Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  ryjowkowate
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Opisano nowe stanowisko ryjówki górskiej Sorex alpinus (Schinz, 1837) w Beskidzie Niskim. Ryjówkę stwierdzono na terenie Magurskiego Parku Narodowego, gdzie gatunek ten nie był dotychczas notowany. Miejsce odłowu zlokalizowane było w południowo-wschodniej części Parku, koło miejscowości Huta Krempska (49°29´6˝ N, 21°30´24˝E), na wysokości 470 m n.p.m. Ryjówkę złowiono w strefie przybrzeżnej potoku górskiego w sierpniu 2009 roku. Stwierdzenie nowego stanowiska wypełnia lukę w rozmieszczeniu tego gatunku na granicy Karpat Wschodnich i Zachodnich
Ustalono skład jakościowy i ilościowy zespołu drobnych ssaków na podstawie analizy zrzutek puszczyka Strix aluco zebranych w latach 2007–2011 na terenie parku w Paszkówce koło Krakowa. Zidentyfikowano 171 osobników ssaków należących do 18 gatunków: 6 ryjówkokształtnych Soricomorpha, 2 nietoperze Chiroptera i 10 gryzoni Rodentia. W diecie puszczyka najczęstsze były następujące gatunki: nornik zwyczajny Microtus arvalis (24,0%), karczownik Arvicola sp. (10,5%), ryjówka aksamitna Sorex araneus (10,5%), mysz leśna Apodemus flavicollis (7,6%) i mysz domowa Mus musculus (5,8%). W pokarmie tej sowy odnotowano też szczątki kostne nocka dużego Myotis myotis, borowca wielkiego Nyctalus noctula, ryjówki malutkiej Sorex minutus, rzęsorka rzeczka Neomys fodiens, rzęsorka mniejszego N. anomalus i zębiełka karliczka Crocidura suaveolens. Oprócz drobnych ssaków wśród ofiar kręgowych ze zrzutek wyodrębniono ponadto 16 ptaków Aves i 42 płazów bezogonowych Anura
Coarse woody debris constitutes an important and often indispensable habitat component for a huge number of vertebrates dwelling in temperate forests. The paper collates the results of research on the impact of coarse woody debris on the functioning of the Rodentia and Soricomorpha populations. In reference to this groups of vertebrates, the subject has been well−documented in the North America. Nevertheless, with regard to small European mammals the issue has not yet been fully recognized. The paper constitutes a review of the available literature on the matter. The cited research revealed that coarse woody debris, in its different decomposition stages, increases the heterogeneity of a habitat. Creating unique micro−habitats for small mammals of high environmental demands, it offers refuge, reproduction site and rich source of nourishment. The abundance of coarse woody debris may have an indirect impact on a population quantity, density and functioning, including area exploitation. The authors stress the fact that in the case of small mammals, associations between coarse woody debris and population features are not universal for all species, since they tend to differ in ecological characteristics. An analysis of the available literature on the matter reveals that the current knowledge of the associations between small mammals and coarse woody debris needs to be broadened and improved. It concerns, in particular, the areas where this type of research has not yet been conducted, including European and Polish forests.
W pracy przedstawiono aktualne dane dotyczące występowania ryjówkowatych w Tatrach polskich i u ich podnóży. W latach 1993–2012 odnotowano na 124 stanowiskach 301 osobników należących do pięciu gatunków ryjówkowatych: ryjówki aksamitnej Sorex araneus, ryjówki malutkiej S. minutus, ryjówki alpejskiej S. alpinus, rzęsorka rzeczka Neomys fodiens i rzęsorka mniejszego N. anomalus. Najpospolitszym gatunkiem była ryjówka aksamitna, którą wykazano na 64 stanowiskach (208 osobników). Znacznie rzadziej stwierdzana była ryjówka malutka (34 stanowiska i 61 osobników) i ryjówka górska (19 osobników w 16 miejscach). Rzęsorek rzeczek (11 osobników) obserwowany był na ośmiu stanowiskach zlokalizowanych w sąsiedztwie górskich potoków. Tylko dwukrotnie u podnóża Tatr, przy wlocie Doliny Strążyskiej (885 m n.p.m.) i na Polanie Zazadniej (910 m) został stwierdzony rzęsorek mniejszy
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.