Ustalono maksymalne stężenia kwasu askrobinowego (witaminy C) oraz amoksycyliny pozwalające na wzrost na podłożach bakteriologicznych ponad 90% klinicznych szczepów Helicobacter pylori, pod warunkiem, że każda z tych substancji będzie zastosowana oddzielnie. Przy jednoczesnym wprowadzeniu do podłoża kwasu askrobinowego i amoksycylliny w uprzednio stosowanych stężeniach obserwuje się silny efekt synergicznego działania, prowadzący do zahamowania wzrostu większości badanych szczepów. Rozważana jest możliwość zastosowania powyższej kombinacji w terapii.
Badano oddziaływania neomycyny występującej razem z innym antybiotykiem w złożonych preparatach leczniczych na wybrane kliniczne i wzorcowe szczepy bakteryjne. Wśród badanych zestawień stwierdzono występowanie czterech typów oddziaływań: synergizmu, addytywności, neutralności i antagonizmu. Dla wszystkich kombinacji neomycyny z drugim antybiotykiem (z wyjątkiem układu z Iinkomycyną) przeważały oddziaływania addytywne. Największą aktywność przeciwbakteryjną stwierdzono dla kombinacji neomycyny z polimyksyną, zaś układ neomycyny z linkomycyną okazał się najmniej skuteczny.