Celem przeprowadzonych badań w doświadczeniu modelowym na glebie płowej wytworzonej z piasku gliniastego mocnego było poznanie wpływu dawki 500 kg S ha-1 r-1 na aktywność proteolityczną, urolityczną, nasilenie amonifikacji i nitryfikacji. Przed wprowadzeniem dawki kwaśnego opadu glebę wzbogacono gnojowicą (60 m3 ha-1 r-1). Przeprowadzone badania wykazały, że najwyższą aktywnością proteolityczną charakteryzowała się gleba wzbogacona gnojowicą z równoczesnym zasiarczeniem. Zasiarczenie gleby oraz wzbogacenie gnojowicą również wpływało stymulująco na aktywność proteolityczną. Na aktywność ureazową gleby największy istotny wpływ miała gnojowica oraz, gnojowica z równoczesnym zasiarczeniem. Na nasilenie procesu amonifikacji hamujący wpływ miało zastosowane zasiarczenie i gnojowica. Natomiast na proces nitryfikacji istotnie stymulujące wpływały zarówno nawożenie w postaci gnojowicy jak i zastosowana dawka kwaśnego opadu.
Badania przeprowadzono w doświadczeniu modelowym na glebie płowej wytworzonej z piasku gliniastego mocnego. Celem pracy było zbadanie wpływu dawki 500 kg S ha-1 r-1 na liczebność bakterii i grzybów proteolitycznych, aktywność respiracyjną i dehydrogenazową w glebie płowej wzbogaconej gnojowicą (60 m3 ha-1 r-1). Przeprowadzone badania wykazały, że zastosowane zasiarczenie z równoczesnym wzbogaceniem gleby gnojowicą wpływało stymulująco na liczebność bakterii proteolitycznych. Na liczebność grzybów proteolitycznych istotny hamujący wpływ miała tylko dawka kwaśnego opadu Aktywność respiracyjna gleby płowej nie wykazywała różnic między badanymi obiektami doświadczalnymi. Aktywność dehydrogenazowa gleby zasiarczonej i wzbogaconej gnojowicą była najwyższa i istotnie różniąca się od pozostałych obiektów doświadczalnych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.