Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 280

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 14 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  surowce zielarskie
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 14 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Zioła i preparaty zielarskie są powszechnie stosowane w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym. Celem pracy była ocena surowców zielarskich w zakresie zanieczyszczenia aflatoksynami (AF), związkami o działaniu genotoksycznym, rakotwórczym i hepatotoksycznym, powodujących zaburzenia wzrostu oraz działających immunotoksycznie i alergennie. Do oznaczania poziomu aflatoksyn (AF) zastosowano technikę wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) z uzyskiwaniem pochodnej po rozdziale na kolumnie w reakcji z nadbromianem bromowodorku pirydyny (PBPB). Ekstrakty oczyszczano na kolumnach powinowactwa immunologicznego (IAC). Zawartość aflatoksyn B1, B2, G1 i G2 zbadano w ponad 500 surowcach zielarskich, głównie krajowych z rejonu wschodniej Polski. Próbki były dostarczane przez producentów (zakłady zielarskie) w latach 2006-2010.W żadnej z ocenianych próbek nie stwierdzono poziomu aflatoksyn powyżej granic wykrywalności zastosowanych metod: dla AF B1 - 0,2 μg/kg; AF B2 - 0,03 μg/kg; AF G1 - 0,3 μg/kg; AF G2 - 0,03 μg/kg (PN-EN 14123) oraz dla AF B1 - 0,15 μg/kg (Ph. Eur.6, 2008:2.8.18). Badane surowce zielarskie w zakresie zanieczyszczenia aflatoksynami należy uznać za bezpieczne, wskazuje to na stosowanie przez producentów zasad dobrej praktyki produkcyjnej podczas suszenia i przechowywania surowców.
Autor - do 1995 roku profesor farmakologii i chemii na Uniwersytecie Minnesota, członek Podkomitetu ds. Produktów Naturalnych Komitetu Farmakopei USA - dokonał przeglądu historycznego i rozwoju ziołolecznictwa w Stanach Zjednoczonych. W artykule omówiono zasady regulujące obrót surowcami zielarskimi i błędy popełniane przy ich standaryzacji. Uwzględniono także badania kliniczne oraz zastosowanie terapeutyczne surowców zielarskich.
Wyselekcjonowano trzy wodne wyciągi z Uvae ursifolium, Tiliae inßorescentia i Coffae semen jako posiadające największą aktywność przeciwutleniającą. Powyższe wyciągi nazwane odpowiednio U, T i C rozdzielano dalej metodą SPE za pomocą mikrokolumienki typu C 18 używając następujących eluentów: woda (frakcja 1), 16% acetonitryl w 10-2M HCL (frakcja 2), octan etylu (frakcja 3) i metanol (frakcja 4). Najwyższą aktywność przeciwutleniającą obserwowano we frakcjach 2 i 3 otrzymanych z wyciągów U i C oraz we frakcji 2 otrzymanej z wyciągu T. We frakcjach 2 i 3 otrzymanych z U zidentyfikowano znaczne ilości garbników hydrolizujących, natomiast we frakcjach 2 i 3 otrzymanych z C obserwowano duże ilości kwasu kawowego i chlorogenowego. We frakcji 2 otrzymanej z wyciągu T wykryto dużą ilość garbników skondensowanych.
Przebadano wpływ elicytacji promieniowaniem UV na zawartość flawonoidów w hodowli kalusowej Ononis arvensis L. Wzrost zawartości flawonoidów stwierdzono po naświetlaniu hodowli lampą kwarcową w czasie 60-300 s oraz lampą UV o długości światła 254 nm przez 15-30 min.
Herba Polonica
|
1997
|
tom 43
|
nr 1
58-72
Z powyższego przeglądu wynika, że tylko niektóre z opisanych metod dekontaminacji mikrobiologicznej surowców zielarskich mogą znaleźć zastosowanie w praktyce. Z metod chemicznych, na skutek zakazu stosowania tlenku etylenu w krajach Unii Europejskiej i zapowiedzi wycofania z użytkowania bromku metylu do końca tego wieku, tylko metoda obniżania zanieczyszczeń mikrobiologicznych w surowcach zielarskich za pomocą ozonu daje nadzieje na wprowadzenie do praktyki przemysłowej. W przypadku metod fizycznych z dużym prawdopodobieństwem można przewidzieć powszechne zastosowanie w przemyśle dekontaminacji mikrobilogicznej surowców zielarskich za pomocą promieniowania jonizującego i pary wodnej pod ciśnieniem. Duże znaczenie praktyczne może odegrać także metoda obniżania zanieczyszczeń mikrobiologicznych za pomocą wysokiego ciśnienia hydrostatycznego. Natomiast pozostałe metody dekontaminacji mikrobiologicznej surowców zielarskich nie mają większych szans na zastosowanie w przemyśle.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 14 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.