Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  straty ilosciowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem badań było poznanie wpływu nawadniania i nawożenia azotem na straty ilościowe bulw ziemniaka po okresie 6 miesięcznego przechowywania. Badania przeprowadzono w latach 2005–2007 w Kruszynie Krajeńskim koło Bydgoszczy na glebie zaliczanej do kompleksu żytniego słabego. Doświadczenie założono jako trzyczynnikowe, w trzech powtórzeniach. Czynnikiem pierwszego rzędu były wczesne odmiany ziemniaków: ‘Dorota’, ‘Gracja’. Czynnikiem drugiego rzędu było deszczowanie zastosowane w dwóch wariantach: Wo – bez nawadniania (kontrola), W1 – deszczowanie na podstawie wskazań tensjometrów (nie dopuszczano do spadku potencjału wody w glebie poniżej -0,03 MPa). Czynnikiem trzeciego rzędu było zróżnicowane nawożenie azotowe: N0 = 0 kg N. ha -1, N1 = 40 kg N. ha -1, N2 = 80 kg N. ha -1, N3 = 120 kg N. ha -1. Badane odmiany wykazywały zróżnicowaną podatność na straty ogółem podczas przechowywania. Większymi stratami podczas długotrwałego przechowywania odznaczała się odmiana ‘Dorota’. Stosowane nawadnianie w okresie wegetacji ziemniaka zwiększało w bulwach badanych odmian wielkość ubytków naturalnych i odpadowych oraz strat wywołanych kiełkowaniem. Nawożenie azotem w wysokich dawkach oraz w kombinacjach kontrolnych u badanych odmian powodowało wzrost ubytków naturalnych i odpadowych. Warunki pogodowe w okresie wegetacji ziemniaka miały znaczący wpływ na wielkość strat przechowalniczych. Większe straty zanotowano w latach wyróżniających się wyższymi opadami.
Oszacowanie rozmiarów ilościowych strat w produkcyjności roślin i łanu rzepaku ozimego, spowodowanych przez zwierzęta jeleniowate przeprowadzono w dwóch sezonach wegetacyjnych – 2007/2008 i 2008/2009 na Śląsku Zielonym. Oceną objęto pola rzepaku ozimego odmiany Californium. W badaniach uwzględniono pola rzepaku ozimego o powierzchni od 1 do 10 ha, położone w pobliżu kompleksów leśnych – „Lasy Kobiórskie” i „Lasy Pszczyńskie”. Przed zbiorem pobrano próby roślin z pól uszkodzonych i nieuszkodzonych w celu dokonania wybranych pomiarów biometrycznych. Żerowanie jeleniowatych na roślinach rzepaku zmniejszyło kilkakrotnie plon nasion z jednostki powierzchni. Całkowite uszkodzenie pędu głównego u roślin rzepaku ozimego prowadziło do zmniejszenia się liczby wykształconych łuszczyn. Liczba nasion w tych łuszczynach była bardzo mała, a nasiona drobne, słabo wykształcone i odznaczały się obniżoną masą. W odniesieniu do odgałęzień bocznych wyrosłych na uszkodzonych roślinach rzepaku, żerowanie jeleniowatych prowadziło głównie do spadku liczby łuszczyn. Łuszczyny wyrosłe na pędach bocznych uszkodzonych roślin rzepaku wykształciły zbliżoną liczbę nasion, których masa 1000 nasion była podobna do roślin nieuszkodzonych. Żerowanie jeleniowatych prowadziło do skrócenia ogonka łuszczyny wyrastającej z pędu głównego rzepaku. Znaczne skrócenie ogonka i części owocującej łuszczyny prowadziło do istotnego zmniejszenia się w niej liczby nasion.
Bulwy ziemniaka przeznaczone do przerobu na produkty spożywcze i do bezpośredniego spożycia powinny charakteryzować się cechami zewnętrznymi takimi m.in. jak: właściwy kształt, wielkość czy głębokość oczek. Cechy te decydują o wydajności produkcji oraz stratach w procesach obierania i cięcia. Celem badań było określenie kształtu bulw ziemniaka odmiany Salto z wykorzystaniem dwóch metod: organoleptycznej i na stanowisku pomiarowym (konstrukcji własnej) oraz zmian parametrów bulw (wymiarów i objętości) o różnym kształcie podczas obierania. Uzyskane wyniki badań wskazują, że podczas obierania mechanicznego i ręcznego poza zmianami masy następuje zmiana kształtu, objętości i wymiarów bulw. Obrane bulwy kształtne zmniejszyły swoją objętość o około 9%, a zdeformowane o około 10%, zmieniając przy tym kształt na zbliżony do kulistego (zwłaszcza te obierane mechanicznie). Zastosowana metoda wideo-komputerowa do oceny parametrów bulw ziemniaka wykazuje dużą dokładność pomiaru i może być wykorzystana do badań innych obiektów o nieregularnych kształtach.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.