Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  siderofory
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badano zdolność pobierania żelaza przez gronkowce za pośrednictwem sideroforów prątków (Mycobacterium ) - zarówno zewnątrzkomórkowych eg- zochelin jak i związanej z komórką mykobaktyny, Biorcami sideroforów były 24 szczepy gronkowców (18 gatunków) a dawcami 7 szczepów z grupy szybkorosnących. Większość badanych szczepów gronkowców wykazywała zdolność posługiwania się sideroforami prątków.
Badano zdolność gronkowców - 24 szczepów należących do 18 gatunków (głównie koagulazoujemnych) do przyswajania żelaza za pośrednictwem sideroforów pałeczek Acinetobacter (7 szczepów z 4 gatunków). Większość badanych szczepów wykazała możliwość posługiwania się tymi egzogennymi chelatorami żelaza.
Zbadano zdolność do wymiany sideroforów między szczepami i gatunkami rodzaju Enterococcus. Większość badanych 62 szczepów należała do gatunków E. faecalis i E. faecium. Stwierdzono, że enterokoki mają zdolność posługiwania się sideroforami syntetyzowanymi przez szczepy własnego i innych gatunków tego rodzaju, choć obserwowano różnice w zachowaniu się poszczególnych szczepów.
Badaniami objęto 60 szczepów z rodzaju Acinetobacter należących do gatunków A. baumannii, A. haemolyticus, A. junii i A. Iwoffii i izolowanych z różnych materiałów klinicznych. Analizując wyniki statystycznie oceniano zależności między ogólnym poziomem aktywności sideroforowej, wytwarzaniem sideroforów klasy hydroksamowej i fenolano- wo-katecholowej, bezpośrednią i pośrednią hemolizę różnych krwinek a przynależnością gatunkową szczepu jego pochodzeniem i intensywnością wzrostu w pożywce z niedoborem żelaza.
The ability of iron utilizing by means of siderophores produced by donor strains - Coryne- bacterium and coryneform organisms (8 strains) by 24 staphylococcal strains was investigated. All the donor strains synthesized catecholate class siderophores and two strains also hydroxamate class. The majority of staphylococcal strain could utilize these siderophores. Most of strains utilized siderophores from Corynebacterium pseudodiphtheriticum and Corynebacterium aquaticm as well as chelators from plant pathogens - coryncform organisms. Only two staphylococcal strains were not be able to utilize siderophores from all donor strains.
Zbadano 70 szczepów z rodzaju Enterococcus aby wyjaśnić czy kwas cytrynowy może pełnić u nich rolę sideroforu uczestniczącego w zaopatrywaniu komórek w żelazo. W różnych warunkach dostępności żelaza badano uwalnianie kwasu cytrynowego, wykorzystywanie kompleksu Fe3+-dicytrynian do stymulacji wzrostu i pobierania tego kompleksu do komórek.
Enterokoki wytwarzają asymilacyjne reduktazy żelaza, które są enzymami ściśle związanymi z powierzchnią komórki. Aktywność redukująca jest zróżnicowana w obrębie gatunku i wśród szczepów podobnego oraz różnego pochodzenia a także między gatunkami. Niedobór i nadmiar żelaza Fe(III) oraz obecność hemoglobiny i hemu nie miały wpływu na aktywność redukującą. Swoistość substratowa enterokokowych reduktaz żelaza jest szeroka. Redukują one żelazo Fe(III) związków organicznych i nieorganicznych, kompleksów z naturalnymi i syntetycznymi chelatorami oraz związane z białkowymi ustrojowymi nośnikami.
Wśród zbioru 20 wytwarzających siderofory szczepów rodzaju Enterococcus izolowanych z różnych źródeł badano zdolność wzrostu w normalnej surowicy ludzkiej i surowicy ludzkiej wzbogaconej żelazem.
Niedobór żelaza wywołuje in vitro u enterokoków ekspresję nowych, regulowanych stężeniem żelaza białek. Ich obecność korelowała z wytwarzaniem sideroforów.
Zbadano zdolność przyswajania żelaza przez szczepy Enterococcus faecalis i Enterococcus faecium za pośrednictwem sideroforów syntetyzowanych przez ziarenkowce Gram-dodatnie (Staphylococcus i Streptococcus) oraz pałeczki Gram-ujemne (rodzina Enterobacteriaceae, rodzaj Pseudomonas i Acinetobacter). Stwierdzono możliwość posługiwania się przez enterokoki obcymi sideroforami, głównie wytwarzanymi przez pałeczki Gram-ujemne choć badane szczepy enterokoków różniły się zdolnością wykorzystywania chelatorów poszczególnych szczepów „dawców".
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.