Badania przeprowadzone na glebie bielicowej wytworzonej z piasków słabogliniastych dowiodły, że liczba roślin gryki po wschodach i przed zbiorem, a także wysokość, liczba kwiatostanów i masa łodyg gryki istotnie większe wartości miały w warunkach plonu głównego. Uprawa gryki w plonie wtórym zwiększała, w porównaniu z plonem głównym, jedynie stopień usztywnienia roślin. Najkorzystniej na kształtowanie się badanych cech łanu gryki wpływał wysiew 60 kg∙ha-1orzeszków gryki.