Badania przeprowadzono na 6 próbkach obejmujących mursze torfiaste (Z1) i właściwe, czyli ziarniste (Z3), wytworzone z torfów torfowisk niskich. Uwzględniając wartości wskaźnika chłonności wodnej (W1) badany materiał należy do grupy utworów słabo i średnio wtórnie przeobrażonych (0,41-0,6) oraz silnie i bardzo silnie wtórnie przeobrażonych (0,61-0,8). Oznaczenie chłonności wodnej badanych utworów glebowych prowadzono metodą wirówkową zgodnie z procedurą opisaną przez Gawlika. Sporządzono izotermy adsorpcji i desorpcji pary wodnej dla utworach naturalnych oraz monojonowych form (H+, Ca+2). Następnie z równania BET obliczono powierzchnię właściwą oraz ciepło adsorpcji netto. Wszystkie otrzymane izotermy mają taki sam kształt zgodny z typem II według klasyfikacji Brunauera. Istnieje dodatnia korelacja pomiędzy powierzchnią właściwą a stopniem wtórnego przeobrażenia wyrażonego jako W1. Ponadto stwierdzono obniżenie wartości powierzchni właściwej dla form wodorowych i wapniowych względem powierzchni właściwej utworów w formie naturalnej.