Badaniami objęto sałatę łodygową polskiej odmiany ‘Karola’. Nasiona wysiewano w pierwszej dekadzie kwietnia jednocześnie do wysokiego tunelu foliowego, niskiego tunelu foliowego oraz na rozsadnik (okrywany włókniną i bez osłon). Sałatę uprawiano na glebie ściółkowanej czarną włókniną, część roślin okrywano włókniną przeźroczystą oraz sadzono na polu bez osłon. Stwierdzono istotny wpływ badanych czynników doświadczalnych na wielkość i jakość plonu sałaty łodygowej. Istotnie lepsze efekty produkcyjne uzyskano z rozsady produkowanej w wysokim i niskim tunelu foliowym. Spośród ocenianych sposobów stosowania osłon największy plon handlowy otrzymano z uprawy sałaty łodygowej okrywanej włókniną polipropylenową (średnio 36,6 t∙ha-1). W tym przypadku stwierdzono istotnie największą masę i średnice jadalnych łodyg. Nie wykazano jednocześnie istotnych różnic w wielkości plonu łodyg pomiędzy sałatą uprawianą na glebie ściółkowanej a sałatą uprawianą na polu bez osłon.