Celem pracy było zbadanie wpływu częstotliwości podawania posiłków (2 vs. 6) i rodzaju białka (zwierzęce vs. roślinne) na status białkowy poprzez postabsorbcyjne pomiary utleniania leucyny u szczurów. Dorosłe szczury Wis tar podzielono losowo na 4 grupy (n=11) i karmiono paszą dostarczającą 219 kj/dobę i 1 g białka (kazeina lub soja) w 2 łub 6 posiłkach o konsystencji stałej. Masę ciała kontrolowano 3 razy w tygodniu przed pierwszym karmieniem. Po 6 tygodniach wykonano pomiar utleniania leucyny testem oddechowym z użyciem 1-14C leucyny podawanej 4 godziny po ostatnim posiłku. Po początkowym spadku masy ciała u wszystkich zwierząt, lepszy przyrost zaobserwowano w grupach, którym podawano białko zwierzęce. Postabsorpcyjne utlenianie leucyny było wyższe w grupach otrzymujących kazeinę niż w grupach otrzymujących białko sojowe co wskazuje na lepszy status białkowy u zwierząt żywionych białkiem zwierzęcym. Wpływ częstotliwości posiłków na utlenianie leucyny nie był istotny statystycznie, ale zauważono wyższe utlenianie przy sześciu posiłkach dziennie.