W pracy przedstawiono wyniki badań wpływu zalesienia gleb rdzawych porolnych sosną zwyczajną na całkowitą zawartość żelaza w fazie stałej gleby oraz w roztworze glebowym. Porównywano gleby pod drzewostanami 14-17 i 32-36 letnimi z sąsiadującymi z nimi glebami uprawnymi, po pięć par w każdej grupie oraz z glebami lasów naturalnych. Próbki glebowe pobierano z każdego głównego poziomu genetycznego, z całej jego miąższości, przy czym z poziomu A gleb zalesionych z trzech warstw: 0-5 (A₀-₅), 5-10 (A₅-₁₀) i 10-20 cm (A₁₀-₂₀). Otrzymane wyniki wskazują, że po zalesieniu badanych gleb porolnych, w poziomie próchnicznym następował spadek całkowitej zawartości żelaza w glebie, natomiast jego stężenie w roztworze glebowym zwiększało się. Wzrost ten był najwyraźniejszy w glebach pod lasami starszymi i w górnej pięciocentymetrowej warstwie oraz związany z zakwaszeniem gleby.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.