W opracowaniu podjęto próbę oceny współpracy organizacji sektora publicznego z gospodarstwami rolnymi na rzecz modernizacji gospodarstw rolnych. W ramach tej oceny określone zostało znaczenie usług poszczególnych organizacji świadczonych gospodarstwom rolnym. Ponadto przeprowadzona została analiza jakości usług poszczególnych organizacji w opinii rolników. W opracowaniu przedstawiono również wyniki analizy wpływu wielkości gospodarstwa - mierzonej zarówno powierzchnią użytków rolnych jak i poziomem nadwyżki bezpośredniej - na liczbę organizacji, z którymi gospodarstwo współdziałało. Oprócz oceny współpracy gospodarstw rolnych z organizacjami sektora publicznego podjęto ponadto próbę określenia znaczenia instytucjonalnych układów wspierania gospodarstw rolnych w kontekście dystrybucji uzyskiwanych dochodów oraz specyfiki działalności inwestycyjnej gospodarstw.
Przeanalizowano podstawy prawne partnerstwa publiczno-prywatnego w Polsce w świetle nowych rozwiązań legislacyjnych oraz przedstawiono korzyści wynikające ze stosowania tej formuły na obszarach wiejskich. Głównym wnioskiem płynącym z rozważań jest teza, iż nowo obowiązujące regulacje prawne mogą przyczynić się w znaczny sposób do rozwoju zaprezentowanej formuły współpracy sektora publicznego i prywatnego na obszarach wiejskich, szczególnie w zakresie rozwoju infrastruktury technicznej.
Planowanie i rozwój centrów logistycznych w Polsce uzależniony są od wielu uwarunkowań, które wpływają na podejmowanie decyzji lokalizacyjnych na poziomie regionalnym. Autor dokonuje analizy różnorodnych uwarunkowań, zwracając uwagę na aspekt polityki przestrzennej oraz rolę sektora publicznego w kreowaniu ich rozwoju. Porusza także problem rozwiązań zagranicznych, które mogą być cennym źródłem doświadczeń dla władz samorządowych w Polsce. Artykuł powstał w znacznej mierze na bazie własnych badań empirycznych autora, w latach 2008-2011, dotyczących centrów logistycznych w regionie łódzkim – jako studium przypadku. Wiele mechanizmów i doświadczeń zidentyfikowanych w tym regionie można odnieść – na zasadzie podobieństw rozwojowych – również do innych regionów i poczynić uogólnienia wnioskowe.