Zróżnicowanie sytuacji przestrzennej i cech stolic nowych, dużych województw coraz bardziej zyskuje na znaczeniu, zwłaszcza w kontekście przygotowań Polski do integracji z Unią Europejską. W warunkach unijnych omawiane miasta będą musiały brać udział w procesie gry konkurencyjnej, tak na arenie krajowej, jak i europejskiej. Duże miasta jako stolice województw są faktycznie generatorami rozwoju swoich stref wpływów. Wielkość tych stref w przybliżeniu odpowiada obecnym obszarom utworzonych szesnastu województw. Rozwój funkcji metropolitalnych w dużych miastach wojewódzkich będzie umacniał ich wpływ w regionach. Ponadto jako siedziby wojewódzkiej administracji samorządowej i rządowej będą centrami integracji społeczności regionalnej, zwłaszcza różnych ugrupowań społeczno-zawodowych działających na rzecz rozwoju i współpracy samorządowej. Polityka rozwoju regionalnego musi więc brać pod uwagę znaczenie stolic województw w rozwoju regionalnym. Specyfika położenia dużych miast - stolic województw w swoich regionach, w kraju i w relacji do europejskich szlaków transportowych będzie miała wpływ na specyfikę ich rozwoju. Będzie też wpływała na ich konkurencyjność, zwłaszcza na rynku inwestycyjnym i w ruchu turystycznym. Konkurencyjność to zbiorcza ocena mocnych i słabych stron omawianej grupy miast z punktu widzenia możliwości osiągnięcia lub osiągania przez nich sukcesu. Inaczej, jest to zdolność do osiągania sukcesu w rywalizacji. Konkurencyjność a jako stan i proces rywalizacji o przyciąganie czynników rozwojowych jest właściwa gospodarce rynkowej. Współcześnie przenosi się coraz bardziej z firm na miasta i regiony lub inne kategorie terenów walczących o atrakcyjność, a przez to o dochody i inwestycje, oraz o jak największe i urozmaicone korzyści zewnętrzne, lokalne oraz regionalne, jakie inwestorzy i klienci dużego miasta są w stanie wytworzyć. Zainteresowanie potencjalnych inwestorów miastem wiąże się z perspektywą osiągania przez nich korzyści zewnętrznych i lokalnych już istniejących. Wynikają one z różnych cech miasta, w tym takich jak: chłonność rynku lokalnego, zewnętrzna dostępność komunikacyjna, różnorodność instytucji otoczenia biznesu, łatwość pozyskania wysoko kwalifikowanych kadr, zwłaszcza wśród uzdolnionej i wykształconej młodzieży, wysoka koncentracja partnerów gospodarczych, dobrze rozwinięte zaplecze badawczo-innowacyjne i projektowe, poziom rozwoju funkcji metropolitalnych,zwłaszcza nauki, kultury, wielkiego handlu, innych. Produkty atrakcyjności trzeba ciągle powiększać i urozmaicać. Jest to zadanie polityki samorządów lokalnych tych miast, a przede wszystkim samorządów regionalnych. Partnerami samorządów w budowaniu atrakcyjności miast są: instytucje pozarządowe działające na terenie województwa, zajmujące się rozwiązywaniem kwestii społecznych i ekologicznych, fundacje i agencje rozwoju gospodarczego, organizacje przedsiębiorców i izby gospodarcze, inne instytucje i organizacje gospodarcze, organizacje społeczne, w tym zawodowe, oraz inni partnerzy. Zespolone działania różnych partnerów powinny prowadzić do uruchomienia systemu marketingowego dużych miast, a w nim: atrakcyjnej oferty korzyści dla inwestorów, atrakcyjnej ceny taryf podatków i opłat lokalnych, skutecznego promowania miasta na rynku jego "klientów" oraz atrakcyjnej obsługi wszystkich, którzy mogą nim być zainteresowani, w tym inwestorów. W różnych badaniach i ocenach najatrakcyjniej wypada Warszawa. Z pewnością jej atrakcyjność wspomaga funkcja stolicy państwa i najlepiej rozwinięte funkcje metropolitalne. Ponadto do pierwszej grupy atrakcyjnych miast wojewódzkich należy zaliczyć Kraków, Poznań, Wrocław i niewiele odbiegające w różnych ocenach dwa duże miasta portowe: Gdańsk i Szczecin. Następną grupę ośrodków wojewódzkich tworzą dwa wysoko uprzemysłowione, aczkolwiek obciążone licznymi problemami, centra dużych aglomeracji. Są to Katowice i Łódź. Wyraźnie mniej atrakcyjną grupę stanowią kolejne stolice województw zachodniej części kraju, a więc: Bydgoszcz i Toruń, Zielona Góra oraz Opole. Najniżej oceniane są przeważnie stolice województw wschodniej części kraju, w tym: Olsztyn, Białystok, Lublin, Rzeszów i Kielce. Badania na ten temat trzeba będzie jednak doskonalić i kontynuować na użytek polityki regionalnej państwa i samorządów wojewódzkich, a także na użytek samorządów tych miast.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.