Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 26

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  sowing method
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

The effect of sowing method and biostimulators on autumn development and overwintering of winter rape

100%
Gugala M., Sikorska A., Zarzecka K., Kapela K., Mystkowska I.
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
|
2017
|
tom 16
|
nr 3
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Yield performance of cultivar mixtures of spring triticale

86%
Wesolowski M., Maziarz P., Harasim E.
Acta Agrophysica
|
2015
|
tom 22
|
nr 3
W doświadczeniu z mieszanką zbożową dwóch odmian pszenżyta jarego Gabo i Wanad uwzględniono dwa czynniki: I. Sposób siewu odmian pszenżyta jarego A. siew czysty odmia-ny Wanad, B. siew czysty odmiany Gabo, C–G. – siewy mieszane odmian Wanad i Gabo; II. Sposób pielęgnowania łanu pszenżyta jarego: a) mechaniczny – bronowanie posiewne oraz w fazie szpilkowa-nia i w fazie 4-5 liści pszenżyta jarego, b) mechaniczno-chemiczny – bronowanie posiewne oraz w fazie szpilkowania i w fazie 4-5 liści pszenżyta jarego, a także dodatkowo stosowanie herbicydu, retardanta i fungicydu, c) chemiczny – aplikacja środków ochrony roślin. Siewy mieszane odmian pszenżyta jarego – Wanad i Gabo plonowały istotnie wyżej niż w uprawie jednoodmianowej Najkorzystniej plonowały mieszanki odmian złożone co najmniej w 50% z odmiany Wanad. Łączna uprawa odmian pszenżyta jarego korzystnie wpłynęła na kształtowanie się takich parametrów łanu i kłosa badanej rośliny uprawnej, jak: masa ziaren w kłosie, liczba kłosów na 1 m2 i wyleganie roślin. Plon ziarna pszenżyta jarego istotnie różnicowały również metody pielęgnowania zasiewów. Największy plon ziarna uzyskano na obiekcie pielęgnowanym metodą chemiczną (4,68 t·ha-1), istotnie mniejszy w warunkach pielęgnacji mechanicz-no-chemicznej (4,34 t·ha-1), a najmniejszy w przypadku pielęgnacji mechanicznej (4,11 t·ha-1).
3
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Qqualitative characteristics of white mustard and tansy phacelia grown as stubble catch crops depending on soil cultivation and sowing methods

86%
Wilczewski E.
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
|
2019
|
tom 18
|
nr 4
4

Effect of the sowing method, date and row spacing on the yielding of Stadion perennial ryegrass [Lolium perenne L.] cultivated for seed

86%
Szczepanek M., Skinder Z.
Electronic Journal of Polish Agricultural Universities. Series Agronomy
|
2004
|
tom 07
|
nr 2
The aim of the present research was to evaluate the yielding of perennial ryegrass (Lolium perenne L.), 'Stadion' lawn cultivar grown for seed, depending on the sowing method, date and row spacing. The research was carried out at the Experiment Station for Cultivar Testing at Chrzšstowo, in the vicinity of Bydgoszcz. The experiment was carried out over 1998-2002 in three series; each of them included the sowing year and two years of full use for farming purposes. The experimental factors included: I - sowing method/date: autumn pure stand, spring pure stand, undersown perennial ryegrass in spring barley cultivated for green matter and undersown perennial ryegrass in spring barley grown for grain, II - row spacing: 12 cm - narrow, 24 cm - average wide, 36 cm - wide and 48 cm - very wide. In the first year of full use for farming purposes, the seed yields were lowest when ryegrass was sown in autumn. Furthermore the yield of perennial ryegrass sown in spring in pure stand was significantly lower than that of undersown perennial ryegrass in barley in both its growing variants. The seed yield in the second year was significantly higher for sowing together with a cover crop, as compared with the yields obtained for autumn sowing. The application of varied row spacing showed a significant effect on the seed yield neither in the first nor in the second year of full use for farming purposes.
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Response of winter rapeseed to biostimulator application and sowing method. Part II. Seed yield components

72%
Sikorska A., Gugala M., Zarzecka K.
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
|
2018
|
tom 17
|
nr 4
6
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Response of winter rapeseed to biostimulator application and sowing method. Part I. Field architecture elements

72%
Sikorska A., Gugala M., Zarzecka K.
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
|
2018
|
tom 17
|
nr 4
7
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Method and time of alfalfa sowing when climate is changing

72%
Andrzejewska J., Albrecht K. A., Ignaczak S., Skinder Z.
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
|
2015
|
tom 14
|
nr 3
The inspiration to reassess method and timing for establishing alfalfa (Medicago sativa L.) is meteorological data documenting that current Polish winters are milder than several decades ago, when management recommendations were worked out for this crop. Additionally, prolonged periods of spring drought occur more frequently, posing significant challenges to the development of alfalfa seedlings under a companion crop. The hypothesis was made that as climatic conditions change, the traditional practice of spring sowing with a barley (Hordeum vulgare L.) companion crop may become higher risk, and direct sowing later in the season when rainfall is more dependable would provide advantages. From 2010 to 2014 three series of experiments were carried out over the establishment year and first production year. Establishment success and yield performance of alfalfa sown with a barley companion crop in April was compared to alfalfa direct sown in May, June, July and August. Plant density, overwinter survival, and diameter of the upper taproot from sowings performed in the period April to late July were similar. Plant density with August sowing was significantly higher, but taproot diameter was smaller than in plants sown earlier in spring or summer. Plants from all sowing treatments overwintered well, with the greatest stand loss of only 15% occurring with August sowing. In the first production year, mean dry matter yields were similar for alfalfa sown in the period from April to late July, averaging 11.7 Mg. ha⁻¹. First production year yield associated with August sowing was significantly lower, at 8.88 Mg. ha⁻¹. In the years and locations of this study, the alternative of direct sowing alfalfa up to late July resulted in similar establishment success to the traditional practice of sowing with a barley companion crop in early spring.
8
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Impact of slope gradient, tillage system, and plant cover on soil losses of calcium and magnesium

72%
Chowaniak M., Klima K., Niemiec M.
Journal of Elementology
|
2016
|
tom 21
|
nr 2
9

Wplyw sposobu siewu i stosowania herbicydow na zachwaszczenie i plonowanie kukurydzy

58%
Skrzypczak G., Pudelko J., Majchrzak L.
Progress in Plant Protection
|
1999
|
tom 39
|
nr 2
727-730
10
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Trwałość Lolium perenne L. uprawianej na nasiona w zależnosci od sposobu siewu i rozstawy rzędów

58%
Szczepanek M.
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
|
2005
|
tom 04
|
nr 2
101-112
Celem badań była ocena trwałości Lolium perenne L. odmiany trawnikowej Stadion w uprawie na nasiona w zależności od czynników agrotechnicznych. Wydłużenie użytkowania do czwartego roku po zasiewie wpływało na ograniczenie liczby i długości pędów generatywnych, liczby kłosków w kłosie i nasion w kłosku oraz plonu nasion. W czteroletnim okresie użytkowania na nasiona życica trwała plonowała lepiej, jeśli była wysiewana z jęczmieniem jarym w porównaniu z zasiewem czystym wiosennym; przyspieszenie zbioru jęczmienia w użytkowaniu na zielonkę nie wpływało na plonowanie życicy. Wydajność życicy trwałej z zasiewu jesiennego w pierwszym roku pełnego użytkowania była przeważnie niższa, a w trzecim i czwartym wyższa niż wysiewanej wiosną w siewie czystym i z jęczmieniem. Życica trwała wykazywała słabą reakcję na zróżnicowanie rozstawy rzędów z tendencją do ograniczenia plonowania w warunkach uprawy w rozstawie szerokiej i bardzo szerokiej.
11
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wpływ czynników agrotechnicznych na jakość plonu nasion życicy trwałej (Lolium perenne L.) w trzyletnim okresie użytkowania

58%
Szczepanek M., Skinder Z.
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
|
2006
|
tom 05
|
nr 1
63-70
Celem badań własnych było określenie wpływu sposobu i terminu siewu oraz rozstawy rzędów na zdolność i energię kiełkowania nasion życicy trwałej w trzyletnim okresie pełnego użytkowania na nasiona. W badaniach wykazano, że wartość siewna nasion życicy wysiewanej jesienią oraz wiosną jako wsiewka i w siewie czystym była podobna, tylko w drugim roku stwierdzono niewielki korzystny wpływ stosowania rośliny ochronnej na zdolność kiełkowania. Zróżnicowanie rozstawy rzędów w zakresie 12-46 cm nie wpływało na wartość siewną uzyskanych nasion, jedynie w trzecim roku energia kiełkowania była z reguły większa, jeśli życica uprawiana była w rozstawie bardzo szerokiej. Wydłużenie okresu użytkowania życicy trwałej uprawianej na nasiona miało silniejszy negatywny wpływ na energię niż na zdolność kiełkowania.
12
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wpływ nawożenia azotem i sposobu siewu na plonowanie koniczyny perskiej i życicy westerwoldzkiej w porównaniu z mieszanką pszenżyta z grochem

58%
Sowinski J., Nowak W., Liszka-Podkowa A.
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
|
2006
|
tom 05
|
nr 2
89-97
W latach 2003-2005 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym Pawłowice, należącym do Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, przeprowadzono badania mające na celu ocenę plonowania koniczyny perskiej i życicy westerwoldzkiej wysiewanych w siewie czystym i mieszanym, w zależności od nawożenia azotem. Plonowanie tych gatunków porównywano z plonowaniem jednokośnej mieszanki zbożowo-strączkowej pszenżyta z grochem, zbieranej w fazie dojrzałości mlecznej pszenżyta. Polowa zdolność wschodów była niższa w porównaniu z planowaną ilością wysiewu, wahała się w zakresie od 41 do 77%. Średnio z trzech lat badań uzyskano od 5,62 (życica westerwoldzka w czystym siewie) do 8,25 t s.m. z ha (mieszanka pszenżyta z grochem). Nawożenie azotem korzystnie wpłynęło na plon suchej masy, a najlepszy efekt (wzrost o 63%) uzyskano dla życicy w czystym siewie. Nawożenie koniczyny w czystym siewie oraz mieszanki pszenżyta z grochem było mało efektywne, a przyrost plonu wynosił od 13 do 19%. Jednokośna mieszanka pszenżyta z grochem może być alternatywą dla jednorocznych mieszanek motylkowo-rawiastych ze względu na wyższy plon suchej masy i niższe koszty zbioru.
13

Wartość pokarmowa lucerny w zależności od sposobu siewu, częstotliwości i wysokości koszenia

51%
Klicka I., Grochot G., Fordonski G., Gronowicz Z.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura
|
1995
|
tom 60
55-62
W trzech seriach 3-letnich ścisłych doświadczeń polowych przeprowadzonych w latach 1982-1986 w RZD w Bałcynach badano wpływ sposobu siewu, częstotliwości i wysokości koszenia na wartość pastewną lucerny mieszańcowej. Najwyższe plony białka ogółem za okres 3 lat wegetacji uzyskano wsiewając lucernę w owies zbierany na zieloną masę. Zbiór lucerny w fazie pakowania (co 30 dni) dostarczył paszy o wysokiej jakości (niska zawartość włókna), lecz bardzo wyraźnie obniżył plony białka z l ha. Niskie koszenie roślin zwiększyło plon białka bez pogorszenia wartości pokarmowej lucerny mieszańcowej.
14

Wpływ sposobu siewu, częstotliwości i wysokości koszenia na wzrost i plon lucerny mieszańcowej

51%
Klicka I., Fordonski G., Grochot G., Seredyn Z.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura
|
1995
|
tom 60
43-53
W latach 1982-1986 w warunkach północno - wschodniej Polski prowadzono doświadczenia polowe dotyczące reakcji lucerny mieszańcowej (odmiana Warmińska) na sposób siewu (bez rośliny ochronnej, wsiewka w owies zbierany na zieloną masę, wsiewka w jęczmień jary zbierany na ziarno), częstotliwość (co 30, 40, 50 dni) i wysokość koszenia (3 i 10 cm). Wyniki badań wykazały, że sposób siewu różnicował pokrój roślin i plony suchej masy tylko do II roku wegetacji. Intensywne użytkowanie lucernika (koszenie co 30 dni) spowodowało gwałtowny spadek liczby pędów na jednostce powierzchni i plonów. Pomimo zmniejszenia liczby pędów i ich długości istotnie wyższe plony suchej masy uzyskano z obiektów z niskim koszeniem roślin.
15

Badania nad reakcją odmian lucerny na sposób siewu

51%
Fordonski G., Gronowicz Z., Grochot G., Seredyn Z.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura
|
1995
|
tom 60
63-72
W latach 1986-1990 w warunkach północno-wschodniej Polski przeprowadzono doświadczenia polowe dotyczące reakcji odmian lucerny siewnej (Vertus) i lucerny mieszańcowej (Kleszczewska) na sposób siewu: bez rośliny ochronnej, wsiewka w owies zbierany na zieloną masę, wsiewka w wykę jarą zbieraną na zieloną masę oraz jęczmień jary zbierany na ziarno. Badane odmiany plonowały w I i II roku wegetacji na zbliżonym poziomie, natomiast w III roku istotnie wyższe plony otrzymano z odmiany Vertus. Ponadto odmiana zagraniczna charakteryzowała się dłuższymi pędami. W I i II roku wegetacji najwyższe (różnice statystycznie udowodnione) plony zielonej i suchej masy oraz białka ogółem uzyskano z odmian lucerny uprawianych bez rośliny ochronnej. W III roku wegetacji sposób siewu nie różnicował istotnie wysokości plonów. Łącznie za okres 3 lat wegetacji najlepsze efekty produkcyjne wyrażone w plonach białka ogółem uzyskano z lucerny wsiewanej w wykę jarą zbieraną na zielonkę.
16

Studium porownawcze cech morfologicznych i produktywnosci lucerny mieszancowej [Medicago media Pers.] uprawianej w siewie czystym i w mieszankach z roslinami motylkowatymi i trawami. Czesc I. Cechy morfologiczne roslin...

51%
Zajac T.
Acta Agrobotanica
|
1998
|
tom 51
|
nr 1-2
101-117
The investigation carried out in the years 1994-96 had to aim the analysis of morphological features perennial papilionaceaus plants and grass in pure sowing (6 objects) and mixture (3 objects). It was considerated the following morphological features: the number of stem per square metre, mass of single stem, number of leaves on the stem, leaves area of stem in square centimeter and two description of the stand: the number of leaves per square metre and leaves area index in square metre. The experiment was localited on the degraded chernozem, favourable for good growth of all plants. As result of carried out investigations it was confirmed that alfalfa headed in cuts and years of cultivation the greatest leaf area of stem and stand in comparison to ather plant species. In results of species difference and method of sowing the all features was differentiated significantly. Interaction between features of investigated species and descriptions of the stand indicated to considerable greates effects of cut in comparison to the effects cultivation years, which appeared distincd only with respect to the leaves area index of stand. The greater density of plants stem cultivated in mixture in composition with cultivation in pure sowing proved about the co-existence between grass species and papilionaceous plants formed the phytocenosis of mixtures, particulary visible in mixture of alfalfa, clover, festuca and ryegrass.
17
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wpływ różnych sposobów siewu życicy trwałej (Lolium perenne L.) na występowanie wybranych szkodników

51%
Lamparski R., Szczepanek M.
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
|
2004
|
tom 03
|
nr 1
219-227
Odmianę trawnikową życicy trwałej Stadion wysiewano w 1998 i 1999 r. jesienią i wiosną w siewie jednogatunkowym oraz jako wsiewkę w jęczmień jary uprawiany na zieloną masę i ziarno. Badano nasilenie występowania szkodników należących do rzędów: Heteroptera, Homoptera, Thysanoptera w pierwszym roku użytkowania życicy na nasiona, w zależności od zróżnicowanego sposobu siewu. Na plantacjach zakładanych jesienią stwierdzono większe nasilenie występowania Thysanoptera i Aphididae. Sposób siewu życicy trwałej nie miał wpływu na nasilenie występowania Cicadellidae i Aelia acuminata.
18

Wpływ sposobu i ilości wysiewu nasion na strukturę łanu oraz plonowanie di- i tetraploidalnej koniczyny czerwonej użytkowanej 3-kośnie

51%
Cwintal M.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2009
|
tom 542
|
nr 1
Eksperyment polowy z koniczyną czerwoną (Trifolium pratense L.) zbieraną 3-kośnie na paszę w latach pełnego użytkowania, przeprowadzono metodą bloków kompletnie zrandomizowanych, w czterech powtórzeniach. Badania prowadzono w latach 2000-2002, w Gospodarstwie Doświadczalnym w Felinie, na glebie kompleksu pszennego dobrego (klasa IIIa), na mikropoletkach o powierzchni 1 m2 do zbioru. Celem doświadczenia było określenie wpływu zróżnicowanych ilości wysiewu nasion (212, 424, 636, 848 szt.∙m2) w roślinę ochronną i w siewie czystym na strukturę zagęszczenia łanu oraz plonowanie di- (odm. Dajana) i tetraploidalnej (odm. Etos) koniczyny czerwonej. Każdy pokos zbierano w pełni pąkowania. Obliczono obsadę roślin i pędów na 1 m2 w kolejnych odrostach oraz liczbę pędów z rośliny i masę pędu. Następnie określono plony zielonej i suchej masy roślin, udział poszczególnych pokosów w rocznym plonie suchej masy oraz udział liści w masie plonu. Istotnie więcej roślin i pędów było w obiektach z czystego siewu oraz u odmiany Dajana. Wraz ze wzrostem ilości wysiewu nasion rosła istotnie liczba roślin, natomiast pędów tylko przy dwóch najwyższych ilościach wysiewu. Liczba roślin i pędów koniczyny w kolejnych pokosach malała. Plony zielonej masy były istotnie zróżnicowane przez odmiany i lata. Większe zebrano z odmiany Etos i w 2001 roku. Plony suchej masy były istotnie zróżnicowane przez pogodę w latach badań oraz sposoby siewu. Najlepsze wyniki uzyskano z siewu czystego i w 2001 roku.
19

Wplyw roznych sposobow siewu zycicy trwalej [Lolium perenne L.] na wystepowanie patogenow grzybowych

44%
Panka D., Szczepanek M.
Progress in Plant Protection
|
2008
|
tom 48
|
nr 4
1458-1461
20

Wpływ sposobu i ilości wysiewu nasion na strukturę zagęszczenia, plonowanie oraz jakość di- i tetraploidalnej koniczyny czerwonej w roku siewu. Część I. Struktura zagęszczenia roślin i pędów

44%
Cwintal M., Koscielecka D.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2005
|
nr 237-238
237-248
Doświadczenie polowe z koniczyną czerwoną uprawianą na paszę, przeprowadzono w latach 1999–2001, metodą bloków kompletnie zrandomizowanych, w czterech powtórzeniach, na glebie kompleksu pszennego dobrego (klasa IIIa). Badano strukturę zagęszczenia roślin i pędów koniczyny w roku siewu. W eksperymencie uwzględniono dwa sposoby siewu: siew czysty (bez rośliny ochronnej) i wsiewka w jęczmień jary; cztery ilości wysiewu nasion (212, 424, 636, 848 szt.∙1m2) oraz dwie odmiany (Dajana — 2n i Etos — 4n). Określono polowe wschody koniczyny, liczbę roślin na 1 m2 i ich zróżnicowanie w zależności od średnicy szyjki korzeniowej, obsadę pędów oraz liczbę i masę pędów z rośliny. Wzrost ilości wysiewu nasion powodował spadek polowych wschodów koniczyny, natomiast zwiększał obsadę roślin i udział w niej „siewek”. Nie zróżnicował istotnie obsady pędów, co było efektem samoregulacji łanu, determinowanym zmiennym udziałem roślin o różnej średnicy szyjki korzeniowej i liczbą wyrastających z nich łodyg. Odmiana Dajana charakteryzowała się istotnie większymi wschodami oraz obsadą roślin i pędów na 1 m2, niż Etos. W strukturze zagęszczenia roślin, „siewki” (rośliny bez pędów) stanowiły 72,2% w koniczynie wsiewanej w jęczmień jary oraz 38,8% w uprawianej z siewu czystego. Wraz ze wzrostem średnicy szyjki korzeniowej rośliny wykształcały większą liczbę pędów, ale nie zawsze o większej masie.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.