·ha⁻¹ i 200 kg N·ha⁻¹. Stwierdzono istotny wpływ jedynie dawek zastosowanego nawożenia na zawartość N-NO₃⁻ w roślinie. Szczypior cebuli szalotki charakteryzował się najniższą, zaś cebuli zwyczajnej najwyższą zawartością azotanów.