Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 39

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  sikora bogatka
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badano zmiany długości czasu śpiewu bogatki (podgatunek P. m. wladiwostokensis Kleinschm.), w zależności od stadium cyklu lęgowego, czasu kalendarzowego oraz pory dnia. Badania prowadzono w okresie 20.II-29.VI.1993, w lesie sosnowym (40 ha, 800 m n.p.m.) rezerwatu Mount Chiri stanowiącym część parku narodowego Chirisan w Płd. Korei (ryc. 1). Badana populacja gnieździła się w skrzynkach. Badane samce z 7 gniazd, różniących się kalendarzowym czasem lęgów (tab. 1) oznaczono indywidualnymi obrączkami oraz określono ich terytoria i lokalizację stanowisk śpiewu. Skrzynki, w których ptaki gnieździły się kontrolowano w okresie zajmowania (do 18 marca) codziennie, a później — co trzeci dzień. Badania długości śpiewu poszczególnych samców prowadzono od 15 marca do 29 czerwca. Rozpoczynano je 30 min. przed wschodem słońca i kończono 20 min. po zachodzie. Śpiew nagrywano przez pierwsze 30 min. każdej godziny i z tego czasu obliczano średnią długość trwania każdego śpiewu. Przerwy poniżej 2 sekund nie były uwzględniane jako rozdzielające na dwie oddzielne jednostki śpiewu. Ogółem nagrano 136.5 godz. trwania śpiewu. Przy analizie materiału cykl lęgów, w których uczestniczyły badane samce, podzielono na 6 stadiów: — zaloty, budowa gniazda, znoszenie jaj, wysiadywanie, wychów piskląt, koczowanie rodzin po wylocie z gniazda. Najdłuższy średni czas śpiewu stwierdzono w okresie zalotów, a najkrótszy — podczas wychowu piskląt (ryc. 2). W okresie wysiadywania samce śpiewały prawie wyłącznie rano — do godz. 10 (ryc. 3). W ostatnim stadium cyklu lęgowego długość śpiewu była najdłuższa zaraz po wschodzie i zaraz po zachodzie (ryc. 3). Średni czas śpiewu bogatki w badaniach autora był dłuższy niż stwierdzony w badaniach Krebs'a et al. (1981). Stwierdzone zmiany długości śpiewu w różnych stadiach cyklu lęgowego autor wiąże z jego znaczeniem dla zdobycia i utrzymania terytorium lęgowego oraz dla zapobieżenia łączeniu się samicy z obcymi samcami.
The Collared Flycatcher Ficedula albicollis population nesting in natural cavities in the Białowieża National Park was studied during 1988-1994. In none of the 534 cases, when a Collared Flycatcher was seen entering a natural cavity, was it killed. Additionally, in less than 2% (10/534) of observations did the male enter cavities owned by a different bird species. We suggest that competition for nest boxes should be interpreted very carefully because in parts of Europe where the experiments were carried out, many environmental characteristics have been profoundly altered by man.
923 Great Tits were weighed and measured in Central Poland in the years 1992-1996, while recaptures took the total number of checks to 1828. Assessments of fatness in the birds followed accepted procedures in being confined to quantities of furcular and abdominal fat. The Great Tits were found to lay down reserves of fat in a different way to those described previously for Passeriformes. Moreover, the scales known to date were insufficiently precise to allow for the study of the biology of wintering birds. A proposed new scale of fatness extends by 4 points the 9-point scale used over many years to study birds migrating along the Baltic shore (in the Operation Baltic) and thus accounts for the way in which Great Tits lay down fat. The relationship between body mass and the points on the proposed scale is of a linear nature for low and moderate fatness. The data obtained make it clear that a general, more detailed than 9-point, scale of fatness cannot be produced for all the species of Passeriformes.
Acta Ornithologica
|
1995
|
tom 30
|
nr 2
145-151
Three days of heavy rain (15.7, 37.9, 30.7 mm) and low temperature (min. temp. 5.7°C) during the breeding season 1991 caused high brood mortality in the Great Tit (GT) and the Blue Tit (ВТ), depending on brood advancement — in both species broods which died were older. In GT the mean advancement of dying broods was 5.29 days since hatching, while that of surviving ones 0.54 (P = 0.0005). In ВТ the advancement of broods which died was 7.82 and that of broods which survived —1.71 (P = 0.0004). The mortality was higher in ВТ than in GT, the former started breeding 4 days earlier on average (mean time of 1st egg laying in ВТ was 8.09 days, for GT was 11.96 days (P<0.0006). The calculated standardized selection differentials show very strong selection on the timing of breeding both in GT (iGT = 0.366, P = 0.042) and ВТ (iBT = 1.059, P = 0.0003). The higher absolute energy demands of older broods in view of limited food resources and vulnerability of young to hypothermia seem to be proximate cause of the mortality in both species. The selection resulted in almost the unification of the time of breeding in both species. The strength of this selection implies that weather could be one of the most important factors determining the timing of breeding.
W latach 1994-96 od grudnia do początku kwietnia schwytano w okolicach Warszawy, zmierzono i zważono 862 bogatki. Część ptaków była chwytana i ważona wielokrotnie (łącznie 1692 kontrole). Badania prowadzono głównie w starym lesie liściastym i w pobliskich osiedlach. Maksymalną długość skrzydła złożonego (MLW) i odległość końca pierwszej lotki pierwszorzędowej od końca najdłuższej pokrywy pierwszorzędowej (1pp) mierzono według standardu opisanego przez Svenssona (1992), odpowiednio z dokładnością do 1mm i do 0,5mm. Bogatki ważono z dokładnością do 0,25g, a stopień ich otłuszczenia określano w 10-stopniowej skali od T₀ do T₅ (Nowakowski & Rowiński 1995). Wszystkie masy ciała ptaków redukowano o wagę tłuszczu podskórnego obliczoną na podstawie stopnia ich otłuszczenia, i w ten sposób uzyskiwano masę ptaka bez tłuszczu podskórnego (CLM) zwaną dalej obliczoną masą chudą. Dla danych z sezonu 1994/95 zastosowano przekształcone wzory podane w pracy Nowakowskiego i Rowińskiego (1995): dla samców: y = x + 0,0243z⁴ - 0,2199z³ + 0,5892z² - 0,8701z dla samic: y = x + 0,0949z⁴ - 0,5907z³ + l,0525z² - 0,8411z gdzie: y — obliczona masa chuda (CLM) w gramach, x — masa ciała ptaka otłuszczonego w gramach, z — stopień otłuszczenia — wielkość niemianowana. W sezonie zimowym 1995/96 ulepszono metodę oceny otłuszczenia. W związku z tym zastosowano nowe wzory redukujące masę ptaków otłuszczonych: dla samców w pierwszym roku życia (M im.): y = x - 0,0681z³ + 0,1954z² - 0,556z; dla samców po pierwszym roku życia (M ad.): y = x - 0,0931z³ + 0,3518z² - 0,759z; dla samic w pierwszym roku życia (F im.): y = x - 0,0024z³ - 0,1234z² - 0,0953z; dla samic po pierwszym roku życia (F ad.): y = x - 0,0092z³ - 0,0451z² - 0,2402z. Sprawdzono poprawność przedstawionej metody wyliczania CLM porównując masy ptaków z otłuszczeniem zredukowanym do stopnia T₀ za pomocą podanych wzorów (obliczona masa chuda) z masami ptaków rzeczywiście nieotłuszczonych (rzeczywista masa chuda). Nie zanotowano różnic istotnych statystycznie. Dla każdej sikory, na podstawie wszystkich jej obliczanych mas chudych (CLM) wyliczono średnią masę chudą osobnika (mCLM) i dopiero te wartości przyjmowano jako podstawę do dalszych obliczeń. W środkowej Polsce zimują nie tylko ptaki miejscowe, ale również osobniki z północnego wschodu (Lihachev 1957). Potwierdzone to zostało również dwoma własnymi wiadomościami powrotnymi. O 38% osobników było wiadomo, że są miejscowe tzn. były obrączkowane jako pisklęta lub/i stwierdzone w czasie lęgów. Pozostałą grupę 62% bogatek stanowiły ptaki o nie ustalonym pochodzeniu. Opisane grupy ptaków porównano pod względem analizowanych w niniejszym artykule cech biometrycznych i w żadnym przypadku nie stwierdzono istotnych różnic między średnimi (Tab. 1). Na tej podstawie przyjęto, że podawane w niniejszej pracy średnie wyniki pomiarów dotyczą populacji miejscowej. Dla wszystkich grup wiekowo-płciowych i dla wszystkich analizowanych cech, różnice średnich między badanymi latami były niewielkie i we wszystkich przypadkach nieistotne statystycznie. Dlatego dane biometryczne z obu sezonów opracowano i przedstawiono łącznie (Tab. 2,3,4 i 5; Ryc 1,2 i 3). Porównanie mas ciała bez tłuszczu podskórnego (mCLM) ptaków jednorocznych i starszych wykazało że zimą proces wzrostu ptaków młodych jest prawie zakończony (Tab. 6). Pomiędzy grudniem, a końcem marca nie odnotowano u młodych ptaków przyrostu masy ciała. Przez cały ten okres były one o około 0,2 g lżejsze od ptaków starszych. Porównanie chudych mas ciała (mCLM) samców i samic o tej samej długości skrzydła wykazało, że samce mają nie tylko średnio dłuższe skrzydła, ale są również masywniej zbudowane od samic (Tab. 7). Większych rzeczywistych mas dała samców nie można więc tłumaczyć tylko rozmiarami liniowymi i otłuszczeniem jak sugerował van Balen (1967). Odległość końca pierwszej lotki pierwszorzędowej od końca najdłuższej pokrywy pierwszorzędowej (1pp) była większa u ptaków w 1 roku życia niż u ptaków starszych. Różnica średnich jest istotna statystycznie zarówno dla samców jak i dla samic (t test; p<<0,0001). Natomiast różnice między płciami są, pomimo dużych prób, nieistotne statystycznie. Badana populacja charakteryzowała się dużą chudą masą dała (mCLM) w stosunku do bogatek wędrujących przez polskie wybrzeże Bałtyku (Busse 1970) i przez Mierzeję Kurońską (Dolnik & Blyumental 1967). Wynik taki jest niezgodny z regułą Bergmana — prawdopodobnie geograficzna zmienność wielkośd bogatki zależy od dużej liczby czynników, a nie tylko od temperatury w najzimniejszym miesiącu roku na jej terenie lęgowym, jak podawał Snow (1954). Można wyróżnić trzy rodzaje czynników powodujących, że pomiary zebrane przez różnych badaczy są nieporównywalne i nie dają prawidłowego obrazu zmiennośd geograficznej bogatki: 1) Różnice metodyczne w ogóle uniemożliwiające prowadzenie porównań. Błędy wynikające z techniki pomiarów są szczególnie częste przy pomiarze skrzydła. 2) Niejednorodność badanego parametru co znacznie utrudnia wnioskowanie. Np. ważąc ptaka badamy jednocześnie dwie jego cechy. Po pierwsze masę ptaka bez tłuszczu, która jest u osobników dorosłych w okresie pozalęgowym wielkością względnie stałą i przynajmniej częściowo odzwierciedlającą międzypopulacyjną zmienność geograficzną. Po drugie masę samego tłuszczu będącą wielkością zmienną w cyklach dziennych i sezonowych. Z tego powodu, jedynie porównywanie mas ciała ptaków bez zapasów tłuszczu podskórnego może prowadzić do formułowania poprawnych wniosków o geograficznej zmienności wielkości bogatki. 3) Zmienność wewnątrzpopulacyjna o podłożu genetycznym i lokalne różnice o uwarunkowane czynnikami środowiskowymi, co utrudnia a często uniemożliwia uchwycenie zmienności międzypopulacyjnej. Konkludując autorzy uważają, że ze względów metodycznych większość danych biometrycznych zgromadzonych przez różnych badaczy nie może być między sobą bezpośrednio porównywana. Konieczne jest stosowanie odpowiednich poprawek. Wnioskowanie o zmienności geograficznej bogatki jest dodatkowo bardzo utrudnione z powodu lokalnych różnic o charakterze środowiskowym i zmienności wewnątrz- populacyjnej o podłożu genetycznym.
Acta Ornithologica
|
1999
|
tom 34
|
nr 2
219-226
In 1991-1995 fourteen morphological traits of Great Tits breeding in nest boxes were measured. Their relation to fitness was checked in elements of a tifs biology: survival of young to first reproduction, competition for nesting places, first and second broods, lifetime survival and reproduction. Selection intensity (i) was calculated for principal components of body size. Phenotypic selection evidences were mainly singular. Comparison of body size of individuals recruited to the studied population revealed that males of larger body size were recruited to the population. An experiment showed that individuals with larger bills won competition for nest boxes (i for bill length ranged from 0.05 in males to 0.34 in females). Clutch size depended positively on the measurements of males (i = 0.07 and i = 0.11 respectively), and negatively on the body measurements of females during the first brood (i = -0.08 in 1995). During the second broods there was a positive trend in relation between body size of parents and young condition (for females i = 0.05 and i = 0.02 respectively, for males i = 0.08 in 1992). Intensive selection on body size (i = -0.34 for males, i = -0.61 for females), due to a catastrophic impact of bad weather was recorded as well. Analysis of lifetime data on the longevity and mean breeding success per year, revealed for 1991 cohort of individuals a strong negative selection on body size in females (i = -0.46 with regard to breeding success, i = -0.16, longevity) and positive selection on forearm length in males in 1993 (i = -0.128, longevity). For 8 cases of selection, its direction in males favoured larger body size (7 cases), whereas in females selection directions were differentiated (3 positive, 3 negative). This pattern was concordant with sexual size dimorphism in the studied population.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.