Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  storage change
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Changes in inhibitor activity in the onion bulbs (Allium cepa L.) cv. Sochaczewska during storage were investigated. Onions were dried under an umbrella roof until October 15th or November 15th and thereafter stored in a cold-room at 0 - 1°C until May 15th. The activity of inhibitors fluctuated markedly during the storage period. At least two peaks and two decreases of inhibitor activity were observed. The weather conditions seemed to strongly influence the level and the date of appearance of inhibitors in onions. Higher inhibitor activity is usually connected with better storage and less sprouting of onions during storage. Prolonged drying under an umbrella roof enhanced onion quality after storage only in these cases when it actually improved the drying of onions.
Zawartość cukrów redukujących w bulwach ziemniaka przeznaczonych do przetwórstwa spożywczego jest jedną z ważniejszych cech jakości. Zawartość tego składnika determinuje barwę produktów smażonych (reakcja Maillarda) oraz formowanie niekorzystnych dla zdrowia substancji akrylamidów. Celem niniejszej pracy było określenie zmian zawartości cukrów redukujących i sacharozy nowych bulw ziemniaka w czasie przechowywania w niższej i wyższej temperaturze. Materiałem w doświadczeniu było 11 odmian bulw ziemniaka z różnych grup wczesności, uprawianych na polu doświadczalnym IHAR-PIB Oddział w Jadwisinie. Bezpośrednio po zbiorze bulwy umieszczono w doświadczalnej przechowalni w temperaturze 5 i 8°C i wilgotności względnej 90-95%. Analizy wykonywano w trzech terminach po zbiorze oraz po 3 i 7 miesiącach przechowywania. W bulwach badanych odmian oznaczano zawartość cukrów redukujących i sacharozy. Na podstawie przeprowadzonego doświadczenia wykazano, że zawartość cukrów redukujących zależała istotnie od odmiany i temperatury przechowywania. Niską zawartością cukrów prostych (nie przekraczającą poziomu 0,25 g·100 g–1 świeżej masy), niezależnie od temperatury przechowywania, odznaczały się bulwy odmian Etola, Bursztyn, Gawin i Gustaw. Wysoką trzykrotną kumulację cukrów redukujących obserwowano w bulwach odmiany Jutrzenka przechowywanych w temperaturze 5°C. Zawartość sacharozy w bulwach zależała od odmiany, temperatury oraz czasu przechowywania
Celem pracy było zbadanie wpływu zmian frakcji tłuszczowej przechowywanych produktów przekąskowych na ich jakość sensoryczną. Dwa rodzaje czipsów i chrupek pobrano z linii technologicznych zakładów produkcyjnych bezpośrednio po wyprodukowaniu. W materiale badawczym zaraz po wyprodukowaniu oraz co dwa tygodnie podczas 24-tygodniowego przechowywania oznaczano: zawartość tłuszczu, skład kwasów tłuszczowych, zawartość i skład frakcji polarnej tłuszczu, charakterystyczne liczby tłuszczowe - LK i liczbę Lea. W produktach oznaczano wilgotność oraz cechy sensoryczne wg 5- punktowej skali ocen. Stwierdzono, że podczas przechowywania nastąpiły nieznaczne zmiany w składzie kwasów tłuszczowych frakcji tłuszczowej trzech z czterech przechowywanych produktów. Obniżenie zawartości kwasów wielonienasyconych (linolowego i linolenowego) związane było ze zmianami oksydacyjnymi tłuszczu - wzrost wartości liczby Lea. Największe zmiany oksydacyjne stwierdzono we frakcji tłuszczowej chrupek orzechowych, a najmniejsze - czipsów smażonych w oleju palmowym. Wszystkie produkty w początkowym okresie przechowywania charakteryzowały się podobną zawartością frakcji polarnej tłuszczu. Podczas przechowywania zawartość frakcji polarnej wzrastała - najbardziej w produktach smażonych w oleju sojowym, a najmniej w oleju palmowym. W składzie frakcji polarnej niezależnie od rodzaju tłuszczu dominowały utlenione triacyloglicerole. Analiza zmian frakcji tłuszczowej w przechowywanych produktach przekąskowych pozwala uchwycić moment powstawania niekorzystnych cech sensorycznych produktów oraz częściowo wyjaśnić ich przyczynę.
Jakość ziemniaków po przejściu długiej drogi od zbioru poprzez przechowywanie i konfekcjonowanie do konsumenta jest obniżona. Decydują o tym głównie uszkodzenia bulw podczas zbioru, załadunku i konfekcjonowania oraz straty przechowalnicze. Najkorzystniejsza do zbioru jest temperatura powyżej 10oC. Wysokość spadku bulw na dno palety, na taśmociąg, na elementy metalowe nie powinna przekraczać 30 cm. W czasie przechowywania zachodzą transpiracja wody z bulw, oddychanie, kiełkowanie oraz zmiany chorobowe. Zmiany biochemiczne dotyczą głównie węglowodanów, witaminy C, związków fenolowych, glikoalkaloidów, związków azotowych, aktywności niektórych enzymów. Mogą się ujawnić zaraza ziemniaka, mokra i sucha zgnilizna bulw oraz alternarioza. Ziemniaki konfekcjonowane powinny być chronione przed uszkodzeniami mechanicznymi, silnym oświetleniem, a myte przed zapakowaniem w siatki lub torby powinny być dobrze osuszone.
6
67%
W pracy dokonano oceny zmian jędrności jabłek podczas przechowywania w różnych warunkach. Jabłka przechowywano w chłodni oraz w piwnicy. Badanie jędrności jabłek przeprowadzono przy pomocy maszyny wytrzymałościowej MTS sprzężonej z komputerem. Test polegał na pomiarze siły i deformacji w zakresie odkształceń niszczących. Dodatkowo badano twardość skórki w próbie przebicia. Analizę wyników przeprowadzono, wykonując wieloczynnikową analizę wariancji dla danych uzyskanych z testu ściskania oraz pomiaru jędrności. Zmiennymi niezależnymi były: miejsce przechowywania, kształt próbki i okres przechowywania. Przeprowadzono testy Duncana i wyodrębniono grupy homogeniczne. Podjęto próbę opisania zmian jędrności badanych owoców od okresu przechowywania i wyodrębniono krzywą teoretyczną o najlepszym stopniu dopasowania do rzeczywistych wyników. Określono wartości sił maksymalnych w testach ściskania oraz przebicia skórki jabłka. Stwierdzono, że w przypadku owoców przechowywanych w chłodni przełomowym miesiącem był grudzień, kiedy zaobserwowano spowolnienie utraty jędrności, która w ciągu dwóch pierwszych miesięcy przechowywania znacznie spadała oraz, że największe zmiany jędrności skórki jabłek zanotowano dla prób przechowywanych w piwnicy.
W pracy określono wpływ czasu i temperatury przechowywania na zawartość witaminy C w ziemniaku i karotenoidów w marchwi uzyskanych na drodze suszenia promiennikowo-konwekcyjnego i konwekcyjnego. Wyznaczono stałe szybkości reakcji oraz energię aktywacji rozkładu witaminy C i karotenoidów podczas przechowywania warzyw. Wraz ze wzrostem czasu przechowywania i temperatury następowało zwiększenie szybkości rozkładu witaminy C w suszach z ziemniaka. Karotenoidy w suszonej marchwi szybciej ulegały degradacji w wyższych temperaturach (25 i 40°C), w których stała szybkości reakcji była około 2-krotnie wyższa w porównaniu do stałej szybkości reakcji w niższej temperaturze przechowywania (4°C). Susz promiennikowo-konwekcyjny charakteryzował się niższą wartością bariery energetycznej, po której rozpoczynał się rozkład karotenoidów w marchwi i witaminy C w ziemniaku, w porównaniu z suszem konwekcyjnym.
W pracy badano zmiany właściwości higroskopijnych suszy jabłkowych, uzyskanych w wyniku suszenia konwekcyjnego, mikrofalowo-konwekcyjnego i promiennikowokonwekcyjnego, w czasie przechowywania w różnych temperaturach (4, 25 i 40°C). Badania wykazały, że susz promiennikowo-konwekcyjny i mikrofalowo-konwekcyjny bezpośrednio po suszeniu charakteryzowały się większą higroskopijnością niż susz konwekcyjny. W czasie przechowywania, wraz ze wzrostem temperatury i czasu przechowywania, susze te miały mniejszą zdolność adsorpcji pary wodnej. Dynamika tych zmian była największa dla suszu mikrofalowo-konwekcyjnego, tak że pod koniec okresu przechowywania susz ten charakteryzował się najgorszymi właściwościami higroskopijnymi. Najmniejsze zmiany właściwości higroskopijnych w czasie przechowywania nastąpiły w przypadku suszu promiennikowo-konwekcyjnego. Warunki przechowywania suszy jabłkowych różnicowały właściwości higroskopijne w większym stopniu niż metoda ich suszenia.
Oceniono zanieczyszczenie mikrobiologiczne oraz przechowalnicze zmiany tłuszczu wędzonek (szynka, baleron, boczek), magazynowanych w formie peklowanych półproduktów w temperaturze bliskiej krioskopowej (-3°C) przez 4 tygodnie i w temp. -18°C przez 4 i 8 tygodni. Po ukończeniu składowania półprzetwory wędzono i poddawano obróbce cieplnej. Materiał doświadczalny przechowywano również w formie wyrobów finalnych w wymienionych zakresach temperatury (-3°C, -18°C) przez 4 i 8 tygodni. Zanieczyszczenie mikrobiologiczne produktów oceniano także po dodatkowym 7-dobowym przechowywaniu w chłodziarce (w temp. 3°C). W wędzonkach przechowywanych w temperaturze bliskiej krioskopowej i w stanie zamrożonym przez 4 i 8 tygodni, a następnie przez 7 dób w chłodziarce, nie stwierdzono obecności mikroflory chorobotwórczej. Ośmiotygodniowe przechowywanie szynek, baleronów i boczków w temperaturze bliskiej krioskopowej lub w stanie zamrożonym nie powodowało dyskwalifikującego zaawansowania zmian oksydacyjnych i hydrolitycznych tłuszczu międzymięśniowego.
Celem pracy było określenie zmian zawartości sacharydów podczas przechowywania owoców dyni olbrzymiej (Cucurbita maxima). Materiał doświadczalny stanowiło 10 nowych mieszańców i 3 zarejestrowane odmiany dyni olbrzymiej. W badanych dyniach oznaczano zawartość: suchej substancji, ekstraktu, cukrów ogółem oraz cukrów bezpośrednio redukujących. Z różnicy zawartości cukrów obliczano ilość sacharozy. Badania przeprowadzono w 4 terminach. Poziom zawartości suchej substancji w dyniach w czasie przechowywania zawierał się w zakresie od 6,1% do 16,6%. Zawartość ekstraktu w badanych dyniach wahała się od 5,4 do 12,8%. Najwyższą wartość tego parametru stwierdzono w owocach po ok. 10 tyg. przechowywania (II termin). Owoce dyni olbrzymiej charakteryzowały się zawartością cukrów ogółem w przedziale od 27,28 do 56,61 g/100 g s.s.. Tak jak w przypadku ekstraktu, najwyższe wartości zanotowano w II terminie badań (7 spośród 13 odmian i mieszańców). Zawartość cukrów bezpośrednio redukujących wynosiła od 9,84 do 46,23 g/100 g s.s. Ich zawartość osiągnęła największy poziom również w II terminie badań (7 spośród 13 odmian i mieszańców). Zawartość sacharozy wynosiła od 0,28 do 30,89 g/100 g s.s.
Celem podjętych badań było określenie zmian niektórych cech technologicznych wybranych odmian ziemniaka z różnych grup wczesności w czasie długotrwałego przechowywania w temperaturze 5 i 8°C. Materiałem było 15 odmian ziemniaka z różnych grup wczesności. Badania prowadzono w sezonach przechowalniczych 2011-2013. Ziemniaki uprawiano na polu doświadczalnym IHAR-PIB, Oddział w Jadwisinie. Bulwy zbierano w pełnej dojrzałości fizjologicznej. Bezpośrednio po zbiorze ziemniaki umieszczono w doświadczalnej przechowalni. Analizy wykonywano w trzech terminach: po zbiorze, po 3 i 7 miesiącach przechowywania w temperaturze 5 i 8°C, przy wilgotności względnej powietrza 95 ±2%. W bulwach ziemniaków oznaczano: zawartość suchej masy i skrobi oraz wykonywano ocenę ciemnienia enzymatycznego i chemicznego. Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano, że temperatura i czas przechowywania 15 odmian nie miały istotnego wpływu na zmiany zawartości suchej masy w bulwach. Wszystkie badane odmiany bulw ziemniaka cechowały się małą lub bardzo małą skłonnością do ciemnienia bulw surowych i po ugotowaniu. Temperatura i czas przechowywania surowca nie miały istotnego wpływu na zmiany tych parametrów technologicznych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.