Pojezierze Mazurskie stanowi jednostkę geomorfologiczną reprezentującą krajobraz młodoglacjalny. Elementami składowymi tego krajobrazu są zarówno formy wypukłe jak i wklęsłe. Charakterystycznymi obiektami Pojezierza Mazurskiego są obniżenia śródmorenowe, reprezentowane głównie przez zagłębienia wytopiskowe zwane niekiedy oczkami. Na omawianym terenie występuje około 84 tys. oczek wodnych. W pracy przedstawiono analizę sekwencji gleb w oparciu o badania prowadzone w 5 obniżeniach śródmorenowych na obszarze Pojezierza Mazurskiego. Określono stratygrafię utworów. Górną warstwę reprezentowały torfy modyfikowane przez procesy deluwialne i murszenia. Pod nimi zalegała gytia detrytusowa, która przechodziła w gytię ilastą. Sekwencja gleb w Orzechowie i Studnicy przedstawiała się następująco: gleby deluwialne - gleby namurszowe - gleby torfowo-murszowe. Natomiast w Baranowie i Tomaszkowie I i II odnotowano brak gleb torfowo-murszowych.