Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  ryzogeneza
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Wplyw transformacji genem iaglu na wzrost i rozwoj transgenicznej truskawki w kulturach in vitro

100%
Wawrzynczak D., Sowik I., Michalczuk L.
Biotechnologia
|
2004
|
nr 2
46-53
2

Rola fizjologicznej polarnosci pedu i auksyny w procesie indukowanej rizogenezy u Populus x canadensis 'Robusta'

100%
Zakrzewski J.
Rozprawy Naukowe i Monografie. Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
|
2003
|
nr 261
1-122
3

Fizjologiczne aspekty procesu rizogenezy w pędach drzew i krzewów

80%
Buraczyk W., Zakrzewski J.
Wiadomości Botaniczne
|
1990
|
tom 34
|
nr 1
4
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Anatomiczne aspekty rozmnazania fuksji [Fuchsia hybrida] za pomoca sadzonek

80%
Strzelecka K.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2006
|
tom 510
|
nr 2
635-643
Obserwacji zmian anatomicznych dokonywano w sadzonkach zielnych trzech odmian fuksji ogrodowej: ‘Eden Rock’, ‘Southgate’ i ‘Dancing Flame’, kontrolnych i traktowanych Ukorzeniaczem B2. Do analizy anatomicznej pobierano po 3 sadzonki każdej odmiany: przez pierwszy tydzień co 24 godziny, natomiast w drugim tygodniu co 48 godzin. Preparaty anatomiczne sporządzano z podstaw sadzonek długości 0,5 cm, zatapianych w parafinie. Wszystkie badane odmiany fuksji odznaczały się dużą zdolnością do regeneracji korzeni przybyszowych. Zarówno sadzonki kontrolne, jak i traktowane auksyną ukorzeniały się łatwo, ale szybkość procesu zależała od odmiany. U odmian ‘Eden Rock’ i ‘Southgate’ pierwsze korzenie ukazywały się po 8-9 dniach, natomiast u ‘Dancing Flame’ po 11. Zawiązki korzeni przybyszowych powstawały w strefie kambium i łyka. Pierwsze podziały komórkowe prowadzące do powstania zawiązka obserwowano już po 24 godzinach ukorzeniania, a początki zorganizowanego ułożenia komórek widoczne były po 5 dobach u ‘Eden Rock’ i ‘Southgate’ i 8 u ‘Dancing Flame’. Egzogenna auksyna, zawarta w Ukorzeniaczu B2, pobudzała powstawanie primordiów u dwóch pierwszych odmian, głównie poprzez zwiększenie ich liczby, nieznacznie wpływając na przyspieszenie procesu. Liczba zawiązków wynosiła od 4 do 8 w porównaniu do 2-5 w sadzonkach kontrolnych. W sadzonkach ‘Dancing Flame’ traktowanych Ukorzeniaczem B2 zawiązków korzeni było mniej niż w sadzonkach kontrolnych.
5

Znaczenie poliamin w organogenezie in vitro

80%
Kepczynski J., Rudus I., Bryskiewicz M. E.
Postępy Biologii Komórki
|
2013
|
tom 40
|
nr 2
6

Ryzogeneza szparaga ozdobnego

80%
Pindel A., Pindel Z.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Sesja Naukowa
|
2001
|
tom 80
139-143
7

Próby rozmnażania lędźwianu siewnego (Lathyrus sativus L.) technikami in vitro

61%
Piwowarczyk B., Pindel A.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2010
|
tom 555
Wyparty przez inne rośliny strączkowe, uprawiany jedynie w Polsce południowo-wschodniej, lędźwian siewny (Lathyrus sativus L.) ma ograniczoną pulę zmienności genetycznej, dlatego ważne jest, by starać się poszerzyć ją wykorzystując wszystkie znane metody, w tym także techniki in vitro. W przeprowadzonym eksperymencie wykładano 6-tygodniową tkankę kalusową, uzyskaną z eksplantatów pochodzących z siewek rosnących w warunkach in vitro, na różne pożywki różnicujące. Obserwowano przyrost masy kalusa - największy na fragmentach ogonków liściowych na pożywce MS z dodatkiem Kin (2,0 mg·dm-3), NAA (2,0 mg·dm-3), 2,4-D (2,0 mg·dm-3) i chitozanu (20 mg·dm-3). Zanotowano wysoki procent spontanicznej ryzogenezy - największy na kalusie z eksplantatów międzywęzłowych na pożywce MS z dodatkiem NAA (2,0 mg·m-3) i Kin (0,4 mg·dm-3). Badania histologiczne potwierdziły tworzenie się centrów merystematycznych i różnicowanie naczyń w kalusie na różnych pożywkach.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.