Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  self-completing cultivar
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 2002-2004 przeprowadzono ścisłe dwuczynnikowe doświadczenie polowe z dwiema odmianami łubinu żółtego, które zbierano sześciokrotnie w fazach: 8-10 liści, początku pąkowania i kwitnienia, płaskiego strąka oraz dojrzałości fizjologicznej i pełnej nasion w celu określenia dynamiki gromadzenia świeżej i suchej masy oraz azotu w wegetatywnych i generatywnych częściach roślin. Istotnie najwyższe plony zielonki obu badanych odmian uzyskano w fazie płaskiego strąka, a suchej masy – w fazie dojrzałości fizjologicznej nasion. Tradycyjna odmiana Polo charakteryzowała się istotnie wyższą maksymalną produkcyjnością od samokończącej odmiany Legat, która ze względu na szybsze tempo wzrostu od wschodów do początku pąkowania oraz większą dynamikę gromadzenia świeżej i suchej masy, a także N może być bardziej przydatna do użytkowania w międzyplonach ścierniskowych. Maksimum zawartości N w liściach stwierdzono od pąkowania do kwitnienia, a w łodygach na początku pąkowania. W plonie ogólnym suchej masy w dniu zbioru nasiona odmiany Polo stanowiły tylko 39%, a odmiany Legat 42% plonu całkowitej biomasy.
W sześciu stacjach doświadczalnych na glebach kompleksów pszennych i żytnich, w latach 2001 i 2002, przy odmiennym przebiegu pogody, oceniono plonowanie i skład chemiczny nasion odmian wyki siewnej o niezdeterminowanym (tradycyjne – ‘Jaga’, ‘Kwarta’, ‘Fama’, ‘Niwa’) i zdeterminowanym (samokończące – ‘Ina’ i ród SZD) typie wzrostu. Potencjał plonowania odmian tradycyjnych wynosił 4,36 t·ha-1, a samokończących 5,02 t·ha-1. Na glebach kompleksów pszennych plony nasion wyki siewnej były przeciętnie o 10% wyższe niż na glebach kompleksów żytnich. Na warunki klimatyczne sprzyjające rozwojowi wegetatywnemu odmiany samokończące reagowały mniejszym przyrostem długości łodyg i mniejszym spadkiem plonu nasion niż odmiany tradycyjne.
Doświadczenie prowadzono w hali wegetacyjnej Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa - Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach, w wazonach Mitscherlicha zawierających mieszaninę 5 kg ziemi ogrodowej i 2 kg piasku. Czynnikiem doświadczenia były odmiany łubinu białego: Butan - typ tradycyjny i Katon - typ samokończący. Rośliny podlewano i nawożono stosując precyzyjne urządzenie do nawadniania gleby sprzężone z komputerem. Podczas podlewania roślin rejestrowano ilość wody podanej do każdego wazonu. W początkowym okresie wzrostu i rozwoju obydwie odmiany łubinu wykazywały podobne zapotrzebowanie na wodę. Różnicowanie wymagań wodnych między badanymi genotypami łubinu uwidoczniło się w okresie od kwitnienia do dojrzewania. Rośliny samokończącej odmiany łubinu Katon potrzebowały w tym okresie mniej wody niż rośliny odmiany tradycyjnej Butan.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.