Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  system antyoksydacyjny
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Stres solny jest jednym z najważniejszych czynników abiotycznych, ograniczających produkcję roślinną na świecie. W odpowiedzi na stres solny organizmy rozwinęły różne mechanizmy adaptacyjne. Akumulacja glicerolu w komórkach drożdży jest pierwszą zaobserwowaną i najczęściej badaną cechą pojawiającą się w wyniku wzrostu ciśnienia osmotycznego środowiska. W tych warunkach zaobserwowano także syntezę katalazy T. W prezentowanej pracy badano odpowiedź komórek pozbawionych różnych elementów systemu antyoksydacyjnego na stres solny indukowany NaCl. W warunakach umiarkowanego stresu solnego obserowowano wzrost aktywności katalazy T ale poziom przeżywalności kamórek badanych szczepów nie ulegał zmianom. Komórki drożdży pozbawione aktywności cytoplazmatycznej dysmutazy ponadtlenkowej (Cu, ZnSOD) były nadwrażliwe na silny stres solny. Komórki pozbawione funkcjonalnych mitochondriów (rho-) okazały się bardziej odporne na silny stres solny niż komórki szczepu dzikiego. Komórki pozbawione aktywności katalazowej zachowywały się w tych warunkach w taki sam sposób jak komórki szczepu dzikiego.
Ethanol administration is able to induce oxidative stress, resulting in the activation of defense mechanisms, but sometimes ROF production is very intensive and disturbs the balance between its generation and antioxidant capacity. The obtained results show that concentrations of CD, HPETE and MDA in plasma after 2hr, 12hr and 24hr pos-ethanol administration were significantly higher than in the control group of animals. 50% ethanol administered orally resulted in a significant increase of lipid peroxide levels in plasma with a simultaneous increase in SOD activity throughout the entire 24 hr period of the experiment. Gpx activity was significantly higher during the first 2 hrs following ethanol administration and then decreased to become lower than in the control group at 12 and 24 hrs. TAS in plasma decreased at hr12 and hr24 following ethanol exposure. Ethanol ingestion disturbed the plasma antioxidant system and augmented lipid peroxidation in a time dependent manner. The increased MDA production was strong evidence that lipid peroxidation is the one of main mechanisms of alcoholic tissue damage.
An excessive generation of reactive oxygen species (ROS) in boar semen leads to a reduced motility and fertilizing ability of spermatozoa. Boar spermatozoa, because of a high content of polyunsaturated fatty acids (PUFAs) in their structure, are highly sensitive to lipid peroxidation (LPO). This process, induced by ROS generation, causes irreversible changes in the conformation and integrity of plasmalemma. The boar’s reproductive system includes a special antioxidant system consisting of enzymatic components and antioxidants of low molecular weight. The most active of antioxidant enzymes present in boar semen is superoxide dismutase (SOD). SOD transforms superoxide anion (O₂˙⁻) into hydrogen peroxide (H₂O₂). Because H₂O₂ can easily diffuse across the membranes, it is most harmful to boar spermatozoa. Given the low content of antioxidants of low molecular weight (e.g. L-gluthatione or L-ergothioneine) and the absence of catalase (CAT) activity in boar semen, there must be other mechanisms responsible for the scavenging of hydrogen peroxide and other ROS. This function is probably accomplished mainly by phospholipid hydroperoxide gluthatione peroxidase (PHGPx), enzymes of tioredoxin (TRX) and peroxiredoxin (PRDX) groups, as well as by paraoxonase type 1 and 2 (PON-1 and PON-2).
The purpose of this experiment was to estimate the activity of antioxidant enzymes (SOD, GPx, CAT) in erythrocytes and phagocytes of carps (Cyprinus carpio L.) after intraperitoneal injection of LPS at a dose of 75 μg/100 g b.w. Enzyme activity was determined 3, 6 and 12 hours, as well as 3, 7, 14 and 28 days after LPS administration. After 3 and 6 hours, SOD in erythrocytes increased, respectively, to 188% and 142% of its control group level, and after 12 hours, SOD activity was significantly reduced (117%) and remained unchanged until the end of the experiment. From 12 hours after LPS administration until the end of the study, the PGx level was statistically significantly lower than in the control group, whereas the catalase activity was statistically significantly lower than in the control group in all study periods. In kidney phagocytic cells, SOD activity after 12 hours and 3 days was similar to that in the control group, and in the following study periods it amounted to 66-78% of the control values. Until the 14th day of observation, PGx activity was statistically significantly lower than it was in the control group. Catalase activity in kidney leukocytes was statistically significantly lower than in the control group during the entire experiment, and the lowest in the first study days, amounting to 48-42% of the control group value. The results indicate a long-term decrease in antioxidant enzyme activities in the experimental fish (lasting 14 or 28 days).
Wzmożonym procesom lipoperoksydacji w mocznicy sprzyja uszkodzenie systemu antyoksydacyjnego (AOS). Celem pracy była ocena w jakim stopniu aktywność AOS zależy od zawartości cynku, miedzi i selenu u chorych leczonych powtarzaną hemodializą (pHD). W badaniach wzięło udział dwudziestu pięciu chorych w okresie SNN i 15 zdrowych ochotników (ZDR). Aktywność enzymów antyoksydacyjnych: peroksydazy glutationu (GPX), dys- mutazy ponadtlenkowej (SOD) i katalazy (Cat.) oznaczano metodą spektrofotometryczną. Stężenie Zn, Cu w erytrocytach i osoczu oraz Se w osoczu oznaczano metodą spektrofotometrii atomowej Stwierdzono statystycznie istotnie (p<0,01) obniżoną aktywność GPX, SOD oraz Cat. w erytrocytach, w porównaniu z wartościami stwierdzanymi u ZDR. W osoczu aktywność GPX oraz SOD była statystycznie istotnie obniżona (p<0,001), a aktywność Cat. nie różniła się istotnie od wartości u ZDR. Stężenie Zn w erytrocytach i osoczu oraz Se w osoczu było statystycznie istotnie (p<0,01) obniżone w stosunku do wartości występujących u ZDR. Stężenie Cu w erytrocytach i osoczu było zbliżone do wartości prawidłowych. Stwierdzone zależności pomiędzy aktywnością GPX a stężeniem Se oraz pomiędzy aktywnością SOD a stężeniem Zn mogą sugerować, że niedobór tych pierwiastków upośledza AOS, a co za tym idzie pogłębia procesy peroksydacji lipidów u chorych w okresie SNN. Suplementacja szczególnie Zn i Se może zapobiegać obniżeniu aktywności AOS i zmniejszać nasilenie procesów peroksydacji lipidów u chorych w okresie SNN.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.