Materiał badawczy stanowiły kiszonki z pszenżyta uprawianego bez nawożenia i nawożonego azotem w dawce 100 kg·ha⁻¹ (I czynnik doświadczalny), sporządzone bez dodatku (gr. kontrolna), z udziałem preparatu Neubacid-Sil P-liquid oraz z udziałem preparatu Neubacid-Sil C-liquid (II czynnik doświadczalny). W badaniach oznaczono skład chemiczny, jakość i stabilność tlenową kiszonek, a także wyliczono straty suchej masy i białka w czasie ich konserwacji. Kiszonki bez nawożenia azotowego charakteryzowały się w porównaniu z pszenżytem nawożonym azotem niższą zawartością białka ogólnego oraz nieco gorszą jakością. Dodatek preparatów kiszonkarskich polepszył skład chemiczny kiszonek i ich jakość, a także zmniejszył straty suchej masy i białka w czasie konserwacji. Najbardziej stabilne w warunkach tlenowych były kiszonki z dodatkiem Neubacid-Sil C-liquid.