Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 164

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 9 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  siedliska przyrodnicze
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 9 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W sierpniu ub. roku na zlecenie Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska została rozpoczęta realizacja projektu pt. Monitoring gatunków i siedlisk przyrodniczych ze szczególnym uwzględnieniem specjalnych obszarów Natura 2000. Zakończy się ona we wrześniu 2008 roku. Obecnie realizowany monitoring ma charakter wstępny w stosunku do monitoringu o charakterze docelowym. Głównym jego celami są: poznanie stanu ochrony wybranych gatunków roślin i zwierząt oraz typów siedlisk przyrodniczych, w tym wszystkich oznaczonych w Dyrektywie, jako priorytetowe; przetestowanie, a następnie opracowanie możliwie uproszczonych metod badawczych dostosowanych do wymagań Dyrektywy Siedliskowej; wypracowanie wskazań dla rozwiązań organizacyjnych dla monitoringu o charakterze docelowym. Innym ważnym zadaniem projektu powiązanym z monitoringiem jest sporządzenie projektu raportu dla Komisji Europejskiej w części dotyczącej monitoringu. m.in. w oparciu o wyniki prac badawczych wykonywanych w ramach projektu w 2006 r. Metodyka i zakres badań wynikają z zapisów Dyrektywy Siedliskowej, a za nią z danych, jakie należy podać w raporcie. Dane te są określone w formacie raportu obowiązującym wszystkie kraje członkowskie UE. Wypracowana metodyka ma zapewnić otrzymanie informacji o stanie ochrony poprzez otrzymanie informacji o jej czynnikach/parametrach określonych w Dyrektywie Siedliskowej. O nich z kolei informować będą cechy/wskaźniki wybrane w oparciu o znajomość autoekologii gatunków oraz uwarunkowania ekologiczne siedlisk przyrodniczych. Mają one za zadanie najszybciej informować o zachodzących zmianach. Dodatkowym elementem, które wprowadza Dyrektywa, i co uwzględnić ma metodyka, jest dokonanie oceny stanu ochrony. Wymaga to określenia warunków referencyjnych w sposób dowolny przez dany kraj. Prace badawcze są przeprowadzane na terenie całego kraju na wybranych powierzchniach próbnych głównie na projektowanych specjalnych obszarach ochrony Natura 2000, w tym na terenie Lasów Państwowych, wybranych parków narodowych, krajobrazowych i rezerwatów przyrody.
14
75%
Oceniono zmiany w siedlisku i składzie florystycznym zbiorowisk łąkowych występujących w dolinie Samicy. W wyróżnionych zbiorowiskach łąkowo-pastwiskowych w dolinie Samicy stwierdzono znaczny stopień degradacji składu florystycznego runi, na co wskazują: zanikanie części występujących wcześniej zbiorowisk i wykształcenie się nowych jednostek syntaksonomicznych, często zbiorowisk wtórnych z dużym udziałem gatunków ekspansywnych, jak Deschampsia caespitosa, Holcus lanatus, ze znacznym udziałem gatunków z grupy ziół i chwastów charakterystycznych dla zbiorowisk segetalnych i ruderalnych z klas Artemisietea vulgaris, Agropyretea intermedio- repentis czy Stellarietea mediae (10 do 30%) oraz wysokim udziałem gatunków synantropijnych (blisko 85%), szczególnie w zespołach klasy Phragmitetea. Przyczyn zmian degradacyjnych w składzie florystycznym zbiorowisk należy upatrywać w przesuszeniu gleb torfowych i obniżeniu zawartości azotu, a także w ograniczeniu użytkowania łąk i pastwisk w ostatnich latach oraz odłogowaniu sąsiednich pól.
W 2012 r. w rzece Plocicznej, dopływie Drawy, na odcinku od kilometra 33+330 do 32+610 została przeprowadzona konserwacja sprzętem mechanicznym koryta, w której zostały zniszczone zbiorowiska włosieniczników Batrachium aquatile oraz rukwi wodnej Nasturtium officinale. Ocena możliwości przywrócenia siedlisk przyrodniczych 3260: nizinne i podgórskie rzeki ze zbiorowiskami włosieniczników wodnych oraz stanowiskami rukwi wodnej wskazuje możliwość naturalnej sukcesji rukwi wodnej (rośliny wynurzone i zanurzone), włosienicznika wodnego oraz zbiorowisk gatunków wskaźnikowych charakterystycznych dla badanego siedliska Rununcution fluitantis.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 9 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.